Er is sindsdien wel een belangrijke wijziging in de line-up geweest. Waar Andrzej Nowak op zowel de Tranquillity-ep als de split met Thaw in 2013 nog de zanger was, heeft Mateusz ‘Stawrogin’ Maryjka zijn positie achter de microfoon overgenomen. Laat dat nou de beste zet zijn die de orthodoxe blackmetalformatie had kunnen doen. De frontman van Odraza geeft met zijn variëteit in zangtechnieken een prima invulling aan de titel van de eerste full-length. De chants krijgen hierdoor een verhalend karakter mee. Zowel de onheilspellende cleane stem als de extreme vocalen (zowel de veelvuldig aanwezige grunts als de sporadische hese screams) zijn indrukwekkend.
Muzikaal is het niet heel origineel, maar wel goed uitgevoerd. In de snelle riffs van Mateusz Jamróz en Damian hoor je de invloeden van Behemoth en de minder complexe kant van Deathspell Omega terug, maar ook af en toe de karakteristiek van death metal, zoals in Chant 6. – Vengeance. De ideeën zijn interessant genoeg om de gehele speelduur uit te zitten.
Dat komt onder andere door de variatie in het tempo en karakter. Tijdens de introtrack Chant 1. – Departure en het bezwerende intermezzo Chant 5. – Equilibrium doen de heren het rustig aan, maar Chant 4. – Lament raast met gave (dissonante) riffs en blasts van Maciej Pelczar. Chant 2. – Shadows knalt er ook op los, maar naarmate de track vordert, gaat het tempo naar beneden. De razende passages maken in die song meer indruk dan de tragere. Chant 3. – The Fall is over de gehele lengte het meest memorabel, samen met het afsluitende Chant 7. – Arrival, alhoewel Chant 4. – Lament er niet veel voor onderdoet. Waar het eerste deel van het album vooral agressief van aard is, klinkt in de laatste twee songs juist veel meer het atmosferische en epische karakter.
De release is voorzien van een moderne productie van Mikołaj ‘M’ Żentara van Mgła. De mix is vol en iets modderig, maar laat voldoende ruimte om goed te volgen wat de heren doen, al is dat bij de baspartijen niet altijd even makkelijk. Er is in ieder geval ruimte voor de sfeer, die vooral bepaald wordt door Stawrogin met zijn variatie in technieken. Het is alleen jammer van het te hard inmixen van de wat slaperig klinkende stem in Chant 5. – Equilibrium.
Outre maakt indruk met herkenbare, orthodoxe black metal, maar voegt daar deathmetalriffs en grunts aan toe, waardoor er een interessante mix ontstaat. Grootste pluspunt is de vocale bijdrage van Stawrogin, die de naam Ghost Chants eer aandoet. Met hier en daar wat twists zorgen de Polen ervoor dat je dit debuut vrij moeiteloos van begin tot einde blijft beluisteren. Voor fans van orthodoxe black metal is het beslist de moeite waard om Outre een kans te geven.
Tracklist:
1. Chant 1. - Departure
2. Chant 2. - Shadow
3. Chant 3. - The Fall
4. Chant 4. - Lament
5. Chant 5. - Equilibrium
6. Chant 6. - Vengeance
7. Chant 7. - Arrival
