Folk-metal uit Estland, dat hoor je niet elke dag. Het Estse Metsatöll werkt al tien jaar hard om daar verandering in te brengen. Ulg is hun zesde langspeler, en ook deze is weer gezongen in het Ests, en daar is voor een simpele ziel als ik weinig aan vast te knopen. Stoer klinkt het echter wel. Naar eigen zeggen handelen de elf nieuwe songs die Ulg telt trots over het rijke verleden van Estland en zelfbenoemde karakteristieken van koppigheid en stugheid. Daar zal ik hen op hun woord voor moeten geloven.
Wat na een aardige introductie in de vorm van Agu direct duidelijk wordt met de eerste echte song Söjasüda, is het ongelooflijk rauwe en mannelijke karakter van de band. De productie is ongepolijst en laat weinig aan de verbeelding over, wat alles behalve een minpunt is. Het geeft de aardige folky melodieën iets puurs, warms en vertrouwelijks. Wellicht dat dit te maken heeft met de manier waarop het album is opgenomen, want dat hebben de heren in één lange zit gedaan in de Estse bossen. Het misstaat in ieder geval niet, en ondanks het rauwe karakter, zijn de traditionele instrumenten zoals doedelzak, mondharp, luit en meer duidelijk te horen. Daarnaast vormt het een mooi contrast met de meer geraffineerde bands Finntroll en Ensiferum waarmee Metsatöll op tour is geweest.
Het enige wat Metsatöll met hun nieuwste creatie Ulg aan te rekenen valt, is dat er weinig vernieuwing op dit album te vinden is. Of dat een nadeel is, moet de lezer zelf maar bepalen. Het wordt in ieder geval met zo een ruw enthousiasme gebracht, dat de plaat geen minuut verveelt. Die ruwheid wordt in afsluiter Eha ingeruild voor een ingetogen akoestisch element, wat het album een flinke meerwaarde geeft met een intiem moment van bezinnig. Een knap staaltje werk, dit Ulg.
Tracklist:
1. Agu
2. Söjasüda
3. Küü
4. Muhu Öud
5. Kivine Maa
6. Rabakannel
7. Isata
8. Kahjakaldad
9. Cormilind
10. Ulg
11. Eha