Het uitstekende Debemur Morti Productions is er wederom in geslaagd om een buitengewoon interessante blackmetalband aan zijn catalogus toe te voegen. Naast eersteklas bands als Blut Aus Nord, Ruins en Year Of No Light heeft nu ook het Amerikaanse Akhlys onderdak gevonden bij dit Franse label. Het tweetal – waarvan Naas Alcameth (die ook in Nightbringer opereert) verantwoordelijk is voor alle muziek en Ain de drums/percussie verzorgt - is oorspronkelijk begonnen als darkambientproject, maar heeft zich al snel ontwikkeld richting black metal. De ambient is echter niet verdwenen uit de muziek, waardoor The Dreaming I (het tweede album van deze groep) zeer atmosferisch is.

Akhlys schetst in de lange, diepe nummers een kille, vijandige wereld waar nauwelijks leven mogelijk is. Dissonante riffs waaieren uit naar alle kanten, terwijl het hypnotiserende karakter van de muziek doet denken aan het oudere materiaal van Wolves In The Throne Room. Tegelijkertijd is de muziek van Akhlys veel minder zalvend en sereen. De sound valt eerder als pulserend en verwrongen te omschrijven, alsof de nachtmerrieachtige black metal van Leviathan een gruwelijke symbiose aangaat met de mystiek en etherische gelaagdheid van Blut Aus Nord.

Opener Breath And Levitation begint met zeer beknellende dark ambient à la Nordvargr en Atrium Carceri, om na tweeëneenhalve minuut over te gaan in een kolkende maalstroom aan hypnotiserende riffs en razende drums. Naast het openingsnummer is het zeventien minuten durende epos Consummation het onbetwiste hoogtepunt van The Dreaming I. Dit imponerende nummer, met zijn trage, bezwerende opbouw, leent zich goed voor een lauwerende onderdompeling – en eindigt dan ook toepasselijk met kerkzang. Ook de overige nummers weten een soortgelijke diepe sfeer te creëren, waardoor de drie kwartier die dit album klokt als in een koortsachtige roes voorbijvliegen en ontwaken behoorlijk wat moeite kost.

The Dreaming I is het zoveelste bewijs van de veelzijdigheid en kracht van goed uitgevoerde black metal. Het is geen album om tussen de soep en de aardappelen te consumeren, maar een plaat waar je als luisteraar juist door geconsumeerd wordt. Wie ervoor openstaat en zich eraan overgeeft, beleeft met The Dreaming I een fascinerende trip langs peilloze diepten. Dit is dan ook de beste kruisbestuiving tussen black metal en dark ambient die ik dit jaar heb gehoord.

Tracklist:
1. Breath And Levitation
2. Tides Of Oneiric Darkness
3. Consummation
4. The Dreaming Eye
5. Into The Indigo Abyss