The Lucifer Principle maakte naam met het album Pitch Black Dawn in 2007. De lat lag hoog voor de opvolger Welcome To Bloodshed, maar toch wist die plaat het debuut te overtreffen. Het leek jullie voor de wind te gaan, maar in 2010 verdwenen jullie opeens van de radar. Wat is er gebeurd?

Dat is een mooie verwoording van de roerige beginjaren van The Lucifer Principle. In de periode tussen 2005 (de oprichting) en 2010 ging de band hard van start met de eerste demo, Burn! De reacties in de pers resulteerden in een flinke ride qua gigs. De productiviteit was erg hoog. Iedere week nieuwe nummers om live te proberen, veel optredens en tussendoor opnemen. De grote motivator was de serie geweldige gigs in binnen- en buitenland, in combinatie met de geweldige, opbouwende cd- en live-reviews. Het gebruik van de contrabas bood ons live een extra element om de lompe en hoekige tracks ook visueel sterker te maken. Dat ging overigens erg vaak ten koste van een gedegen bassound, die wel noodzakelijk is. Toen contrabassist Mike besloot om te stoppen met de band was dat wel even slikken, want hoe konden we dat oplossen? Tijdens de zoektocht naar een vervanger hebben we het even rustig aan gedaan. Met de komst van Sander Keuls hebben we veel gesleuteld aan de sound en geëxperimenteerd met de nieuwe mogelijkheden. Daarbij hebben er zich op privévlak ook diverse zaken voorgedaan, waardoor de band een tijdje op het tweede plan kwam.

In april 2010 kwam de video voor The Burial uit. Via Apache Records kwam toen ook het nieuwsbericht naar buiten dat Sander Keuls de positie van Michael Grundwald had ingenomen en dat jullie de studio in zouden gaan voor de pre-productie van het derde album. Er werden destijds al wat titels genoemd: The Loss, King Of None en Magaton. Staan deze nummers nog steeds in de tracklist?

Klopt. We waren vastberaden om de derde plaat snel op te nemen, zoals we dat gewend waren. We zijn gestart met een demoproces, waar de drie tracks van overbleven. We misten de TLP-feel in de tracks en hebben de opnames geparkeerd. Uit die periode is weinig overgebleven qua nummers of ideeën. De enige track die je (gearrangeerd) op Play Dead terugvindt, is The Loss.

Begin 2012 doken er weer nieuwsberichtjes op en jullie brachten de demo Eaten By The Wolves uit. In dat jaar stonden jullie ook in het voorprogramma van Sepultura in Gigant en op de warm-up party van Into The Grave. Er kwamen opnieuw titels naar buiten voor het nieuwe album Play Dead en jullie zijn in december 2012 de studio ingegaan voor de opnames. Daarna volgde opnieuw een periode van radiostilte. Waarom gingen jullie toen niet verder?

We kregen de vraag van Rocktribune (Belgisch magazine) hoe het met de band ging en of we een nieuwe track konden aanleveren voor de cd-sampler die het blad siert. Dat, samen met een interview, kwam ons goed uit om de TLP-diesel weer aan te vuren en de draad weer op te pakken. We hebben Eaten By The Wolves opgenomen en door Dan Swanö laten mixen. De track kwam op de cd terecht en we konden ons zegje doen. Het lukte ons echter niet consequent nieuw materiaal uit de speakers te laten knallen. De gigs bleven achter.

Jullie stonden in mei 2014 nog een keer met The Heritance in B20, maar verder bleef het stil rond The Lucifer Principle. Een jaar later kwam je met een nieuwe band het podium op; Killing Cult Society. Die band speelt hardcore death punk. Het debuutalbum Fallout kwam een jaar geleden uit. Ik heb daar een positieve review voor geschreven, maar hoe zijn de reacties vanuit het publiek?

Ik werd door drummer Wouter Bakker benaderd om één à twee tracks in te zingen voor Killing Cult Society. Dit liep enigszins uit de hand en het resulteerde bijna in een volledige cd. Voor mij werkte het opnameproces en de optredens als een AED-flits door mijn systeem. Het hielp me om anders naar songwriting te kijken en kritischer te zijn over mijn eigen inbreng. Live zijn de reacties uiteenlopend, maar wel positief. De combinatie van vreemde invloeden zoals drumcomputers, koortjes uit een doosje, knetterharde nummers en breed beïnvloede vocalen weten de liefhebber zeker te bereiken. Maar KCS blijft een ongeleid muzikaal projectiel. Het is voor mij overigens perfect geweest qua timing. Ik heb mijn stem op peil kunnen houden en me zo goed kunnen voorbereiden op de opnames voor The Lucifer Principle.

