Omstreeks acht uur wordt de avond geopend door Defecto. De band uit Denemarken bestaat al sinds 2010, maar is in die jaren niet enorm productief geweest. Er zijn slechts drie langspelers verschenen, waarvan de laatste (Duality) ook alweer vijf jaar oud is. Het viertal laat een solide mengeling van power metal en prog metal horen. In het begin is de groep nog wat zoekende. Tijdens opener Eternal Descent is het geluid nog abominabel. Bovendien lijken de drummer en gitaristen elkaar nog niet helemaal aan te voelen, waardoor de uitvoering rommelig is. Gelukkig wordt het geluid al snel rechtgetrokken. Dan valt op dat de band niet uit beginnende muzikanten bestaat. Gitaristen Nicklas Sonne en Frederik Duus Møller zijn technisch bekwaam en wisselen vakkundig hun solo’s af. Sonne neemt ook de vocalen voor zijn rekening en doet dat niet onverdienstelijk. Met name tijdens de lange uithalen in de pakkende refreinen overtuigt hij. Ondanks het muzikale vakmanschap zijn de composities van Defecto relatief inwisselbaar. De muziek is iets te veilig en mist daardoor diepgang. Desondanks kan Defecto op verrassend veel enthousiasme uit de zaal rekenen.

Het publiek is vanavond echter maar voor één groep naar Tilburg afgereisd en dat is Blind Guardian. Onze oosterburen draaien inmiddels al bijna veertig jaar mee, maar zijn onverminderd populair. Ook vanavond is de Main Stage van 013 behoorlijk goed gevuld, hoewel het bordje ‘uitverkocht’ net niet aan de deur kan worden gehangen. De podiumaankleding is fraai, met een enorme backdrop waarop artwork van het meest recente album te zien is. De bassist, toetsenist en drummer staan op een verhoogd achterste gedeelte van het podium. Lampen die over de gehele lengte van het podium lopen, zorgen voor extra sfeerelementen.

De powermetallegendes uit Duitsland hebben al vaker op de planken gestaan in 013 – de laatste keer zelfs pas een jaar geleden (mei 2024, om precies te zijn). Veel onderdelen van de setlist zijn hetzelfde, maar er is gelukkig ook ruimte voor enkele verrassingen. Zo trapt het zestal - naast de vier vaste bandleden zijn livemuzikanten Johan van Stratum (basgitaar en achtergrondvocalen) en Kenneth Berger (keyboardpartijen en achtergrondvocalen) van de partij - verrassend af met The Ninth Wave. Dit bijna tien minuten durende meesterwerkje van Beyond The Red Mirror (2015) is zeer gelaagd en divers. Het getuigt dus van lef en ambitie om met een dergelijk epos af te trappen, maar de toon is in ieder geval gezet!

De hele band is dan ook in topvorm. Met name het ijzersterke, zeer strakke drumwerk van Frederik Ehmke imponeert, maar ook het gitaarwerk is om de vingers bij af te likken. Of Blind Guardian nu kiest voor vurige, opzwepende krakers (waarin regelmatig ook thrash- en speedmetalinvloeden te horen zijn), of voor epische meezingnummers (zoals de klassieker Nightfall en het erg sterke Tanelorn (Into The Void)): de uitvoering is onberispelijk. Zanger Hansi Kürsch ontpopt zich niet alleen als entertainer, die wel van het nodige geklets en grappen houdt, maar vooral ook als vocale krachtpatser, die live akelig dicht in de buurt komt bij de studio-opnames. Hij wordt af en toe bijgestaan door achtergrondzang van de toetsenist en bassist, maar houdt zich ook zonder hen moeiteloos staande.

Blind Guardian put vanavond uit vrijwel zijn volledige, rijke oeuvre. De prima laatste full-length The God Machine (2022) is goed vertegenwoordigd met drie nummers, die stuk voor stuk luidkeels onthaald worden. Vooral vlammende uitvoeringen van Blood Of The Elves en Deliver Us From Evil maken duidelijk dat dit materiaal nauwelijks onder doet voor de klassieke albums. Ook de fans van Nightfall In Middle-Earth (1998) komen aan hun trekken. Maar van vrijwel alle overige platen komen nummers voorbij. Alleen A Night At The Opera (2002) en A Twist In The Myth (2006) worden overgeslagen. Dat zal niet met de kwaliteit van die albums te maken hebben, maar met de onvermijdelijke keuzes die nu eenmaal gemaakt moeten worden.

Prachtig zijn vooral die momenten waarop de band het voltallige publiek meekrijgt, zoals tijdens de zeer mooie uitvoering van The Bard's Song - In The Forest en Valhalla, waarvan het refrein minutenlang wordt meegezongen. Het zijn momenten waarop we beren van kerels zien die elkaar euforisch op de schouders slaan. Het publiek is overigens verrassend divers qua leeftijd, want naast veel middelbare mannen en vrouwen is er toch ook echt wel behoorlijk wat jongere aanwas te ontwaren in de menigte.

In totaal weet Blind Guardian het publiek bijna vijf kwartier te vervoeren met zijn fantasierijke, escapistische power metal. Daar hoeven geen moderne invloeden of ‘ironische’ kwinkslagen aan te pas te komen. Blind Guardian bewijst dat goed uitgevoerde, met bezieling gebrachte power metal nog steeds een groot publiek kan aanspreken.

Setlist Blind Guardian:
1. The Ninth Wave
2. Blood Of The Elves
3. Nightfall
4. Tanelorn (Into The Void)
5. Time Stands Still (At The Iron Hill)
6. Violent Shadows
7. A Past And Future Secret
8. Deliver Us From Evil
9. Majesty
10. The Bard's Song - In The Forest
11. And The Story Ends
12. Mirror Mirror
13. Lord Of The Rings
14. Valhalla
15. Sacred Worlds
16. Lost In The Twilight Hall

Setlist Defecto:
1. Intro
2. Eternal Descent
3. Nemesis
4. Heart On Fire
5. Sacred Alignment
6. Endlessly Falling
7. Condemned
8. Excluded