De Quatrebras in Burgum mocht dienen als opwarmertje voor het grote festijn van de dag erna. Nee, die naam komt jullie niet bekend voor, dat klopt. Quatrebras is normaal gesproken niet meer dan een disco, en dat hebben we geweten ook. Het podium is zo groot dat het geen ruimte biedt aan een 5 koppige band + evenzoveel danseressen, de zaal voor het podium is te klein, en op de omloop erboven zie je al helemaal niks. Tel daarbij op dat de helft van de Waldrockgangers naar de zaal toegingen en je snapt dat het te vol, te heet, te druk en te klein was.
Genoeg over de zaal, we kwamen voor de bands. Daar bestond vooraf nogal wat onduidelijkheid over. Een maand voor het festival werden ons o.a. de bands, Mortuary I.O.D, Goddess of Desire en Feeler beloofd. Later is Feeler (waarmee, naar ik aanneem, F33L3R wordt bedoeld) afgevallen en kwam het friesche Autumn ervoor in de plaats. Ook werd ons een suprise-act, beloofd, maar die moest, als ik de omroepman mag geloven, vanwege een blaasontsteking afzeggen. Of de geruchten dat het om Anathema zou gaan waar waren, is dus niet te zeggen.
Door het afzeggen van de suprise-act waren er slechts drie bands (Mortuary I.O.D, Goddess Of Desire en Autumn) om een show van in totaal 5 uur te vullen. Want 'van 9 tot 2' was ons beloofd, en 'van 9 tot 2' zouden we krijgen ook. De organisatie pakte het heel slim aan door de opener, Mortuary I.O.D., een half uur later te laten beginnen. De brute thrash/death metal van dit friesche 5-tal sloeg alleen aan bij de voorste rijen van het publiek, de rest vond het blijkbaar te warm en te druk in de zaal. Tijdens het concert heb ik me meerdere malen afgevraagd wat deze lui in godsnaam daar deden. Waarom stonden ze zich in het zweet te werken in een veel te kleine zaal terwijl er morgen een vele malen groter podium beschikbaar was? Mortuary I.O.D. is veel te goed voor zulke opwarmfeestjes, en verdient beter dan dit.
Na de opener was het pas 10 uur, wat dus betekende dat we in de komende 4 uur 2 bands te zien zouden krijgen. Tijd genoeg dus voor een uitgebreide soundcheck van de 2e band, Autumn. Na de gothic-hype van vorig jaar en succes van de band op onder andere Waldrock en Dynamo had ik ook deze band eerder op het festival zelf dan op de vooravond ervan verwacht, maar goed. Aan respons had de band niet te klagen. Het leek wel of het hele 14 jarige friesche vrouwvolk getooid met zwarte make-up de boerderijen was uitgelopen om de plaatselijke trots aan het werk te zien. Toen de band eenmaal begon taaide het grootste deel van het publiek af richting een van de vele barren, en bleven er, afgezien van wat die-hards, alleen een hele horde 'gothicmeisjes' over.
Ik zou niet weten hoe de band het er vanaf bracht. Persoonlijk vond ik het wel leuke achtergrondmuziek om een biertje bij te drinken, maar het overgrote deel van het publiek vond het maar niks. De mensen die wel vooraan stonden vonden het schitterend. Trek zelf uw conclusie dus maar. Ik hou het erop dat het een professionele, goede band is, die hier wat uit de toon viel.
De laatste band van de avond begon precies om middernacht, Goddes Of Desire. Tussen de uitstekende eigen nummers door speelden ze een flink aantal covers, ik meende Teachers Pet van Venom te herkennen (vergezeld van een toepasselijke act), later gevolgd door een nummer van Kiss en een zeer goede uitvoering van Black Sabbath's Electric Funeral en nog een Motörhead nummer.
Van het eigen werk, waar ik niet zo bekend mee ben, heb ik alleen het afsluitende Conquerors Divine herkend, een goed nummer, waarvan de aandacht werd afgeleid door de horde danseressen die ineens het podium op kwamen. Leuk, maar dat had beter bij een van de mindere nummers gekund. Al met al een zwaar goede show van deze band, en een goede afsluiter van deze toch wat tegenvallende avond.
