De vier bands van de avond vormen een bont pakket dat niet echt bij elkaar lijkt te passen hoewel er ongetwijfeld metalfans zijn die ze alle vier zullen kunnen waarderen. De verzameling van metalcore, death metal (‘hyperblast’), folk metal en Iced Earth dat diverse stijlen incorporeert, lijkt het aan samenhang te ontberen. Gedurende de avond zal dat ook blijken wanneer het af en toe in de lobby aardig druk is, maar in de zaal ruimte te over. De grote zaal van 013 voelt meerdere keren té groot. Wellicht dat dit ook met de maandag ("Fuck monday", zoals Kataklysm zal zeggen) en pakjesavond te maken heeft. Het zou echter goed kunnen dat fans het hebben laten afweten vanwege de geringe samenhang en de relatief korte speeltijden van de bands. Unearth staat te boek voor veertig minuten, Kataklysm en Ensiferum krijgen beide vijftig minuten en Iced Earth rondt de avond af met een uur.
Zeggen dat de zaal nog niet vol is wanneer Unearth begint, is een behoorlijk understatement. Gelukkig druppelt het publiek binnen gedurende het energieke optreden van deze Amerikaanse vertegenwoordigers van metalcore. Frontman Trevor Phipps doet wel uitermate zijn best om het publiek mee te krijgen, maar voor velen is het toch niet hun 'cup of tea.' De nummers lijken te ongestructureerd en lijken door middel van breaks aan elkaar te hangen. Bovendien staat het geluid te hard. Na iets minder dan een half uur zit het optreden er met March Of The Mutes alweer op. Het is maar de vraag of Unearth vanavond in Tilburg nieuwe zieltjes heeft weten te winnen.
Drukker is het al wanneer de Canadese deathmetalformatie Kataklysm het podium betreedt en de groep kan ook op een aantal enthousiaste reacties van het publiek rekenen. De optredens van Kataklysm staan in het teken van hyperblasts (extreem snelle blast beats) en een bijgaande lichtshow met veelvuldig gebruik van stroboscopen. Dat is ook vanavond het geval. Zanger Maurizio Lacono doet zijn best het publiek aan te sporen flink los te gaan en slaagt daar deels in. De groep lijkt wat slordig te openen met een set die vooral in het teken staat van het vorig jaar verschenen Of Ghosts And Gods die de Canadezen eerder dit jaar ook al naar Tilburg bracht, maar wordt strakker naarmate de set vordert. Onder meer As I Slither, It Turns To Rust en Thy Serpents Tongue worden ten gehore gebracht.
Net als de andere drie bands heeft de Finse folkmetalband Ensiferum geen nieuw materiaal uitgebracht. Wel verscheen er eerder dit jaar een verzamelaar met een overzicht van twintig jaar Ensiferum en is toetseniste (accordeon) Netta Skog bij de band gekomen. De set van acht nummers bestaat vooral uit materiaal van het vorig jaar verschenen One Man Army. Het epische From Afar is de opener waarin er nog gezocht wordt naar de juiste balans van hardheid en het mooi laten uitkomen van de verschillende zangpartijen. Wanneer die balans gevonden is, geeft Ensiferum een zeer degelijke show waarbij er eindelijk gedanst wordt, diverse pits ontstaan en het publiek vrolijk meebrult met de verhalen over vikingen, zwaarden en grootse veldslagen. Met name het grappige Two Of Spades dat halverwege een onvervalst stukje disco à la Boney M ten tonele brengt, maakt de benen los. Afgesloten wordt er met het deels in het Fins gezongen Lai Lai Hei dat ingetogen begint, maar spetterend eindigt.
Stipt tien uur is het tijd voor afsluiter Iced Earth. De groep werkt aan nieuw materiaal dat in mei in de winkels moet liggen. Geopend wordt er met het nieuwe nummer Great Heathen Army, maar omdat er weer gezocht moet worden naar de juiste verhoudingen van het geluid, is het soms moeilijk de teksten te verstaan. De kenmerkende Iced Earth-riffs zijn in ieder geval veelbelovend. De groep heeft slechts een uur om te spelen, maar maakt daar optimaal gebruik van met een set zonder onderbrekingen, waarin zowel recent werk als klassiekers ruimschoots vertegenwoordigd zijn. Gek genoeg zijn het vooral de meer recente nummers zoals Dystopia en Plagues Of Babylon die het bijzonder goed doen. Met name de samenzang tussen Stu Block en Jon Schaffer wekt het nodige kippenvel op. Uiteraard mag Burning Times niet ontbreken en met de titelsong, The Hunter en Vengeance Is Mine is ook The Dark Saga goed vertegenwoordigd. Datzelfde geldt voor Something Wicked This Way Comes, dat eveneens met drie nummers de revue passeert. Wanneer Pure Evil wordt ingezet, leidt dat tot gejuich en tijdens de emotionele afsluiter Watching Over Me wordt er uit volle borst meegezongen. Het is een korte, maar zeer overtuigende set. De groep belooft terug te komen wanneer het nieuwe materiaal er is en ik ben er zeker van dat veel van het juichende publiek ook dan aanwezig zal zijn.
Setlist Iced Earth:
1. Great Heathen Army
2. Burning Times
3. Plagues Of Babylon
4. Dystopia
5. Dark Saga
6. Vengeance Is Mine
7. V
8. My Own Savior
9. The Hunter
10. Boiling Point
11. Pure Evil
12. Watching Over Me
Setlist Ensiferum:
1. From Afar
2. Warrior Without A War
3. Two Of Spades
4. In My Sword I Trust
5. Heathen Horde
6. Twilight Tavern
7. Ahti
8. Lai Lai Hei
Setlist Kataklysm:
1. Breaching The Asylum
2. The Black Sheep
3. As I Slither
4. Taking The World By Storm
5. At The Edge Of The World
6. It Turns To Rust
7. Blood In Heaven
8. Thy Serpents Tongue
9. Crippled & Broken
10. The World Is A Dying Insect
