Van alle true metalbands die Duitsland rijk is, is Sacred Steel het stoerst en wellicht het meest oprecht. De groep kiest altijd voor de weg van de meeste weerstand, in de zin dat de mannen hun eigen plan trekken. Trends roesten ze aan de reet. Het is rappe metal wat de klok slaat, met de kenmerkende neurotische zang van frontman Gerrit P. Mutz als grootste smaakmaker of afknapper, het is maar hoe je het bekijkt.
Ik heb er nooit een geheim van gemaakt een liefhebber te zijn van Sacred Steel. De effectieve composities, de sterke riffs, trotse ritmes en de ijzingwekkend hoge gillen van de kale zanger roepen elke keer weer euforie op. Sacred Steel weet wat het ware metalgevoel is. Heavy Metal Sacrifice is in zekere zin een ode aan het grote boek der heavymetalclichés. Geen noot is origineel. Toch klinkt de plaat fris en geïnspireerd. De cd is vergelijkbaar met het debuut Reborn In Steel en het briljante Hammer Of Destruction. Laatstgenoemde plaat was destijds immers ook een terugkeer naar de ouderwetse mix van speed, power en thrash metal. Naar de doom-invloeden van Carnage Victory en de technische thrashriffs van The Bloodshed Summoning zoek je hier dan ook tevergeefs.
Metalvreemde strapatsen blijven hier achterwege. Je moet het doen met de basis. En die basis is eigenlijk meer dan voldoende. Een aparte vermelding is er opnieuw voor zanger Mutz. Ik lees wel eens dat de man vals zingt. Muziektheoretisch is dat misschien zo, maar dan geldt dat eveneens voor illustere zangers als James Rivera (Helstar) en John Cyriis (Agent Steel). De stem van Mutz is nou eenmaal expressief en hij bedient zich regelmatig van stembuigingen die voor de ene luisteraar aanstellerig overkomen en voor de andere gepassioneerd. Je vindt het te gek of walgt ervan, een tussenweg is er eigenlijk niet. Wie de stem kan waarderen, staat heel wat lekkers te wachten. Lekker simpele metalkrakers als het titelnummer of Children Of The Sky bijvoorbeeld. Of lichtelijk epische krachtpatsers als Beyond The Gates Of Nineveh en The Sign Of The Skull. Tracks boordevol oerkracht en een energie die simpelweg niet te versmaden is.
Of deze stijl je nu ligt of niet, de randzaken zijn altijd in orde. De productie van Heavy Metal Sacrifice is droog, krachtig en op gezette tijden spetterend. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de gitaarsolo's nog altijd niet briljant zijn, maar wel functioneel. Net zoals alles eigenlijk op dit album. Sacred Steel knalt puur en alleen noten op plaat die nodig zijn, de rest is overbodig. Wie van goedgespeelde metal en hoge zang houdt hoeft niet na te denken, maar kan gewoon toeslaan. Pure metal volgens het boekje en dat is soms heel erg lekker.
Tracklist:
1. Intro (Glory Ride)
2. Heavy Metal Sacrifice
3. The Sign Of The Skull
4. Hail The Godz Of War
5. Vulture Priest
6. Children Of The Sky
7. Let There Be Steel
8. Chaos Unleashed
9. The Dead Walk The Earth
10. Beyond The Gates Of Nineveh
11. Iron Donkey
