Wat een teleurstelling is dan het nieuwe Temple Of Rock. Michael heeft vaker beslissingen genomen die niet erg gelukkig uitvielen. Wat mij betreft is dat op dit album de keuze voor Michael Voss als zanger. Eentonigheid troef, een ietwat benepen stem, die ik ook al met een schuin oog en opgeheven wenkbrauwen van afkeer op YouTube live had waargenomen.
Het songmateriaal is, laat ik het voorzichtig zeggen, middelmatig. En dat is ook het gitaarspel van Michael. Nergens een oprisping van genialiteit. De degelijkheid hoor ik weer wél in nummers zoals bijvoorbeeld The End Of An Era (met Doogie White als gastzanger), Storming In (waarin zelfs een vals gestemde gitaar in het intro!) en Scene Of Crime.
Een poging tot hitsingle (Saturday Night) is werkelijk tenenkrommend popiejopie, met een verschrikkelijk kinderachtige en uitgekauwde tekst. Maar ook het vervolg, met o.a. Robin McAuley op Lover's Sinfony kan me niet echt boeien door de zwakke compositie. Boeiend is wel het gitaarduel dat Schenker uitvecht met Leslie West (Mountain) en Michael Amott (Arch Enemy) in de speciale versie van How Long als voorbode op het 3 Guitar Heroes project, alhoewel er speltechnisch geen virtuositeit is waar te nemen en de lijn in het nummer lijkt te ontbreken.
Tja, wat moet ik hier mee? Een degelijke Schenker die niet innovatief is, die hier de verkeerde mensen op de verkeerde plek zet, die denkt dat gastmuzikanten verkoopbevorderend werken, en die dus nergens echt excelleert, die komt amper op een voldoende uit. Ik (en met mij de vele Schenker-adepten) verlang naar melodieën en solo's die me in vervoering kunnen brengen, en dat gebeurt met elke release minder en minder. Al leest hij het zeer zeker niet, ik zou hem het advies mee willen geven om eerst maar eens consistent met één groep mensen aan de slag te gaan, hen ook in het componeren te betrekken (en zeker Gary Barden!) om ons vervolgens allemaal omver te blazen met nieuw elan. Uitgangspunt: de karakteristieke Schenker-lijn (gevarieerde melodielijnen en solo's die wel een aantal octaven omvatten en die écht virtuoos zijn) moet terug. Anders speelt hij over vijftien jaar nog steeds Lights Out en Rock Bottom als meest gewaardeerde live nummers..
Tracklist:
1. Intro
2. How Long
3. Fallen Angel
4. Hanging On
5. The End Of An Era
6. Miss Claustrophobia
7. With You
8. Before The Devil Knows You're Dead
9. Storming In
10. Scene Of Crime
11. Saturday Night
12. Lover's Sinfony
13. Speed
14. How Long (3 Generations Guitar Battle version)
15. Remember
16. Miss Claustrophobia (radio edit)
