Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

Nullingroots - Malady’s Black Maw
Jaar van release: 2019
Label: Beverina Productions
Nullingroots - Malady’s Black Maw
Het Amerikaanse Nullingroots probeert al een paar jaar om zijn zware, beklemmende vorm van post-blackmetal aan de man te brengen. Op Take Care (2016) en Into The Grey (2017) slaagde het gezelschap rondom componist, gitarist en zanger Cameron Boesch er slechts ten dele in om te overtuigen. Beide albums hebben hun momenten, maar missen ook de compositorische finesse en klasse om écht uit te blinken in een al jaren verzadigd genre. Met het eind vorig jaar via het kleine Beverina Productions verschenen Malady’s Black Maw waagt de band een nieuwe poging.

Wie de zaken optimistisch bekijkt, zal concluderen dat Nullingroots weer een stapje heeft gezet in de zichzelf opgelegde post-blackstijl, waarin invloeden van met name Deafheaven, Terzij De Horde, Altar Of Plagues en An Autumn For Crippled Children dubbel en dwars aanwezig zijn. Vooral de eerste twee tracks zijn verdienstelijk. Heaven Bending is een interessante opener, waarin veel gebeurt en vooral de technische gitaarloopjes opvallen. Het sterkste nummer is Ember, dat technisch vaardige, deathmetalachtige staccatoriffs combineert met agressief drumwerk en een drukkende sfeer, die nog eens wordt bestendigd door de opgefokte, bijna hardcore-achtige zang van Boesch. Het aangename rustpunt halverwege vormt de opmaat naar een melodieuzer tweede gedeelte, waarin de nadruk meer ligt op fraaie gitaarleads.

Tegelijkertijd blijft de band ook op Malady’s Black Maw nog af en toe in dezelfde valkuilen stappen. Het album is te lang, de muziek kent te weinig ademruimte en de composities missen te vaak muzikale aanknopingspunten (een enerverende melodielijn, een goed-getimede versnelling, een goed in het gehoor liggend refrein) om écht te beklijven. Zo bevatten To Die In A Memory en Erase Your Map weliswaar aardige momenten, maar blijven de tracks ook na een flink aantal luisterbeurten relatief ondoorgrondelijk. Mendacious is beter dankzij de melodieuze leads, die door de agressieve muur van post-black schemeren. De Deafheaven-vibe is onmiskenbaar.

Malady’s Black Maw is het sterkste album dat ik tot nu toe van Nullingroots heb gehoord. De meeste nummers zitten beter in elkaar en de wat flauwe deathgrunts van Into The Grey zijn achterwege gelaten. Toch is het album met een speelduur van vijfenzestig minuten een nogal vermoeiende luisterervaring. Waar Deafheaven vooral uitblinkt in zijn intelligente songmateriaal, waarin intensiteit en een veelvoud aan invloeden gecombineerd worden met logische, ijzersterke composities, blijft Nullingroots vooral hangen in het kopiëren van zijn grote voorbeeld. Dat doet de band beter dan voorheen, waardoor Malady’s Black Maw best de moeite waard is, maar onmisbaar is de plaat ook niet.

Tracklist:
1. Heaven Bending
2. Ember
3. To Die In A Memory
4. Erase Your Map
5. Mendacious
6. Inculcate
7. Tellurian

Score: 75 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 16 mei 2020

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.