Alcatraz
Enquête

Marco van Basten vond het maar niks dat Linkin Park voor de aftrap van de Champions League-finale op 31 mei een optreden verzorgde. Wat vind jij van de Amerikaanse gewoonte om grote sportwedstrijden op te vrolijken met een concert?

Geweldig, ook voor aanvang van de wedstrijd
Prima, maar niet voor het duel wanneer de spelers zich willen opwarmen
Dat is iets voor pop-acts, niet voor heavy bands als Linkin Park en Gojira
Zo’n muzikaal optreden is onzin, het publiek komt voor de sportwedstrijd
Sport is kut, laat die band elders een eigen concert doen voor hun fans
Van mij hoeft het niet, maar ik gun zo’n band wel de extra exposure
Normaliter vind ik het een goed idee, maar Linkin Park was echt slecht
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    10 juni:
  • Whitechapel
  • 11 juni:
  • King Diamond, Paradise Lost en Angel Witch
  • Myles Kennedy
  • W.A.S.P.
  • 12 juni:
  • Man as Plague, Gallamesh en Everything Decays
  • 13 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague en The Unslain
  • 14 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague
  • Sorcerer
  • 15 juni:
  • Into The Grave
Kalender
Vandaag jarig:
  • Adam "Nergal" Darski (Behemoth) - 48
  • Ernie C. (Body Count) - 66
  • Howlin' Wolf† - 115
  • Johan Ericson (Draconian) - 46
  • Juhana Karlsson (Amoral) - 42
  • Magnus Rosén (Hammerfall) - 62
  • Marko Paasikoski (Sonata Arctica) - 47
  • Martin Orford (IQ) - 66
  • Mickey Curry (Bryan Adams) - 69
  • Peter Gale (Sweet Sorrow) - 45
  • Robert Hampson (Loop) - 60
Review

Harvey Milk - The Singles
Jaar van release: 2003
Label: Relapse Records
Harvey Milk - The Singles
Deze compilatie van singles van het mij tot voorheen nog onbekende Harvey Milk (vernoemd naar de homoseksuele politicus uit San Francisco) is werkelijk een van de meest ongewone, uitdagende platen die ik in mijn loopbaan hier bij Metalfan heb moeten recenseren. Ongewoon en vreemd, maar ook prikkelend en stimulerend.

Deze Amerikaanse band lijkt elk nummer vanuit een totaal fris perspectief te scheppen, met als enige aanwijsbare connectie dat het merendeel van de songs op zware rock gebaseerd is. Nu mist een compilatie zoals deze natuurlijk de cohesie van een album, en ontgaat me daardoor waarschijnlijk een zekere logische 'flow', toch durf ik te stellen dat de drie studioalbums van Harvey Milk ongetwijfeld eenzelfde mindfuck omvatten als deze zeer verschillende, schijnbaar haast conflicterende nummers.

Een opvallend handelsmerk van Harvey Milk is het zeer ranzige, lelijke geluid. Al staan er wel degelijk een aantal tracks op deze plaat die een aardig geluid kennen, een nog groter aantal komt zeer hakkelend en ongepolijst uit de verf. Met de term 'noise-rock' nog in gedachten, is dit ongetwijfeld de intentie geweest van de band. Vaak creëert het ranzige bas- en gitaargeluid haast een psychedelisch effect, zoals in het onbegrijpelijk getitelde nummer "Yer Mouse Gets My Dander Up". Een van de belangrijkste (en sterkste) factoren in het eigenzinnige geluid van Harvey Milk is de zang. Op de meeste nummers blijft dit beperkt tot het gebral en gebeul van een dronkenman, als een karaoke om vier uur 's nachts in een donker rookhol vol matrozen die hun verdiensten massaal uitgeven aan alcohol, om na afloop afgezet te worden door een lelijke hoer waarvan ze de gelaatstrekken niet eens meer kunnen waarnemen.

Zoals ik al aangaf, hebben de songs op wat basiselementen weinig met elkander gemeen. Van de verontrustend logge, monotone sludge van "Yer Mouse Gets My Dander Up", tot de heftige, smerige rock 'n roll van "Wunderful Meat", tot de zwaarmoedige depri-rock van "Easy Thing" (ogenschijnlijk een Kiss-cover, met zowaar bijna zuivere zang!), tot de noisy, opgefokte klanken van "Jaws Jack", en tot de waanzinnige explosies van wanhoop en krankzinnigheid van "Smile", is deze plaat één groot avontuur langs de wegen van de zware rock.

Harvey Milk is een band voor lieden die eens wat anders willen horen, en die de eigenzinnige, gecompliceerde klanken van bands als The Melvins, Isis en Neurosis kunnen waarderen. Helemaal doorgrond heb ik de muziek van Harvey Milk nog niet, maar ik heb me in ieder geval wel prima vermaakt met deze unieke cd. Een aanrader voor nieuwsgierige, avontuurlijk ingestelde muziekliefhebbers.

Tracklist:
1. Yer Mouse Gets My Dander Up
2. Wunderful Meat
3. The Pigeon (I Like My Finger)
4. I Do Not Know How to Live My Life
5. Probolkoc
6. Easy Thing
7. Jimmy Page's
8. Jaws Black
9. Blueberry Dooky
10. Smile
11. Sunshine, Good Times & Fine Wine
12. Women Dig It
13. Greensleeves

Reviewer: Patrick T.
Toegevoegd: 12 augustus 2003

Pitfest Iron Maiden Rock Legends Special

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.