Dankjewel, ik ben blij dat hij je bevalt!

Isole is al vanaf het begin in 2004 erg actief. Silent Ruins is alweer het vierde album en is slechts een jaar na het donkere en schitterende Bliss of Solitude uitgebracht. Hoe verklaar je dit werktempo?

Daniel (Bryntse, gitaar en zang) en ik zijn deze band in 1990 (als Forlorn) begonnen en we hadden nog tonnen aan oud materiaal waarmee we konden werken. Bedenk wel dat we 15 jaar gewacht hebben voordat we ons debuutalbum uitbrachten, dus we waren erg gemotiveerd toen we eindelijk echt iets konden uitbrengen en we raakten erg geïnspireerd na Forevermore. Nu ik het over ons debuutalbum heb kun je die wel buiten beschouwing laten als het op productiviteit aankomt, omdat we enkel oude nummers voor ons debuut hebben gebruikt. Dit kwam voornamelijk doordat we voor het uitbrengen van Forevermore enkele jaren niks hadden gedaan.

Isole is ontstaan uit jullie vorige band Forlorn. Vooral Daniel heeft in veel verschillende bands gespeeld voordat jullie Forlorn begonnen. En dan is er nog de op viking metal georiënteerde band Ereb Altor die bestaat uit Daniel en jij. Wat was de aantrekkingskracht om een epic doom metal band te beginnen zoals Forlorn en Isole?

Forlorn en Isole zijn dezelfde band, we hebben simpelweg onze naam veranderd omdat er een aantal andere ‘Forlorns’ bleken te bestaan. Het klopt dat Daniel erg druk was met een aantal bands in de jaren negentig, maar ik geloof dat Forlorn de eerste echte band voor hem en mij was. Ik kan me de dag nog herinneren dat we besloten een doom band te vormen. We hadden veel geluisterd naar Candlemass en Bathory’s Hammerheart. We vonden deze muziek allebei geweldig en vonden we dat we ons aan dit soort muziek moesten toewijden.

Ondanks dat Isole omschreven kan worden als epic doom metal, hebben jullie vanaf het begin af aan een duidelijk te onderscheiden stijl ontwikkeld die allerlei verschillende soorten metalfans aanspreekt. Hoe zou jij Isole omschrijven?

Met Isole spelen we donkere en melancholische doom met een hoop variatie en dynamiek. Doom is vaak wat monotoon. Daar is natuurlijk niks mis mee, maar Isole heeft een ander pad gekozen en ik geloof dat we echt een eigen geluid hebben gecreëerd. We stoppen veel aandacht in het schrijven van nummers en we gebruiken veel harmonieuze zanglijnen. Bovendien gebruiken we elementen uit zachtere muziek, maar ook deels uit black en death metal. We hebben altijd gedacht dat we geen enkele begrenzing mogen hebben als het op muziek maken voor Isole aankomt. Waarschijnlijk houden we altijd onze trage en epische doom als fundering, maar we zijn niet bang om andere muzikale elementen in te brengen zo lang het maar bij het nummer past.

Hoe schrijven jullie nummers als een band? Is het een gezamenlijke inspanning of was elk bandlid verantwoordelijk voor een muzikaal deel?

In de meeste gevallen schrijft elk van ons een nummer thuis, om het idee vervolgens aan de rest van de band te presenteren. Daarna gaan we er mee repeteren en dan heeft iedereen er wel wat aan toe te voegen. Het ruwe materiaal is dus in de meeste gevallen geschreven door een enkel bandlid, maar iedereen in de band is op een bepaalde manier betrokken bij het uiteindelijke resultaat.

De ondertitel van het album is Redemption part I. Kun je wat vertellen over het concept van het album?

Het is eigenlijk een lang verhaal dat het hele album beslaat. Dit is het eerste deel van een langer verhaal, daarom heet het album Silent Ruins – Redemption part I. Het verhaal begint met iemand die wakker wordt op een erg duistere plek en er achter komt dat de wereld vernietigd is. Deze persoon is zijn geheugen kwijt en naar gelang het verhaal vordert komen zijn herinneren stukje bij beetje terug. Dit leidt tot een verwoestende conclusie...

Emotie is essentieel voor muziek. Dit is nog eens extra het geval voor doom metal. Isole lijkt erg goed in staat om de luisteraar in vervoering te brengen. Wat is jouw kijk op het schrijven van emotionele muziek?

Ik zal je citeren, “emotie is essentieel voor muziek”. Zo eenvoudig ligt het. Je moet je gevoelens in een compositie stoppen. Als muziek de rillingen over je rug laat lopen en je kippenvel geeft, alleen dan heb je geslaagde muziek gemaakt. Emotie is het belangrijkste ingrediënt.

Het vorig jaar uitgebrachte Bliss of Solitude is Isole’s eerste album voor Napalm Records. Is dat album een grote stap vooruit geweest voor de carrière van de band?

Natuurlijk is het een grote stap vooruit geweest voor Isole. De distributie van Napalm Records is geweldig en ze doen goed promotiewerk. Uiteindelijk moet de band het natuurlijk doen, maar dit helpt wel.

Bliss of Solitude was een bedrukkend en overweldigend album, terwijl Silent Ruins diverser klinkt. Ook zijn er enkele snellere stukken op het album zoals in From the Dark. Was deze verandering een bewuste keuze?

In zekere zin was het een bewuste keuze. Ik vond het moeilijk om in dezelfde lijn door te gaan als Bliss of Solitude en we hadden het idee dat we eens wat anders moesten proberen, om in de toekomst misschien wel weer terug te keren naar de donkere stijl van Bliss of Solitude. Inspiratie zal bepalen welke kant Isole op gaat. Het is moeilijk te zeggen wat voor een soort nummers we straks zullen schrijven.

Een van de unieke aspecten van Isole is de zangstijl. De heldere zang is tegelijkertijd etherisch en krachtig en grijpt de luisteraar bij de strot op het perfecte moment. Natuurlijk is er ook nog het gebruik van extreme vocalen tijdens bepaalde muzikale climaxen. Omdat drie van de bandleden zingen, vroeg ik me af hoe jullie de zanglijnen zo goed op elkaar inspelen.

Daniel doet de meeste zang in de studio, ik zing alleen de erg hoge stukken die beter bij mijn stem passen. Ik neem meer zangpartijen voor mijn rekening tijdens optredens. Als het om frasering gaat dan is het een stuk makkelijker als dezelfde persoon de harmonieën zingt. Henrik (Lindenmo, basgitaar en zang) doet alle grunts en extreme zang live en op het album.

Isole heeft zich ontpopt als een van de meest volhardende en interessante nieuwe doom metal bands. Wat is jouw kijk op de doom metal scene van dit moment?

De situatie van de doom scene is tegenwoordig totaal anders als je het vergelijkt met toen we begonnen begin jaren negentig. Op het moment zijn er erg veel verschillende doom bands en ik denk dat het genre aan het groeien is. Ik denk dat de doom subgenres die in de loop van de jaren zijn ontstaan deze groei erg hebben versterkt.

Jullie doen in april Nederland aan voor een paar optredens.

Ja dat klopt. Als ik het goed heb doen we twee optredens in april in Nederland. Een in Tilburg (5 april, Little Devil) en een in Rotterdam (11 april, Baroeg). Omdat de landen in die omgeving vrij klein zijn kan ik je vertellen dat we ook nog twee shows in België (4 april in Antwerpen en 13 april in Herenthout), en een paar in Duitsland doen.

Bedankt voor het interview en succes met de tour!

Dank je, het was me een genoegen.