Enige jaren geleden bracht ik al met de nodige lezers een bezoekje aan de Metalen Kerk. Het betrof destijds die ware bijbel uit het jaar 1984. Een bijbel die ik nog altijd met veel genoegen opensla, om de niet te versmaden klanken tot me te nemen. Waar het in dat geval eerder een Oud Testament betrof, daar maken we nu een sprongetje van vijf jaar naar een wat latere editie. De dominee die in 1984 predikte is niet meer van de partij en zijn plek werd overgenomen door Mike Howe die zijn goddelijke keelklanken al mocht laten horen bij Heretic. Samen met een ietwat andere bezetting brengt de man ons deze zegening, terwijl gitarist Kurdt Vanderhoof zich ditmaal achter de schermen bewoog om de negen adembenemende evangeliën voor dit meesterwerk uit te werken.

Blessing In Disguise klinkt in ieder geval heel wat anders dan The Dark. Waar dat zeker niet misselijke werkstuk toch grotendeels bestond uit wat meer rechttoe rechtaanstukken, daar is dit heilige schrift gevuld met ferme brokken metal, die voor Metal Church begrippen complexer, progressiever en technischer klinken dan ooit tevoren. Het zorgt ervoor dat je even voor de plaat moet gaan zitten, maar wanneer het kwartje valt, dan ontpopt zich een ware openbaring. Fake Healer is bijvoorbeeld één van de beste albumopeners die een band zich kan wensen. De robuuste riffs zijn perfect en de tempo's zijn niet te versmaden. Meer dan eerder maakt de band gebruik van tempowisselingen en dat komt de songs alleen maar ten goede. Luister toch voor de aardigheid eens naar die briljante solosectie in Rest In Pieces (April 15, 1912), fenomenaal. Een waardevolle vermelding verdient ook de tekst van dat nummer, want nog nooit heb ik de Titanic zo krachtig de diepte van de oceaan horen opzoeken.

Mike Howe ontpopt zich als een waardige opvolger van David Wayne. Vanaf de kansel sneert hij elke toehoorder omver met zijn messcherpe stem en het blijkt regelmatig dat hij heel wat verschillende kanten op kan. Badlands opent bijvoorbeeld zeer stemmig, zodat Howe gelijk kan bewijzen dat hij ook met gevoelige passages geen problemen heeft. Prachtige compositie overigens, maar dat geldt eigenlijk voor alle nummers op dit sublieme plaatje. Zo mag drummer Kirk Arrington even lekker de remmen los gooien in het speed metal instrumentaaltje It's A Secret en dat doe hij verdomd goed. De enige biecht die de groep mag doen zou kunnen gaan over het ietwat ontoegankelijke karakter van bepaalde nummers. Vanwege de vrij droge productie kan het zijn dat liefhebbers van veel afwisseling nog wel eens verveeld raken door de herhaling van bepaalde riffs. Deze gitaarstukken zijn overigens continu van een hoog niveau en dat is knap, want een epische kraker als Anthems To The Estranged behoort dankzij die slepende partijen tot één van de beste composities die de band ooit opnam.

Petje af voor de heren Marshall, Wells, Arrington, Erickson, Howe en natuurlijk Vanderhoof. Elke liefhebber van spannende en vernuftig geschreven heavy metal hoort deze prachtschijf gewoon in huis te hebben. Vergeet de vale grijze hoes en draai deze metalpsalmen op het hoogste volume. Dit zegt meer dan de brieven van Paulus en de openbaringen van Johannes bij elkaar. Aanschaf verplicht, ook twintig jaar na dato, of anders zal de toorn u treffen.

Tracklist
1. Fake Healer
2. Rest In Pieces (April 15, 1912)
3. Of Unsound Mind
4. Anthems To The Estranged
5. Badlands
6. The Spell Can't Be Broken
7. It's A Secret
8. Cannot Tell A Lie
9. The Powers That Be