Als een band in haar vijfenveertigste jaar in haar bestaan komt met haar vierentwintigste album en wereldwijd inmiddels meer dan veertig miljoen albums heeft verkocht dan is een introductie uiteraard overbodig. Uriah Heep wordt door velen gezien als “de nummer vier” achter andere jaren zeventig grootheden als Black Sabbath, Led Zeppelin en Deep Purple. Dat The Heep anno 2014 nog steeds met interessant materiaal komt, bewijst de band met haar laatste plaat Outsider.

Uriah Heep heeft in de loop der jaren nogal wat personeelswijzigingen ondergaan en iets meer dan een jaar geleden kwam er jammerlijk genoeg nog een noodgedwongen wijziging bij. Bassist Trevor Bolder (voorheen lid van David Bowie’s Spiders From Mars gedurende zijn Ziggy Stardust-periode) die al sinds 1976 bij de band zat, overleed op 62-jarige leeftijd. De Londense band pikte de draad weer op met nieuweling Davey Rimmer en brengt met Outsider wederom een lekker, melodieus rockalbum uit dat bij vlagen het vertrouwde Heep-geluid laat horen. Opener Speed Of Sound zet de toon, met een lekker lopend vers en uiterst aanstekelijk, bijna Journey-achtig refrein. Ook zijn de karakteristieke Hammond-orgelloopjes meteen weer hoorbaar. One Minute begint als een aardige piano-ballade en gaat daarna over in een prima hardrocknummer met een iets voorspelbaar, maar toch erg pakkend refrein.

Dat de band ook nog af en toe stevig voor de dag kan komen bewijst het op The Law en het boeiende uptemponummer The Outsider. Gitarist en enig overgebleven origineel lid Mick Box gaat op die nummers heerlijk los en bewijst nog prima mee te kunnen. Looking At You is misschien wel het sterkste nummer van de plaat. De hele opbouw en sound is typerend Uriah Heep. Het had zo op een willekeurig jaren zeventig Heep-album kunnen staan. Over het algemeen is Outsider een opvallend constante plaat, maar als er dan toch minpunten moeten worden genoemd dan zijn dat Rock The Foundation en Jessie. Beide nummers hebben een hoog meezinggehalte, maar het simpele refrein kan de luisteraar naar verloop van tijd gaan tegenstaan.

Gelukkig blijven de zwakke momenten beperkt want Outsider is gewoon een erg degelijke hardrockplaat geworden. Hoewel het allemaal muzikaal dik in orde is, kan Outsider niet tippen aan Demons And Wizards of Look At Yourself, maar dat zullen weinigen nog van deze oude heren verwachten. Uriah Heep bewijst echter wel dat een band na meer dan veertig jaar na haar hoogtijdagen nog boeiende nummers kan schrijven die wellicht ook jongere rockliefhebbers kunnen bekoren. Neem daarbij nog de fraaie hoes van Outsider en je hebt meer dan genoeg redenen om deze plaat op te pikken.