Het Wâldrock festival zelf
Een lange rij voor de ingang was het begin van een lange dag. Eenmaal door de kaartjescontrole, de foulliatie en de horden wachtende mensen heen kon je meteen doorlopen naar de eerste band, het lokale Devoted To Hate. De dolenthousiaste band speelde een goed potje metalcore, en bleven ook ondanks de weinige toeschouwers (er stonden kilometerslange files op de weg naar het festivalterrein) stug doorspelen. De mix van metal en hardcore is geen geen slechte keus geweest, de band sprak het grootste deel van het publiek (dat grofweg viel onder te verdelen in metalheads en punkers, die waarschijnljk voor de talrijke hardcore-acts kwamen) te boeien. Jammer dat dit maar een half uurtje duurde.
Er kwam wat gerommel in het tijdsschema, met als gevolg dat Peter Pan Speedrock niet rond 4 uur in de tent, maar al als tweede band op het hoofdpodium mocht aantreden. Het scheen Eindhovenaren niet te deren, routinematig werd de standaardset afgewerkt, mascotte en levend voorbeeld van 'hoe je tattooages ook kan overdrijven' Dikke Dennis zong het ge-eikte Schoppen Aas nog even mee, en toen konden alle meegereisde fans de benen weer van het hek halen ('want anders is et geen speedrock heej, mag ik er ff bij?'). Het werk is gedaan, PPS kan weer een geslaagd concert op de lange lijst zetten.
Ondertussen had Katafalk al in de tent gespeeld. Ikzelf heb deze band gemist, maar van een paar ooggetuigen hoorde ik dat het een hard concert zonder pit was.
Vervolgens speelden Madball, Annihilator en Blood For Blood in de tent, maar die heb ik alle drie gemist. Madball klonk absoluut niet interessant, Annihilator had zo'n slecht geluid dat ik geen zin meer had om te proberen naar voren te komen, en Blood For Blood, tja, das gewoon mijn soort muziek niet.
Terug naar het 'iepen podium', terug naar Anthrax! Deze band blies me vandaag helemaal omver. Wat een muziek! Zeker een van de beste vandaag! Naast krakers als I Am The Law en natuurlijk het geniale Metal Thrashing Mad werd ook het gave, pakkende Antisocial gespeeld, genoeg voor 40 minuten opgaan in de muziek. Wat? 40 minuten? Jazeker, een of andere imbiciel bij de organisatie vond dat blijkbaar genoeg voor deze band. En dan ook nog zo laag op de bill. Schande.
Dezelfde imbiciel die ook Anthrax ingedeeld heeft, heeft blijkbaar ook de daaropspelende band mogen contracteren. Deze persoon dacht blijkbaar dat er ook behoefte was aan een komische noot tussen het geheel, en besloot Slipknot maar te bellen. Oh? Jullie kunnen niet? Nee, maar onze drummer doet nog een side-project. Ook goed, laat maar komen die lui.
Zo moet het ongeveer gegaan zijn, want ik kan me niet voorstellen dat er ook maar een half nummer van deze band is beluisterd voordat ze werden gehuurd. Toen de Murderdolls begonnen te spelen viel het publiek dan ook in drie delen uiteen. Allereerst waren er de fans. Niet veel, maar ze waren er. Dat het publiek vooral bestond uit 15 jarige jongetjes met make-up op laat ik maar buiten beschouwing. Dan waren er nog de mensen die ineens naarde wc moesten, zich ineens bedachten dat er nog een hele belangrijke taak op de camping te doen was of ineens hele erge trek kregen in heel veel bier, maar ook dat waren er niet zoveel. Het grootste deel van het publiek had wel de bedoeling van deze band door, en deed dan ook wat er van ze verwacht werd. Schaterend van de lach op de grond vallen, en pas na een drie kwartier durende lachstuip weer overeind komen. Begrijpelijk, want 500 man die, op bevel van de zanger, met de middelvinger in de lucht 'fuck you, motherfucker' staan te schreeuwen, kunnen gewoon niet serieus bedoeld zijn.
Clawfinger stond vandaag ook nog op het hoofdpodium. De Zweden hebben inmiddels al een stuk of 5 albums uit, maar konden wat mij betreft nooit meer het debuutalbum evenaren. Toch speelden ze niet slecht op Waldrock, al kregen ze een wat lauwe response van het publiek volgens mij. Ik heb ze dan ook niet helemaal gezien, want het was tussendoor ook nog wel even tijd voor een biertje.
Aansluitend speelde Lacuna Coil in de tent. Deze Italiaanse gothic-metal band wordt steeds bekender, en trok ook vandaag veel publiek. Het was dan ook jammer van het geluid, pas tijdens het tweede nummer werd de zang te horen, en of het nou daaraan of aan de man zelf lag, de zanger klonk zo vals als het maar kan. De zangeres klonk wel goed, alleen dat italiaanse accent he... Muzikaal was het dik in orde, wat de band wat mij betreft op een dikke 7 doet belanden.
