Met maar liefst drie support-acts begint Structural al vroeg in de avond te spelen. Nog niet iedereen is gearriveerd, maar het is ook beslist niet leeg in het knusse zaaltje. De Israëlische groep ziet tot grote tevredenheid dat er al vroeg beweging in komt bij het publiek. Dat is voor een groot deel te danken aan de charismatische frontman Nadav Zaidman, die met zijn aanstekelijke enthousiasme al snel vrienden maakt en een clubje bezoekers aan het springen en meeklappen krijgt. Niet dat de songs van het debuutalbum Metacognition (2018) daar primair toe uitnodigen trouwens, want het kwintet speelt melodeath met een groovy (Lamb Of God) en technische (Gorod, Arch Enemy) inslag.

Het is een muur van geluid die vanavond zowel vocaal als instrumentaal wat meer definitie had kunnen gebruiken. Wat wel erg goed doorkomt, is het onderscheidende gitaarwerk van Shani Friedman en Tomer Dembinsky. Om de beurt imponeren ze met hun geavanceerde solo’s en daarmee tillen ze het niveau omhoog, zoals in Selection Of Blindness en Turn On The Light. Structural vermaakt dankzij de frontman en maakt indruk dankzij het gitaristenduo.

Het Finse As I May krijgt veel minder makkelijk contact met het publiek. Dat komt door de overstaanbare woorden tussen de nummers door. De mannen willen wel, maar lijken van nature gesloten. De moderne metal(core) van de heren is veel opener en toegankelijker dan de technische brouwsels van de openingsact. Stoere grooves, spierballenriffs, elektronische elementen en een Him/Depeche Mode-touch in de cleane vocalen is wat je van het kwartet kunt verwachten, dat zich maar liefst van drie vocalisten bedient. Ieder met een eigen geluid, variërend van metalcorescreams en alternatieve rockzang tot cleane en stonerrockvocalen.

De mannen doen goed hun best, maar moeten echt werken aan hun connectie-capaciteiten om meer reactie van het toeschouwende volk te krijgen. Breaking Myself Away, Silent en Hero (dat wel wat aan In Flames meets Papa Roach doet denken) zijn de beste visitekaartjes.

Het Italiaanse Secret Rule is een zeer productief en ambitieus gezelschap. Elk jaar brengt de groep rond zangeres Angela Di Vincenzo een plaat uit. Het podium ziet er professioneel uit met banners en een backdrop en het geluid staat meteen goed afgesteld. De melodieuze metal (denk aan Lacuna Coil, Beyond The Black, Elyose, Phantom Elite) wordt vandaag, net als vorige keren in Nederland, goed uitgevoerd, maar het songmateriaal wil maar moeilijk beklijven. Daar kan zelfs een gastbijdrage van drummer Sander Zoer (Delain) vandaag niets aan veranderen.

Veel nummers hebben gewoon te weinig om het lijf. Uitzonderingen zijn The Song Of The Universe en het trio waarmee het optreden overtuigend afsluit. De verzorgd geklede en gepassioneerde Di Vincenzo doet enorm haar best om het publiek mee te krijgen door het aan te moedigen om mee te klappen en te juichen. Dat lukt aardig, maar het kan de tekortkomingen van de songwriting niet verdoezelen. Bovendien ontbeert ze de kracht om in de stevige stukken boven de rest uit te komen. Ze zit dan te hoog in haar ademhaling.

Wel krijgt zij net als haar bandmaten terecht een hartelijk applaus voor de energieke performance. Secret Rule doet er verstandig aan om de productiviteit terug te schroeven en het kaf van het koren te scheiden. De vier genoemde songs zijn het bewijs dat het kwartet beslist goede nummers kan schrijven.

En dan de hoofdact. Wat hebben velen hier lang naar uitgekeken. Na vier albums staat Semblant op de Europese podia om de fans te laten zien en horen wat de Braziliaanse groep te bieden heeft. De Zuid-Amerikanen nemen het eerder dit jaar uitgebrachte Vermillion Eclipse mee onder de arm, de sterkste langspeler van het collectief dat te boek staat als gothicmetalband, maar feitelijk een combinatie voortbrengt van gothic, modern, melodic (power) metal en melodeath.

