Met A Furrow Cut Short worden in ieder geval geen volledig nieuwe wegen ingeslagen, hoewel het album over de gehele linie wel wat steviger is uitgevallen dan zijn voorganger. Dat is maar goed ook, want na de nogal gekunsteld aanvoelende experimenten met post-rock (Handful Of Stars) was het juist de terugkeer naar de atmosferische, zich traag ontspinnende composities die Eternal Turn Of The Wheel tot een uitstekend album maakte. Op A Furrow Cut Short is het niet anders.
Met het ijzersterke tweeluik Cursed Sons, dat samen ruim een kwartier klokt, kost het de Oekraïners weinig moeite om de luisteraar in de muziek te zuigen. Het hierop volgende To The Epochs Of Unbowed Poets laat zelfs Drudkh op zijn best horen. Naast een groot aantal prachtige, stemmige riffs kent het nummer ook aantal effectieve versnellingen, waardoor het naast atmosferisch ook opmerkelijk stevig klinkt. Die combinatie is ook te horen in Dishonour I, dat voor Drudkh-begrippen zelfs behoorlijk intens is. Het tweede deel van dit tweeluik is dan weer ouderwets druilerig en stemmig.
Het kan niet anders of de liefhebbers van Drudkh gaan genieten van A Furrow Cut Short. Zoals vrijwel al het werk van deze band, staat ook deze plaat bol van de sfeer, waardoor de muziek zelfs wat tijdloos aanvoelt. A Furrow Cut Short is niet zo adembenemend mooi als Autumn Aurora en Microcosmos, maar mag qua kwaliteit met recht een plaats opeisen tussen albums als Forgotten Legends, Blood In Our Wells en Eternal Turn Of The Wheel.
Tracklist:
1. Cursed Sons I
2. Cursed Sons II
3. To The Epoch Of Unbowed Poets
4. Embers
5. Dishonour I
6. Dishonour II
7. Till Foreign Ground Shall Cover Eyes