Eind vorig jaar kwamen er weer berichten naar buiten over Play Dead, het langverwachte derde album. Hoe verliepen de opnames?

Super! We besloten alle elementen op een frisse manier te benaderen: de studio, de mix en de master. De ervaringen met de mix die Dan Swanö maakte voor Eaten By The Wolves overtuigden ons al vóór de opnames. Door mijn bijdrage in Killing Cult Society (dat een eigen studio runt) was ik bekend met de relaxte werkwijze van Marko Brink (gitarist KCS). Hij heeft de plaat opgenomen, mede geproduceerd en de engineering gedaan. We hebben gepoogd de nummers een live-feel mee te geven. Geen clicktracks, gewoon aftikken en gaan! De opname van de zang hebben we ditmaal ook anders aangepakt. In plaats van een strakke zin-om-zin opname hebben we de vocalen en instrumenten zo live mogelijk opgenomen. Het resultaat is een veel natuurlijker klinkend eindproduct.

The Lucifer Principle is een rasechte liveband. Ik was erbij tijdens jullie comeback op het podium, als headliner op Tattoofest Indoor in Hedon. De contrabas van Michael Grundwald was altijd een eyecatcher, maar ik heb hem niet gemist. De nummers staan als een huis en jij weet precies hoe je de zaal moet bespelen. Hoe was het voor jullie om na lange tijd weer op het podium te kunnen staan?

Dank je. Het visuele gemis van Mike wordt ruimschoots omvergewalst door de sound en invulling door Sander. Het voelde geweldig weer te kunnen spelen met TLP en zeker in een zaal als Hedon, op een event als Tattoofest. We hebben eindelijk weer een boeker en zijn druk doende om weer een serie gigs in te plannen. Het podium is ons tweede thuis, dus kom maar op!

Tijdens de releaseshow van Izegrim eerder op de avond was de zaal goed gevuld, maar er waren nog maar weinig mensen aanwezig toen jullie op het podium kwamen. Ik heb het absoluut niet aan jullie gemerkt en heb genoten van de show. Was het voor jullie geen teleurstelling dat zo weinig mensen bleven om jullie te kunnen zien?

In dit specifieke geval was de eindtijd van het festival ongetwijfeld een element dat hieraan heeft bijgedragen. Daarnaast moeten wij ervoor zorgen dat onze naam weer bekender wordt, zodat de mensen ook weten waar ze voor moeten blijven. Het valt me overigens op dat deze situatie zich vaak voordoet. Het is natuurlijk leuker om voor een volle uitzinnige zaal te spelen, maar het gaat ons erom dat de actie/reactie te allen tijde vooropstaat. We hebben voor de release van Play Dead een klein releasetoertje in april, met als knallende afsluiter de officiële cd-releaseparty in onze hometown, Apeldoorn. We zijn vroeg klaar, dus geen OV-problemen, haha!

In België had The Lucifer Principle ook een flinke aanhang en daar stonden jullie met Death DTA en Carnation in De Kreun. Hoe was de reactie van de Belgen op jullie comeback?

Klopt, in België is men ons nog niet vergeten. Deze gig kwam als een geschenk uit de hemel. We waren zeer vereerd dat we deze kans kregen. Het was, in contrast met Zwolle, een uitverkocht huis met headbangende metalfreaks. Een comeback zou ik het nog niet willen noemen hoor. Eerst maar de plaat uitbrengen en kijken of we onze sloopactiviteiten bij de zuiderburen weer kunnen oppakken.

De band is vernoemd naar het boek van Howard Bloom en dat vormt een voorname bron van inspiratie voor het schrijven van teksten. Op Welcome To Bloodshed handelt ieder nummer over een klein, ogenschijnlijk gastvrij stadje. Bevat de nieuwe plaat ook een rode draad in de lyrics?

Dat klopt. Bloom wist ons te raken en mij in het bijzonder als tekstschrijver te inspireren. Het concept dat we voor Welcome To Bloodshed bedachten was uiteindelijk best lastig in een begrijpelijke vorm te gieten. Het is lastig leesvoer en het kostte enorm veel tijd om bepaalde lijntjes verbonden te krijgen. Voor de nieuwe plaat heeft Guido van de Graaf (gitarist) een tweetal teksten geschreven. Meestal schrijft Giedo wat directer. Ik kies vaak voor een tekst die op meerdere manieren te interpreteren is. Een moordverhaal kan een metafoor zijn voor iets anders, of bijvoorbeeld het omgekeerde. Play Dead is denk ik wel de meest overkoepelende, verbindende tekst. Daarom is het eveneens een logische albumtitel, met een maatschappelijk actueel ondertoontje.