Het zestal komt één voor één het podium op en wordt hartelijk ontvangen. Als het vocale duo Sérgio Mazul en Mizuho Lin ten tonele verschijnt, klinkt gejuich en gaan we van start met het razendsnelle Enrage. Het is één van de beste visitekaartjes van het sextet, waarin niet alleen de vocalisten zich bewijzen, maar ook de instrumentalisten laten horen dat ze zeer vaardig zijn, al komt door het harde geluid het toetsenspel van J. Augusto helaas niet tot zijn recht.

Dat hoge volume zorgt er wel voor dat alle nummers veel power hebben en goed uit de verf komen. Waar de mix en productie van de derde full-length Obscura (2020) onder meer Dethrone The Gods, Control The Masters en Mere Shadow tekort doen, krijgen deze tracks vandaag wel een sterke vertolking. Dat geldt eigenlijk voor alle songs, of het nou een oudje is als Dark Of The Day of de nieuwe hit Purified.

Laatstgenoemde is zo’n voorbeeld van een nummer waarin de sterke punten van Semblant naar voren komen: een krachtige ritmesectie, een functionele riff, aangevuld met toetsenwerk voor een moderne touch en natuurlijk een memorabel refrein. Lin en Mazul vullen elkaar daarin uitstekend aan en wisselen elkaar af. Ook de performance-interactie is mooi om te zien tussen de twee boegbeelden. Mazul zorgt voor het rauwe randje met zijn extreme vocalen en Lin steelt de show met haar zuivere, cleane vocalen. Het complementaire duo is bovendien actief en betrekt het publiek goed bij de show. Ze moedigen de fans aan om mee te klappen (Lin op een heel nette, bijna koningin-achtige manier) en de vuist in de lucht te steken. De in een cape gehulde frontvrouw applaudisseert op haar beurt voor een crowdsurfer. Enkelen vermaken zich in de pit, de andere bezoekers staan er liever veilig omheen om te genieten en sommige teksten mee te zingen.

Uiteraard is er op de setlist veel aandacht voor Vermillion Eclipse, dat met zes nummers is vertegenwoordigd. De grootste hits worden voor het laatst bewaard. Eerst komt Murder Of Crows aan bod en daarna komt het nummer waarop iedereen in de zaal wacht, die van de clip die 35 miljoen keer bekeken is: What Lies Ahead. Dat levert een groots meezingfestijn op. Dat Lin even haar tekst vergeet, is haar vergeven, want tot dan toe vertolkt ze de songs op een verbluffende manier. Bovendien revancheert ze zich met haar hoge uithaal in Incinerate, waarmee het optreden helaas tot een einde komt.

Na afloop is er nog de gelegenheid voor een praatje of foto met de bandleden. Het is dit soort avonden waarop iedereen staat te genieten en met een prettig gevoel weer huiswaarts gaat. Baroeg is een concertzaal met een prima sfeer en de vrijwilligers/het personeel is vriendelijk. Bands laten zich van hun goede kant horen met Semblant als grote winnaar en er ontstaan vriendschappen. Al met al een zeer geslaagde concertavond.

Setlist Semblant:
1. Enrage
2. Destiny In Curse
3. Dethrone The Gods, Control The Masters
4. Mere Shadow
5. Gaslighting
6. Dark Of The Day
7. Purified
8. Bloodred Monarch
9. Through The Denial
10. Murder Of Crows
11. What Lies Ahead
12. Incinerate

Setlist Secret Rule:
1. Digital Revolution
2. The Illusion
3. The Song Of The Universe
4. The Showdown
5. Obsession
6. Time To Reset
7. Desperation
8. I Wanna Cry
9. One More

Setlist As I May:
1. Pride Goes Before A Fall
2. Breaking Myself Away
3. Silent
4. Traitor
5. Cure Is Worse Than Disease
6. Hero

Setlist Structural:
1. The Inner Enemy (Intro)
2. Fear Of The Unknown
3. Apocalypse Has Begun
4. Balance
5. Selection Of Blindness
6. The Ceremony (Cut To The Point)
7. Turn On The Lights