Stratovarius! Yeah! 50 Minuten heerschende power metal van de bovenste plank. Ik kan me voorstellen dat er veel mensen zijn die niks moeten hebben van deze 'strakke broeken hoge stemmen' muziek, maar voor mij blijft dit een van de beste en origineelste bands uit het uitgemolken power metalgenre. De band opende met het geweldige, van de nieuwe cd afkomstige Find Your Own Voice, waarna het verderging met nummers als Black Diamond, Speed of Light en Soul of a Vagebond. Mensen die dachten dat dit een mooi moment was om te eten hebben echt wat gemist, en dan doel ik duidelijk niet op het veel te strakke shirt van de zanger.
Wie dacht dat Sepultura nooit meer wat zou worden zonder Max Cavalera heeft het fout, want ze gingen goed tekeer in de tent. Oud als nieuw spul kwam voorbij, en zelfs een cover van Hellhammer's Messiah hakte er verdomd goed in. En als ik af ga op de grootte van de pit dachten veel mensen: "Max wie?". Het nieuwe materiaal lijkt live in ieder geval goed te passen tussen de klassiekers uit het Roots en Chaos A.D. tijdperk. Ook het uitvallen van het geluid kon de pret niet drukken, want Sepultura was gewoon ijzersterk.
Type O Negative, de band waar velen op hadden gewacht. Ik niet, op cd vind ik deze band om bij in slaap te vallen, en de enige reden dat ik er stond was dan ook om te proberen zover mogelijk vooraan te komen bij Iron Maiden. Ik moet zeggen, ik stond versteld van TON. Live kwam de muziek stukken beter en interessanter over dan op cd, en ik heb me dan ook een uur lang prima staan amuseren (goed, daar kwamen wat dronken lui bij te pas, maar das ook keigaaf). En dat allemaal terwijl het, volgens insiders, een slecht optreden was. De band had wat problemen met het vervoer, en toen de basgitaar ook nog 's geen zin had was de maat vol. Ik had het idee dat het optreden inderdaad wat snel werd afgewerkt, maar toch was het mooie show, een goede aanleiding om me wat meer in de muziek ervan te gaan verdiepen.
Om het rijtje in de tent maar af te maken: HIM. Eerlijk gezegd is het enige wat ik van de band gezien heb de foto in het programmaboekje, en dat vond ik al meer dan genoeg. De zanger/zangeres (wie het weet mag het zeggen) ziet er zo gay uit dat ik me afvraag wat ze hier doen. Het handjevol 'himfomanen' dat toch aanwezig was in de bijna lege tent vond het uiteraard schitterend, maar het overgrote deel van het publiek stond bij het hoofdpodium op de hoofdact te wachten.
Die hoofdact was niemand minder dan Iron Maiden. Voor mij de eerste keer dat ik deze helden zag, en het was fantastisch. Na een veel te lange ombouwpauze was het resultaat adembenemend, overal Eddie's, overal lampen, overal steigers voor Bruce, aan het begin stond het al vast dat de avond niet meer stuk kon. Hoe de band het volhoudt om 2 uur lang onafgebroken te rennen, springen, dansen (Nicko!) is onbegrijpelijk, maar ze deden het. Krakers als The Number Of The Beast, The Trooper en natuurlijk 2 Minutes To Midnight werden afgewisseld met verrassendere nummers als The Clairvoyant, Revelations, Die With Your Boots On en het geniale Hallowed Be Thy Name. Zonder pauze ging het maar door, Fear Of The Dark werd afgewisseld met The Clansman, en tijdens Heaven Can Wait kwam onder andere onze eigen Tokus nog even op het podium kijken.
En dan het nieuwe nummer. Wildest Dreams. Er wordt nu al veel kritiek op geleverd, maar eigenlijk is dat gewoon bullshit. Geen twijfel mogelijk, het nieuwe album gaat heerschen. Een band die zo'n show neer kan zetten presteert ook in de studio uitstekend.
En toen was het alweer voorbij, de 15e editie van Waldrock. Na Bruce's belofte dat de band in het najaar terugkomt togen de mensen af, naar huis of naar de camping, waar het feest dankzij de optimale sfeer nog lang doorging.
Meer fotos:
Iron Maiden:
