De keuze om Human Remains op vrijdag 13 mei uit te brengen interesseert me niet. Het album des te meer. De fans hebben er vele jaren op moeten wachten en het is gelukkig ook een schitterend album geworden. Omdat de oude line-up niet meer bijeen te krijgen was (Dave Halliday pleegde zelfmoord in 1987), sloten Andy Sneap en Martin Walkyier zich bij Hell aan. Andy zorgde direct voor de productie. Wees gerust, het is niet een van zijn gebruikelijke, dichtgeplamuurde mixes geworden. Hij heeft Hell het perfecte geluid gegeven waar het anno 2011 recht op heeft.
En hoe zit het met Martin Walkyier? Martin verliet namelijk vorig jaar al de band. Tot groot verdriet van velen, maar ik heb de frontman van Sabbat (en tot voor kort ook Skyclad) geen seconde gemist, en dat is puur de verdienste van David Bower. De broer van gitarist Kev Bower is in eigen land enigszins bekend als acteur. Zonder een noemenswaardig metalverleden, zet hij wel een dijk van prestatie neer. Het is zijn stem die Human Remains tot een hoger niveau brengt. Ik ken weinig zangers in het klassieke metalgenre die nog maniakaler en zieker klinken dan hij.
Met David Bower klinkt Hell zowaar nog kwaadaardiger dan Mercyful Fate, maar met een goede zang alleen, heb je geen goed album. Human Remains is een bloemlezing uit vijf jaar demo’s, maar de songs hebben de tand des tijds probleemloos doorstaan. Een favoriet aanwijzen is gewoon een onmogelijke taak. Verreweg de meeste songs zijn uitdagend, dynamisch, melodieus en agressief. Neem een On Earth As It Is In Hell , The Devil’s Deadly Weapon of een The Quest. Op alle songs is de beschrijving toe te passen, maar toch biedt het meer dan voldoende afwisseling. Macbeth vind ik dan weer erg tof vanwege de accurate benadering van het verhaal van Shakespeare en de vertolking van de drie heksen. Het horrorsfeertje is de muziek alleen maar ten goede gekomen.
De conclusie is heel simpel: Human Remains is een van de, zo niet dé, beste heavy metalplaat van 2011. Alles klopt aan dit album, want de songs zijn gaaf, de productie is top en de uitvoering briljant. Behalve de televisieuitspraken in Save Us From Those Who Would Save Us is dit album iets waar Dave Halliday uitermate trots op mag zijn.
Tracklist:
1. Overture: Themes From "Death Squad"
2. On Earth As It Is In Hell
3. Plague And Fyre
4. The Oppressors (Race Against Time cover)
5. Blasphemy And The Master
6. Let Battle Commence
7. The Devil's Deadly Weapon
8. The Quest
9. Macbeth
10. Save Us From Those Who Would Save Us
11. No Martyr's Cage
.jpg){kind=small}
