Enquête

Zou jij voor een losse zaal- of stadionoptreden van jouw favoriete band(s) speciaal naar een land reizen buiten de Benelux, als die groep Nederland en België overslaat?

Ja, dat doe ik regelmatig
Ja, dat heb ik al eens gedaan
Nog niet, maar dat ga ik dit of volgend jaar wel doen
Nog niet, maar voor een speciale gelegenheid zou ik het overwegen
Nee, niet voor een losse show, maar ga wel naar festivals buiten de Benelux
Nee, ik ga niet naar concerten of festivals buiten Nederland en België
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Charles Hedger (Cradle Of Filth) - 45
  • Dee Dee Ramone (Ramones)† - 74
  • Fábio Ribeiro (Shaaman) - 56
  • Kerry Livgren (Kansas) - 76
  • Marcus Hammarström (Elvira Madigan) - 50
  • Mattias Norrman (Katatonia) - 49
  • Ted "Demented" Foster (Aeturnus Dominion) - 58
  • Tim Pierce (Meat Loaf) - 66
  • Tomi Mykkänen (Battlelore) - 51

Vandaag overleden:
  • Jacques Racine (Aut’Chose) - 2024
  • Jay Dublee (producent) - 2010
  • Jimi Hendrix (The Jimi Hendrix Experience) - 1970
  • Nick Gravenites (The Electric Flag) - 2024
Review

Molly Hatchet - Justice
Jaar van release: 2010
Label: SPV / Steamhammer Records
Molly Hatchet - Justice
Het Amerikaanse southern rock-gezelschap Molly Hatchet komt na vijf jaar weer eens met een nieuw album. Het werkje heet Justice en de titel verwijst naar één van de belangrijkste zaken in het leven volgens gitarist en oerlid Bobby Ingram. Maar ook bekijkt hij de term 'gerechtigheid' met het oog op de fans van Molly Hatchet. Heeft de band na al die jaren nog wel wat nieuws te bieden? Zijn ze genoeg gegroeid om nog interessant uit de hoek te komen? Ze zien het alleen als gerechtigheid als ze de fans nog genoeg kunnen boeien en dat is een nobel streven als band zijnde, vind ik.

De cd opent met Been To Heaven Been To Hell en Safe In My Skin. Het zijn heerlijk vlotte rockers van het soort waarvan we de rest van de cd niets meer zullen horen. Muzikaal en tekstueel is Justice namelijk een bloedserieuze cd geworden met de nodige emotionele momenten. De opvolgende nummers Deep Water (zeer melodieus) en American Pride kunnen we in principe nog wel kwalificeren als stampende rocksongs. Toch zijn ze al wat rustiger en minder speels van aard. Maar vanaf nu krijgen we songs van episch formaat. Neem het acht minuten durende I'm Gonna Live Until I Die, met een intro dat aan Manowar's Battle Hymns doet denken. Het opvolgende Fly On The Wings Of Angels is eveneens dik acht minuten en is een powerballad van jewelste.

Ook het volgende nummer Tomorrows And Forevers is een powerballad. Het gevoel overheerst nu dat de boel wat begint in te kakken. Liever hoorde ik voor de afwisseling wat stampende rockers. Toch veer ik op als ik na de (wederom zoetsappige) keyboard-intro van Veangeance een smerige gitaarriff en een extra kwaad klinkende Phil McCormack hoor. Dit hoor ik graag en is meteen de stevigste song van de plaat. Ook is de afsluitende titeltrack zeer de moeite waard, die de tijden van Lynyrd Skynyrd's Freebird op mooie wijze doet herleven. Geen consistente cd van de cowboys van Molly Hatchet, maar het bevat genoeg mooie momenten die de southern rock-fans naar de dichtstbijzijnde platenzaak doen rennen.

Tracklist:
1. Been To Heaven Been To Hell
2. Safe In My Skin
3. Deep Water
4. American Pride
5. I'm Gonna Live `Til I Die
6. Fly On Wings Of Angels (Somers Song)
7. As Heaven Is Forever
8. Tomorrows And Forevers
9. Vengeance
10. In The Darkness Of The Night
11. Justice

Score: 78 / 100

Reviewer: Rene
Toegevoegd: 20 mei 2010

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.