The Grave Digger is inmiddels al het 12e album van de duitse powermetal band Grave Digger. De band timmert al sinds begin jaren 80 aan de weg, maar na War Games uit 1986 ging de band uit elkaar, om in 1993 weer bij elkaar te komen met het album The Reaper.

Na het conceptalbum Excalibur is Grave Digger dus nu terug met The Grave Digger. Het album is niet echt een conceptalbum, maar meer een thema album. De songs zijn voornamelijk gebaseerd op en geïnspireerd door het werk van Edgar Allen Poe.

Na een duister klinkende intro begint het stevige gitaarwerk in Son Of Evil, wat de toon zet voor heel het album. Snelle drums, snelle riffs, en de duidelijk herkenbare stem van zanger Chris Boltendahl. Wat Grave Digger anders maakt dan andere powermetal band is de raspige stem van Boltendahl. Je zou bijna denken dat de reaper, die op de albumhoezen te zien is, zelf aan het zingen is. Titelnummer The Grave Digger is een van de hoogtepunten van het album. Een lekker snel ritme en een lekkere melodie zorgen voor een mooi nummer, met een lekker refrein om mee te brullen.

De eerste drie nummers gaan in hoog tempo voorbij, waarbij de dubbele bassdrum ook vaak benut wordt. Pas bij Scythe Of Time wordt het even wat rustiger, en blijkt dat Chris ook rustig kan zingen, al klinkt het enigzins geforceerd. Het tempo gaat weer omhoog bij Spirits Of The Dead, naar het niveau van de eerdere songs. In The House wordt gedeeltelijk met een normale stem gezongen, wat verrassend goed klinkt, maar wel totaal anders dan normaal. Verder zijn er aardig wat tempowisselingen in dit nummer te vinden, voor de variatie.

King Pest is net als de openingsnummers lekker snel, maar niet echt bijzonder meer. Het saaie Sacred Fire past niet echt tussen de overige nummers, met z'n zeikerige melodie en zanglijn. De snelle Funeral Procession en Haunted Place zijn weer "normale" Grave Digger nummers zoals we die gewend zijn van ze. De erg mooie ballad Silence sluit het album af, tenzij je de limited edition hebt. Het begint rustig, en bouwt naar het einde op naar toch nog redelijk hard en snel. De limited edition zit verpakt in een digpack en heeft een bonustrack in de vorm van Black Cat, een midtempo nummer, wat wel leuk mee te brullen is in het refrein, maar verder niet zo super is.

Al met al is het een solide album, met een goeie productie. Wie Grave Digger niet kent moet ze toch zeker eens beluisteren, en The Grave Digger is misschien wel een mooie plek om dan te beginnen. Wie van powermetal houdt kan z'n hart ophalen met dit album denk ik.

De tracklisting:
1. Son of Evil
2. The Grave Digger
3. Raven
4. Scythe Of Time
5. Spirits Of The Dead
6. The House
7. King Pest
8. Sacred Fire
9. Funeral Procession
10. Haunted Palace
11. Silence
12. Black Cat (bonustrack)

Koop deze cd nu bij Bol.com