Muzikaal gaat Welcome To Bloodshed verder waar Pitch Black Dawn eindigt. Old school death met een vleugje thrash en een moderne twist. Is dat ook het recept dat we kunnen verwachten voor Play Dead?

Ik denk dat de nummers allemaal de krachtige, typische TLP-ingrediënten bevatten, aangevuld met een betere songwriting, een vette productie en met een live-feel. We hebben altijd getracht om overbodige informatie uit de muziek te sleutelen, ook deze keer. Echter nu is het veel natuurlijker uitgevoerd. De 'disco/rock-’n-roll-feel' ontbreekt op deze plaat ook zeker niet. Zo is bijvoorbeeld Monster een nummer dat goed past in het rijtje I Am The Law en Burn! Verder zoeken we de hogere snelheden wat vaker op en is massieve groove nog steeds de grootste gemene deler op Play Dead.

Behalve de bassistwissel is de line-up de afgelopen tien jaar ongewijzigd. Voor de eerste twee platen heb jij de teksten geschreven en is de muziek vooral geschreven door Giedo, waarmee je al samenwerkt vanaf Morbid Vision in de vroege jaren '90. Is dat nog steeds zo, of is het schrijfproces nu iets wat jullie als band doen?

Je hebt diep gegraven zeg! Haha. We hebben geen vaste verdeling voor wie tekst en/of muziek schrijft. Het komt zoals het komt. De basis komt vaak van één bandlid, vanuit dat vertrekpunt zoeken we naar de tekstinvulling en werken de muziek verder uit. Tegelijkertijd ontstaat de tekst uit ideeën waar ik mee aan het spelen ben. Giedo is op Play Dead verantwoordelijk voor negentig procent van de muziek, Thomas de Bruijn (gitarist) voor het overige deel. De rest van de band vult aan en zorgt voor de aanpassingen. Wat betreft de teksten heeft Giedo er twee aangeleverd. Het is een mooie, goedwerkende synergie tussen de schrijvers en instrumentalisten. De nummers op Play Dead zijn het resultaat van een zeer goede afstemming van tekst, muziek en arrangement.

Dan Swanö deed de mastering. Ben je tevreden over het resulaat?

Ja, absoluut! We hadden die keuze na de opnames van Eaten By The Wolves al gemaakt. We waren toen werkelijk overdonderd. Zo hoort The Lucifer Principle te klinken. De inbreng van Swanö is comfortabel, direct en megalomp om naar te luisteren. Swanö heeft de nummers een individueel karakter gegeven met een dijk van een sound. Swanö is natuurlijk hofleverancier van een aantal geweldige bands, dus we zijn blij dat hij zijn magic heeft doen gelden op Play Dead!

Er is een sneakpreview verschenen voor Monster en het nummer staat in zijn geheel op Soundcloud. Komt er nog een lyricvideo voor de volledige track?

Dat zijn we aan het bekijken. Er zal zeker een videoclip komen, met lyrics of een echte clip. Voorlopig ligt de focus eerst op de release van de plaat. Onze demo’s en de eerste twee studioplaten staan nu ook op alle belangrijke digitale platforms (Spotify, Soundcloud, iTunes, etcetera). Die ontbraken nog. We hebben alles online gezet, om de geboorte van de derde plaat te vieren.

Staat Eaten By The Wolves nog in de tracklist?

Zeker, we hebben de track opnieuw opgenomen. Deze mag zeker niet ontbreken.

De geplande releasedatum was eind 2016, maar is uitgesteld. Wanneer verwacht je dat het album uitkomt?

Inmiddels zijn we op volle oorlogssterkte. De plaat komt 30 maart uit. We gaan twee weken daarna ieder weekend van april de plaat promoten in Nederland!

Volgens mij zijn er veel fans in Nederland en België die nog niet weten dat The Lucifer Principle weer actief is. Ik hoop dat dit interview ze wakker maakt. Jullie moeten toch komend jaar, zeker met een nieuwe plaat, op een groot festival kunnen staan. Je deed in 2016 de aankondigingen op Stonehenge. Durf je al een voorspelling te doen voor 2017?

Nou, eigenlijk nog niet. We hebben de nieuwe release echt nodig om bij de fans (hopelijk ook nieuwe fans) luidruchtig duidelijk te maken dat we terug zijn! Als de reviews doen wat we hopen, dan lijkt het mij heel sterk als we deze zomer en daarna niet weer bij jullie in de buurt staan!

Wil je nog iets kwijt aan de lezers van Metalfan.nl?

We hopen dat de plaat goed aankomt bij de lezers. We zien jullie snel op een podium in Nederland of daarbuiten! PLAY DEAD, PLAY LIVE! Cheers.