Gelukkig valt het op Dark Adrenaline mee. De band weet zich redelijk te herpakken. Vanaf opener Trip The Darkness ligt het album direct lekker in het gehoor, maar dat is eigenlijk nooit een van de slechte kanten van Lacuna Coil geweest. Ook de productie is goed, en iets minder glad dan de vorige plaat. De nummers zijn weer wat spannender, al staat er geen verrassing op als I Like It. Het zijn de uptempo tracks als Give Me Something More, Fire en The Army Inside die het album een beetje pit geven. Helaas eindigt het album dan weer met een slaapverwekkend nummer als My Spirit, waarop men probeert de dromerige stijl van de eerste albums terug te vinden. Dit pakt echter veel te saai uit. Jammer, want vroeger was de band heer en meester in de dromerige nummers. Wel verrassend is de cover van R.E.M.'s Losing My Religion. Op een vorige plaat stond nog een iets te simpele cover van een Depeche Mode nummer. Deze keer geeft de band echt een eigen draai aan een bekend nummer van een andere band, wat niet onaardig klinkt.
Dark Adrenaline is slechts een tikkeltje minder voorspelbaar dan Shallow Life, maar de nummers zijn wel een stuk beter. De vocale wisselwerking tussen Cristina Scabbia en Andrea Ferro is wel helemaal uitgekristalliseerd, wat waarschijnlijk toch ervoor zorgt dat Dark Adrenaline iets te vertrouwd klinkt. Jawel, het album bevat diverse goeie songs, maar toch is het soms weer net iets te makkelijk. En de duistere stijl, die komt slechts af en toe om de hoek kijken.
Tracklist:
1. Trip The Darkness
2. Against You
3. Kill The Light
4. Give Me Something More
5. Upsidedown
6. End Of Time
7. I Don't Believe In Tomorrow
8. Intoxicated
9. The Army Inside
10. Losing My Religion
11. Fire
12. My Spirit
.jpg){kind=small}
