Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in augustus 2025 werd uitgebracht?

Babymetal - Metal Forth
Baest - Colossal
Blackbraid - Blackbraid III
Blackbriar - A Thousand Little Deaths
Burning Witches - Inquisition
Centuries Of Decay - A Monument To Oblivion
Chevelle - Bright As Blasphemy
Defacement - Doomed
Deftones - Private Music
Déhà - Ashes As Rain
Desaster - Kill All Idols
Halestorm - Everest
Hammer King - Make Metal Royal Again
Helloween - Giants And Monsters
In Mourning - The Immortal
Lord Of The Lost - Opvs Noir Vol. 1
Månegarm - Edsvuren
Martyr - Dark Believer
Mob Rules - Rise Of The Ruler
Pilgrimage - From Amber To Sun
Rise Against - Ricochet
Signs Of The Swarm - To Rid Myself Of Truth
Unleashed - Fire Upon Your Lands
Vicious Rumors - The Devil's Asylum
een ander album uit augustus 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Alberto Rionda (Avalanch) - 53
  • Carlos Denogean (Weedeater)† - 38
  • Dino Cazares (Fear Factory) - 59
  • Felix Bohnke (Edguy) - 51
  • Jill Janus (Huntress)† - 50
  • Mike Baker (Shadow Gallery)† - 62
  • Richard Coughlan (Caravan)† - 78
  • Roel Van Helden (Powerwolf) - 45
  • Sam Rivers (Limp Bizkit) - 48
  • Tomas Nilsson (Devian) - 43

Vandaag overleden:
  • Dave Hlubek (Molly Hatchet) - 2017
  • J.R.R. Tolkien (auteur) - 1973
Review

Nullingroots - Into The Grey
Jaar van release: 2017
Label: Prosthetic Records
Nullingroots - Into The Grey
De Amerikaanse post-blackmetalband Nullingroots is vrij productief. Het eind 2017 verschenen Into The Grey is alweer de vierde full-length in evenveel jaren. Een jaar geleden complimenteerde ik de band nog met de bij vlagen erg mooie melodielijnen die op voorganger Take Care te vinden zijn, maar concludeerde ik ook dat Nullingroots nog wat moeite had met het schrijven van herkenbare nummers die ook echt een kop en staart hebben. Daardoor bleek Take Care vooral een album voor de onverbeterlijke post-blackadepten.

Op het met een esthetische, kunstzinnige hoes verfraaide Into The Grey laat de band horen stappen gezet te hebben, hoewel ik er direct bij dien te zeggen dat de invloeden van met name Deafheaven (en in iets mindere mate het oudere werk van An Autumn For Crippled Children) nog steeds duimendik hoorbaar zijn. Opener Subsistence trapt af met furieuze riffs en manische, drukke drumroffels. De drukkende productie en de gedreven strot van zanger/gitarist Cameron Boesch laten weinig ademruimte. Door de intensiteit herinnert deze openingstrack aan het werk van Terzij De Horde. De sporadisch opduikende, melodieuze tremoloriffs zorgen voor wat licht in de beklemmende, drukkende sfeer.

Toch blijkt al snel dat ook Into The Grey de luisteraar niet in staat van euforie zal brengen. Daarvoor is de muziek te anoniem in dit door en door verzadigde genre. Het belangrijkste euvel waar Nullingroots onder gebukt gaat, is bewijsdrang. De band neigt naar het schrijven van (te) lange composities, die gemiddeld ruim tien minuten klokken. De compositorische kwaliteiten om dergelijke uitputtingsslagen interessant te houden, zijn echter nog niet verfijnd genoeg. Zo lijdt The Morning That Killed The World onder de lengte. Pogingen om dynamiek aan de muziek toe te voegen, komen bovendien soms gekunsteld over. Zo is de trage gitaarsolo halverwege het nummer nogal een afknapper.

In Rust slagen de Amerikanen er beter in om een balans te vinden tussen gevoelige, melodieuze passages en onstuimig geraas. Ook Aqua heeft zijn momenten, hoewel de lauwe deathmetalgrunts in het begin van het nummer bepaald niet sfeerverhogend werken. Het lange, afsluitende titelnummer, waarin uitgesponnen, akoestische tokkelpassages een wisselwerking aangaan met goed-getimede, intense doodskreten gebracht op een spervuur aan drumroffels, laat nog het best het potentieel van de band horen.

Zoals ik al concludeerde bij voorganger Take Care geldt ook voor Into The Grey dat de plaat vooral geschikt is voor de onverbeterlijke post-blackmetaladept. De muziek luistert prettig weg en er zijn ruimschoots voldoende aardig uitgewerkte momenten te horen, maar de échte klik ontbreekt. En dat is – met het oog op het ruime aanbod – waarschijnlijk een signaal dat Into The Grey alweer vrij snel uit mijn afspeellijst zal verdwijnen, ondanks de kwaliteit die er bij vlagen zeker is.

Tracklist:
1. Subsistence
2. The Morning That Killed The World
3. Rust
4. Aqua
5. Into The Grey

Score: 73 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 21 juni 2018

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.