Ondanks de vrij jonge leeftijd van de bandleden klinkt Orbit Dance als een klok en spetteren nummers als Plastic en Darkbound met verve uit de speakers. We horen dan ook een band die op instrumentaal gebied haar mannetje staat en weet hoe een compact en pakkend nummer geschreven dient te worden. Naast Soilwork doet MyGrain dankzij de toegevoegde cleane zanglijnen en de hier en daar ingezette neoklassieke keyboarddeuntjes ook wel aan bands als Nightrage en Children of Bodom denken.
Er zijn echter ook enkele kanttekeningen te maken bij dit album. Zo kun je MyGrain ervan beschuldigen wel érg onorigineel uit de hoek te komen. Alles dat we op dit album horen, is namelijk al vaker gedaan. Bovendien beginnen de nummers aan het eind van het album wat meer onderling inwisselbaar te klinken. Toch is mijn eindoordeel positief, want Orbit Dance is gewoon een sterk, melodieus en pakkend album geworden dat heerlijk wegluistert. Wie niets geeft om originaliteit, mag bij het onderstaande cijfer tien punten optrekken, maar wie dat juist wél belangrijk vindt, kan er net zo goed tien punten vanaf trekken.
Tracklist:
1. Plastic
2. Cold Reflection
3. W.I.F.
4. Pitch-Black
5. Darkbound
6. Humanimal
7. Misery Assembly Line
8. Downfall
9. Orbit Dance
10. Veil of Sun
11. Hollowgram