Alcatraz
Enquête

Koop jij bij concerten en festivals nog weleens iets bij de merchandisestand(s)?

Ja, ik koop (bijna) altijd een aandenken
Regelmatig, maar lang niet altijd
Alleen bij mijn favoriete artiesten
Alleen als ik de show heel goed vind
Alleen als de prijs me erg meevalt
Alleen als het shirt of andere item me bijzonder aanspreekt
Alleen als ik in een bijzonder goede bui ben
Nee, ik heb inmiddels genoeg shirts en andere merchandise
Nee, vroeger wel, maar tegenwoordig vind ik het te duur
Nee, ook in het verleden deed ik dat zelden of nooit
Ik ga sowieso niet (meer) naar concerten en festivals
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Alan Fitzgerald (Night Ranger) - 76
  • Charly Steinhauer (Paradox) - 62
  • Jennifer Haben (Beyond The Black) - 30
  • Maggy Luyten (Nightmare) - 57
  • Mike Smith (Suffocation) - 54
  • Ryan McCombs (Soil) - 51
  • Scott Kelly (Neurosis) - 58

Vandaag overleden:
  • Biz Markie - 2021
  • Jon Lord (Deep Purple) - 2012
Review

Akhlys - Melinoë
Jaar van release: 2020
Label: Debemur Morti Productions
Akhlys - Melinoë
Akhlys is in 2009 begonnen als dark ambient-project van Naas Alcameth (onder andere Nightbringer en Aoratos). Na The Dreaming I (2015) is Akhlys een gevestigde naam in de blackmetalunderground. De combinatie van ijzige black metal met duistere ambient viel bij velen goed in de smaak. Na vijf jaar wachten, worden fans getrakteerd op een nieuw album: Melinoë. Het kan lastig zijn om een dusdanig geprezen album op te volgen, maar het is Alcameth gelukt om opnieuw een zwartgeblakerde parel af te leveren.

Met het ijzersterke Somniloquy wordt meteen een ijzige sfeer neergezet, die Akhlys de rest van het album vast weet te houden. Kille gitaarpartijen vliegen je om de oren en laten binnen de eerste minuten van het album al rillingen over je rug lopen. De repetitie in de partijen zorgt ervoor dat je de nummers in wordt gezogen. De stem van Alcameth is kil en grommend. Zijn veelvoorkomende lange, rauwe uithalen klinken grimmig en werken goed samen met de rest van de muziek. Verder wisselt hij veel, van korte, stotende lage uitspattingen tot gekmakend gefluister.

Eoghan heeft Ain vervangen als drummer. Zijn drumwerk is snel en hard en werkt vaak ondersteunend bij de repetitieve gitaarpartijen. Wanneer zijn spel even op de voorgrond treedt, is dat vaak om een climax nog intenser te maken.

De invloeden van dark ambient maken de muziek nog duisterder. Zo begint Pnigalion met een gedicht, ondersteund door duistere geluiden. De meerdere vocale lijnen maken de voordracht haast vervelend om naar te luisteren, wat ongetwijfeld het doel van de artiesten is. Het daaropvolgende Succubare is een ambientnummer dat als een soort interlude dient. Ook hier zorgen de meerdere stemmen voor een schizofreen gevoel, dat wordt versterkt door de nare en kille dark ambient.

Melinoë is een ervaring die je als luisteraar in zijn geheel moet ondergaan. Het album zit zo bomvol sterke punten dat een hoogtepunt uitkiezen gekkenwerk is. In drie kwartier word je meegevoerd door de krochten van je eigen onderbewuste. Er zijn geen passages van hoop te ontdekken, enkel duisternis. De uitmuntende muziek zorgt er gelukkig voor dat je deze reis vaker wil maken. Als je het gevoel hebt dat je de laatste tijd te goed hebt geslapen en toe bent aan een nachtmerrie, is dit album zeker een aanrader.

Tracklist:
1. Somniloquy
2. Pnigalion
3. Succubare
4. Ephialtes
5. Incubatio

Score: 89 / 100

Reviewer: Sam
Toegevoegd: 8 januari 2021

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.