Als in 2014 een einde komt aan Darkside Of Innocence richt gitarist/componist Pedro Remiz The Autist op met onder andere leden van zijn voormalige band en Shadowsphere. De ep Entangled wordt nog in datzelfde jaar uitgebracht. Daarop is Edna Gutierrez te horen (op de single Ethereal is het trouwens Cátia Alves). Ze vertrekt vlak daarna en ervoor in de plaats komt Sara Henriques (Aura’s Seers, Past Undone). Zij is op de single Pandora’s Box te horen. Om het rijtje zangeressen compleet te maken is de daarin als gastzangeres opererende Polina Psycheya (All I Could Bleed) inmiddels de vaste frontvrouw, maar ze is op The Coldest Sun slechts in twee nummers te horen.

Zo complex als het verhaal rond de zangeressen is (het is trouwens niet precies duidelijk wie in welk nummer zingt), zo is ook de muziek. The Autist maakt geen alledaagse metal. Neem de djenty riffs van Monuments en Periphery, de progressieve symfonische metal van Epica (duidelijk hoorbaar in Pandora’s Curse) en de symfoblack van Dimmu Borgir, voeg daar In This Moment bij en je hebt een beeld bij hoe de muziek klinkt.

Het is een hele bijzondere, moderne en bij vlagen drukke combinatie die de nodige luisterbeurten vergt om aan te wennen. Zo begint Stardust als metalcoretrack met screams van João Prim, schakelt men tussentijds naar symfonische en progressieve metal om ook nog in symfonische blackmetalwateren met blasts te verzeilen. Veelzijdig, maar tevens wat richtingloos. In The Great Lioness pakt de mix iets beter uit.

Het titelnummer, Age Of Leviathan, het met een catchy keyboardmelodie (denk aan Amaranthe) voorziene Fallen, het korte 1349 en The Sanctuary bieden gelukkig wel de nodige houvast middels catchy refreinen. Bovendien is op die momenten het geheel soms sfeervol dankzij de cinematische benadering, net als tijdens de klassieke intro. Elders overheerst het hectische karakter te veel en is het moeilijker om een connectie te krijgen. Dat komt ook door de gecomprimeerde, kunstmatige, moderne productie.

Ook al leveren Sara, Polina en Alina een solide prestatie en kunnen ze beslist zingen, hun vocalen missen in de stevige passages de nodige dynamiek (alhoewel er ook vrouwelijke screams te horen zijn) en dat gaat vroeg of laat tegen zich werken. Als ze niet te veel kracht hoeven te zetten, komt de zang het beste tot zijn recht, zoals in Fallen en de bijna Devin Townsend-achtige ballad Loveless. De Rihanna-achtige vocalen van gastzangeres Chiara Tricarico (Temperance) in het wat drukke Age Of Leviathan komen ter afwisseling zeer gelegen, maar de secties waaraan ze bijdraagt, voelen wat op zichzelf staand aan.

Het valt te prijzen dat bands eens iets nieuws willen uitproberen, maar in het geval van The Autist pakt dat wisselend uit. Er ligt soms wat te veel hooi op de vork. Er lijkt een eenheid op die momenten te missen en zowel de extreme als cleane zang behoren niet tot de sterkste elementen tijdens de complexe stukken. Op andere momenten, zoals in The Fallen en Loveless laat de Portugees-Russische combinatie horen wel degelijk horen memorabele nummers te kunnen schrijven. Het concept gaat over de zoektocht naar perfectie en dat is toepasselijk voor deze band die nog naar een eigen sound en balans zoekt. Voor de opvolger is het dan ook van belang te investeren in de songwriting.

Tracklist:
1. Rebirth
2. The Coldest Sun (feat. Alina Lesnik)
3. Stardust
4. Age Of Leviathan (feat. Chiara Tricarico)
5. Fallen
6. The Great Lioness
7. 1349 (feat. Alina Lesnik)
8. Loveless
9. Ethereal
10. The Sanctuary (feat. Alina Lesnik)
11. Pandora’s Curse (bonustrack)