Jammer genoeg valt Gathering of the Putrid Demons dan weer een beetje tegen. Aan de manier van componeren en musiceren is er niks veranderd, dus Anal Vomit is nog steeds zeer old school, vunzig en charmant gammel. Wederom is het geluid goed ranzig, de teksten obsceen en schopt de band in al haar extremiteit tegen alle schenen die zich aandienen. Anal Vomit is nog altijd wars van alle innovaties en houdt de muziek vrij basic doch extreem en je hoort aan alles dat de band echt maximaal voor de tomeloze metal gaat. Echter heef de band een nieuwe vocalist die wel in dezelfde stijl als de oude oreert, maar nét die paar frenetieke tonen in zijn strot mist om de nummers echt uit te kotsen. Ook is de keus, tot mijn verbazing, op een doffe productie gevallen in plaats van de gebruikelijke felle en vlijmende. Gathering of the Putrid Demons klinkt hierdoor een enigszins getemperd en dat ontneemt de cd enige furie, terwijl in muziek als deze niet alleen de inhoudelijke, maar ook de afwerkende factoren op scherp moeten staan.
Kleine minpuntjes, maar deze hebben voor een minimalistische band iets grotere gevolgen. Overigens is Gathering of the Putrid Demons nog altijd een zeer prima album, maar niet weer zo`n beest als de voorganger. Gelukkig maken de muzikale demonen die op het hele album blijven opduiken wel weer een hoop goed.
Tracklist:
1. Intro / Gathering of the Putrid Demons
2. Filthy Fuckers
3. Narcomatanza
4. Cocalus
5. Into the Eternal Agony
6. El Principe Fornicador
7. Ripping Corpses
8. Rotten Vomit
9. Escaping
10. Outro
