Dat de avond van de dertigste maart in de uitverkochte Rijswijkse Schouwburg een bijzondere avond zou worden, stond bij voorbaat al vast. Tweeënhalf jaar geleden begon het voormalige Plackband onder de naam PBII aan het project 1000 Wishes welke in samenwerking met KiKa volledig in het teken zou staan van de strijd tegen kinderkanker. Talloze arbeidsuren, bloed, zweet en tranen later staan de Haage symfonische progrockers dan eindelijk op het podium om hun visie te verwezenlijken: een rockopera volledig ten bate van het goede doel. Met het eerder verschenen 1000 Wishes album stuwden de heren van het Haagse PBII de verwachtingen voor de liveshow reeds de hoogte in, waarmee men het zich niet makkelijk zou maken de bewuste avond van de 30e maart. De ruim 700 toeschouwers werden echter niet teleurgesteld; verre van zelfs.

Het openingswoord is van Rien Schimmel, namens KiKa aanwezig om het 1000 Wishes project en het belang ervan toe te lichten. Niet voor de laatste keer vanavond wordt de ernst en de impact van kanker bij kinderen uitgelegd. Tegelijkertijd slaagt Schimmel het onderwerp op 'luchtige' wijze te bespreken zonder de bezoekers met een steen in de maag achter te laten, een kunst die de heren van PBII eveneens zullen blijken te verstaan.

De eerste noten van de avond zijn afkomstig van het vijftigkoppige Hofstad jeugdorkest, voor de gelegenheid aanwezig om extra element toe te voegen aan de symfonische rock. De orkestrale inleiding van het openingsnummer Perfect Day is een schot in de spreekwoordelijke roos, want ondanks dat het hier een jeugdorkest betreft is de kwaliteit ontegenzeggelijk hoog. Het arsenaal aan strijkers, blazers en percussie neemt terecht een prominente plek in de mix in, al moet gezegd worden dat ze daarmee het riffwerk van gitarist Ronald Brautigam wel regelmatig naar de verre achtergrond verbannen. De overige muzikale aspecten liggen beter in balans. Bassist Alex van Elswijk en drummer Tom van der Meulen zijn de solide hartslag die het geheel dragen en toetsenist Michel van Wassem biedt een verantwoord tegenwicht aan het klassieke geweld dat zich onder hem bevindt. Complimenten zijn er ook voor zanger Ruud Slakhorst. De routinier zit evenals zijn mede-PBII'ers al tig jaren in het vak en laat zijn ervaring middels zijn stembanden spreken: van het reguliere zangwerk tot de hoge uithalen, bijna nergens valt Slakhorst op verkeerde toon te betrappen. De professionaliteit die de heren aan de dag leggen bij het eerste nummers, zet een standaard voor de gehele show. Op haast Dream Theatereske wijze laat het Haagse gezelschap nergens een steek laten vallen.

De show vanavond draait, zoals de term rockopera al doet vermoeden, niet alleen om de muziek van PBII. Waar op het album 1000 Wishes het narratieve elementen middels gesproken stukken wordt uitgelegd, krijgt men in deze livesetting de mogelijk om er middels acteurs, dans en videowerk meer mee te doen. Geen Joop van den Edenachtige praktijken met schuivende decors en een Chantal Jansen, Jim Bakkum of Jamai in de hoofdrol, maar in plaats daarvan zijn er relatief korte intermezzo's waarin het verhaal achter het album tot leven wordt gebracht. Het is een opzet die bijzonder goed uitpakt. De dubbelrol van Frits Lambrechts (o.a. voormalig Hoofdpiet en de stem van Henk de Mol uit Alfred J. Kwak) die zowel Opa van het aan kanker ten prooi gevallen jongetje Eric (gespeeld door Pieter van Dijk) speelt als verteller is, is soms verwarrend, maar los daarvan zijn er eigenlijk weinig tot geen op of aanmerkingen. Samen met Eric, zijn beste vriend Sander (David van Alten) en zuster Hester (Nathalie Mees, tevens een ijzersterke sopraan) vertelt Lambrechts het verhaal van de negenjarige Eric die de strijd met de kanker aangaat en via de ridderverhalen van zijn opa de kracht vindt om de ziekte te overwinnen. Men slaagt erin om ondanks de onderbrekingen de vaart erin te houden, waarbij de rol van de jeugdige dansers die sporadisch het podium onveilig maken niet onderschat moet worden. Er is dusdanig veel activiteit op en soms ook naast het podium, dat de aandacht van het publiek de kans niet krijgt om te verslappen. Het toont aan dat de heren van PBII niet over een enkele nacht ijs zijn gegaan, maar met vrij beperkte middelen alles uit de kast hebben getrokken om de avond tot een succes te maken.

Dat het een bijzondere avond zou worden, stond zoals eerder aangegeven al vast, maar dat men erin slaagde de hoge verwachtingen die waren geschapen na de release van het album te overtreffen sprak zeer tot de verbeelding. Wat meer rock in de rockopera was geen overbodige luxe geweest, echter de schaarse schoonheidsfoutjes staan in schril contrast met de prestatie die is neergezet door alle betrokkenen, van band tot dansers, van orkest tot acteurs. Wie de show op 30 maart en zelfs de tweede show op de 31e heeft gemist, kan zich voorlopig troosten met het ijzersterke album 1000 Wishes, een must voor liefhebbers van vaderlandse prog. Er wordt links en rechts zelfs gesproken over extra shows en een dvd, het zouden allemaal terecht zijn. Het is de heren van PBII en het prachtige project 1000 Wishes van harte gegund.

Wie deze show nog wil meemaken, op 9 juni is er een extra voorstelling.