Stel je voor. Een symphonische gothicmetal band is bezig met haar nieuwe cd.
“Laten we maar beginnen” zegt de drummer. De gitarist denkt een leuk riffje te spelen. De drummer tikt weinig verrassend mee. “Daar kan ik wel wat over grunten”, zegt de zanger. “Zullen we het nummer maar Swordmaster noemen? Dat lijkt me een hele originele naam.”

Want het draait het natuurlijk om originaliteit. En natuurlijk om zo veel mogelijk stijlen met elkaar te mengen. Onder dat motto weet de keyboardspeler wel een leuk intro, het klinkt een beetje als een electrodeuntje. Dat is mooi. Nog een stijl erbij! Nu nog een middenstuk. “Als het te saai word heb ik nog wel een een raar effectje” zegt de keyboardspeler. Ondergetekende denkt dat hij een URL doorgestuurd krijgt op ICQ. Ja, héél leuk effectje.

“Voor tussendoor heb ik nog een klassiek pingeltje” gooit de gitarist enthousiast in de groep. “En ik dan!”, roept de rondborstige zangeres boos. “Ik dacht dat ik ook mee mocht doen!” “Ja maar, mijn gitaarpingel –Een discussie over wie er nu zijn kunsten mag gaan vertonen ontstaat. Uiteindelijk word er afgesproken dat ze het tegelijk doen.- “Als ik maar in het volgende liedje het refrein mag zingen”, zegt de zangeres om toch het laatste woord te hebben. Zo gezegd zo gedaan. Het eerste nummer is af.

Op de website wordt de cd trots aangeprezen als True Arctic Fantasy Metal. Dat mogen ze best doen, maar de cd weet mij nergens te boeien. Dat is jammer, want iedereen doet zijn best. De zanger heeft een gevarieerde strot, zowel gruntend als wanneer hij clean zingt. De zangeres kan zuiver zingen, maar heeft niet echt een mooie stem. De drummer doet zijn werk. De gitarist speelt strak en weet samen met de drummer een best pakkend geluid te creëren. De keyboardspeler daarentegen kan mij mateloos te irriteren. Wat een saaie, voorspelbare, semi verrassende lijnen weet hij neer te zetten.

Tolkien zou zich schamen als hij zou weten dat deze mensen zich laten inspireren door zijn boeken. Zijn sfeervolle boeken, die altijd spannend zijn, zijn wat dat betreft een tegenpool. Ik raad deze finnen aan voortaan wat langer bezig te zijn met een nummer, desnoods ze door iemand anders te laten schrijven.
Door de kwaliteiten van de bandleden en het goede geluid weet BattleLore er nog net een voldoende uit te slepen.

Tracklist:
1. The Grey Wizard
2. Raging Goblin
3. Journey To Undying Lands
4. Shadowgate
5. Fangorn
6. The Green Maid
7. Khazad-Dum Pt. I
8. Ride With The Dragons