Als de poorten naar de Hel, vandaag gestalte gegeven door het immer grimmige zaaltje in Lombardijen, zich rond een uur of negen openen, ramt Lugubre de aanwezigen direct om de oren met vunzige en snelle blackmetal, vergelijkbaar met een band als Setherial. De hardste band van de bill is Lugubre zonder twijfel en afgaand op de publieksreactie misschien ook wel de populairste. Op Gaahl-achtige wijze weet de indrukwekkend grote frontman Asega de menigte mee te krijgen in de mensenhaat die het vijftal poogt te verspreiden middels onder meer Decreasing Of Human Population en Exterminate. Het vergelijk met Gaahl heeft overigens meer te maken met de sik en de immer getoonde devil horns dan de man zijn seksuele voorkeur. Hierover geen uitspraken, evenmin over het politieke standpunt van de Friese band. Feit is wel dat de enthousiastelingen aan het voorfront van het slagveld op zijn minst flirten met Nationaal Socialisme, en blijkbaar zijn ze iets minder geïnteresseerd in de overige bands aangezien ze na Lugubre duidelijk minder aanwezig zijn. (Sha)

De smeulende resten van de Lugubere opener zijn nog maar net verwijderd wanneer een penetrante lucht de Baroeg vult… alsof Watain de tosti's mensenvlees/kaas heeft laten aanbranden. Als de uitgemergelde vocalist van het Noorse Celestial Bloodshed het podium opstrompelt blijkt waarom iedereen met z'n neus dicht staat: Vermoedelijk verlaat heer Steingrim zijn graf, waar hij iedere avond in gelegd wordt, alleen maar om zijn teksten te spuwen. Tijdens het eerste nummer staat iedereen dan ook met stomheid geslagen. Of de band nu te kampen heeft met technische probleempjes is niet duidelijk, maar de pauzes tussen de nummers zijn erg lang en stiller dan een middagje in de Kuip. Beweging is er nauwelijks en snelheid of catchy riffs ook niet. Toch heeft deze band een onguur, gemeen en bezeten voorkomen en bovenal een duister onheilspellend geluid. Als we het dan toch hebben over geluid mag ook wel eens gezegd worden dat het deze avond in de Baroeg prima toeven was voor de audio-critici, ook tijdens Celestial Bloodshed. Zo komen nummers als Cursed, Scarred And Forever Possessed en Sign of The Zodiac, die bol van de diepgang en emotie staan, prima uit de verf. (Sha)

Na de enigszins rauwe startnoten van de van de avond wordt het met de laatste twee bands tijd voor een sfeervollere closure en met de opkomst van Baptism gaat het eerste blik goed open. Deze eenmansformatie met enkel Kommander Lord Sargofagian ( geboren als Ossi Mäkinen ) in de gelederen heeft voor de tour een zwik venijnig kijkende en degelijk spelende muzikanten opgetrommeld en zo wordt Baptism ook op de planken een band om rekening mee te houden. Heel bijzonder is het optreden vanavond echter niet. Hoewel de band zeker geen slechte show neerzet oogt deze verschijning onder de leiding van de Kommander na de bloederige, stinkende en doodse verschijning van Celestial Bloodshed nogal tam. Van onder zijn cape produceert de frontman Malicious Rites, Morbid Wings Of Sathanas en een hele rits andere blackmetalkogels die de zaal grondig onder vuur nemen. Toch hangt er weinig chemie en in de lucht en zitten band en het grootste deel van het publiek vanavond niet op dezelfde frequentie. Spijtig, want aan de hoeveelheid rook, de uitvoering van de nummers en het geluid van de band heeft het in ieder geval zeker niet gelegen. (Lana)

De definitieve hekkensluiter van vanavond is Sargeist, een band die net als Baptism afkomstig is uit Finland, iets dat geluidsmatig goed aan de band is te horen. De donkere, deprimerende en tegelijkertijd slepende en bekoorlijke blackmetal mag de avond uitsmijten en dat doet Sargeist dan ook met de wind in de zeilen. De bonte muzikantenmix van leden van Horna en Behexen weet de meeslepende nummers prima aan de man te brengen. Niet alles wordt even strak gespeeld, desalniettemin ondervinden de oren geen enkele hinder. Sargeist is een band die in een donker Baroeg vol rook, obscuur licht en een nebuleuze sferen prima zaken doet en ook het visuele voorkomen van krijskraai Hoath Torog biedt de ambiance de nodige aanvulling. Hoewel de band in muzikaal opzicht de soepelste van de avond is oogt de show misantropisch zat.
De setlist is vanavond divers en met Sargeists discografie is dat geen grote moeite. De wat rauwere doch dreunende Black Fucking Munder krijgt het inmiddels stukken enthousiastere publiek goed mee, evenals Sargeist ( beide afkomstig van het debuut ), Cursed Blaze Of Rituals en At The Altar Of The Beast. Beweging domineert de voorste rijen en zo is Sargeist goed voor een uurtje degelijke black waar men duidelijk raad mee weet. Erg jammer dat “het blauw” na afloop weer de nodige skins wegens rellen moet afvoeren, blackmetal moet volgens sommigen blijkbaar nog steeds een grimmige naam hoog houden. De volgende keer mag Mayhem anders weer met stierenkoppen komen gooien…Deal? (Lana)

Baptism:

Celestial Bloodshed:

Lugubre:

klik op de foto's voor grotere versies