De Finnen van Twilight Ophera vonden hun bandnaam maar te gewoontjes en besloten om vanaf nu maar door het leven te gaan als Twilight Ophera And The Order Of The Sanguine Diadem. Dit omdat hun huidige koers niet overeenkomt met de oudere albums en omdat er extra muzikanten meespelen. Ik kan dat echter niet verifiëren omdat Descension mijn eerste kennismaking is met dit apart stelletje muzikanten.

De heren houden vooral van veel afwisseling en een misselijk makende hoeveelheid bombastische bombast. De melodieuze black metal kent geen seconde rust en rijgt invloeden van de huidige Dimmu Borgir, Bal Sagoth, Graveworm en Borknagar aan topsnelheid aan elkaar. Goed gespeeld, maar onze Orde van de Diadeem verzuipt na een kwartier al in de niet stoppende stroom van verschillende riffs, melodieën en overbodige breaks. Daardoor kan er geen sfeer worden opgebouwd en luister je dit album ook niet zo snel terug om jezelf te ontspannen. En als er eens een echte interessante passage langskomt, wordt die drie seconden later al stopgezet door een uit de lucht vallende cleane zanglijn, die overigens allen erg onzuiver klinken.

Het oersimpele spreekwoord ‘minder is weer’ had Descension heel goed gedaan, want nu is dit album enkel te beluisteren door de erg fanatieke cokesnuivende Graveworm neuroot. Zelfs de gehele Bal Sagoth discografie veroorzaakt minder stress dan deze kitscherige maalstroom.

Tracklist:
1. Charagma
2. Hollow Movements Of Flesh
3. Suicide Harlequin
4. Mirage Of Moira
5. Born Of Brimstone Womb
6. Silphur Spiral
7. Sanguine Diadem
8. Wraith Reveries
9. SYN
10. Silhouettes Of Paradox Craft