In een half uur tijd gooit zanger Chris Colohan tegen een achtergrond van furieuze sludge- en crust achtige hardcore al zijn frustraties eruit. Furieuze en cynische nummers als Night Terrors, Magic Fingers en Hegel’s Bastards staan bol van de agressie en worden afgewisseld met meer midtempo sludge werk als Unnecessary Person en, mijn persoonlijke favoriet van deze plaat, Friends in the Music Business. Van dit nummer druipt de frustratie werkelijk vanaf in zowel de teksten (“Don’t want to bite the hand that feeds – I want to fucking break it off”) als in de vocalen van Colohan.
Het valt niet mee om Cursed met andere bands te vergelijken maar probeer je een meer sludge/doom versie van Converge voor de geest te halen en dan kom je denk al een heel eind.
Enige misser op deze plaat is wat mij betreft die ietwat saaie 7 minuten durende afsluiter Gutters maar dat doet niets af aan het geniale geweld dat ons daarvoor geboden is. Met III bestempeld Cursed trouwens ook direct het grootste deel van de concurrentie tot overbodig.
KO-PEN! Luidt dan ook mijn devies.
Tracklist:1. Architects of Troubled Sleep
2. Night Tremors
3. Magic Fingers
4. Antihero Resuscitator
5. Friends in the Music Business
6. Into the Hive
7. III
8. Unnecessary Person
9. Hegel's Bastards
10. Dead Air at the Pulpit
11. Gutters
