Enquête

Zou jij voor een losse zaal- of stadionoptreden van jouw favoriete band(s) speciaal naar een land reizen buiten de Benelux, als die groep Nederland en België overslaat?

Ja, dat doe ik regelmatig
Ja, dat heb ik al eens gedaan
Nog niet, maar dat ga ik dit of volgend jaar wel doen
Nog niet, maar voor een speciale gelegenheid zou ik het overwegen
Nee, niet voor een losse show, maar ga wel naar festivals buiten de Benelux
Nee, ik ga niet naar concerten of festivals buiten Nederland en België
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    15 oktober:
  • All Them Witches en Elder
  • Wind Rose, Orden Ogan en Angus McSix
Kalender
Vandaag jarig:
  • Dr. Know (Bad Brains) - 67
  • Emir "Kralj Teror" Cehovic (KRV) - 45
  • Hunter Jackson (Techno Destructo) (Gwar) - 66

Vandaag overleden:
  • Johnny Ramone (Ramones) - 2004
  • Mick Schauer (Clutch) - 2019
  • Richard Wright (Pink Floyd) - 2008
  • Theo Loomans (Asphyx) - 1998
Review

Mistress - In Disgust We Trust
Jaar van release: 2005
Label: Earache Records
Mistress - In Disgust We Trust
Toen ik voor het eerst las dat Mick Kenney (Irruminator) van Anaal Nathrakh en Frost er nog een ander bandje op nahoudt dat grindcore produceert en Mistress heet, kreeg ik gelijk een adrenaline-stoot. Anaal Nathrakh produceert immers muziek die dichtbij de bruutste, meest over-the-top, krankzinnigste teringherrie (positief opgevat natuurlijk!) met goede composities komt die ik ooit gehoord heb. Aangezien Frost ook niet direct laffe zooi is, verwachtte ik van de combinatie Mick Kenney/Grindcore natuurlijk veel.

Groot was mijn vreugde dan ook toen In Disgust We Trust op mijn deurmat viel. De lekker neurotische, op Terrorizer en Napalm Death geïnspireerde hoesplaat beloofde al veel. Ik stopte de cd in mijn speler, deed een kogelvrij vest aan en wachtte op de bizarre sonische explosie a la Pig Destroyer waarvan ik hoopte dat hij mijn oren zou verpulveren. Nou, mooi niet dus. De grind van Mistress ligt veel meer in het verlengde van Repulsion, Terrorizer en Brutal Truth dan van een band als Pig Destroyer, met zelfs een fors aantal punk-invloeden. Meer crust dus, en nadat ik dat kogelvrije vest had afgeworpen (je stikt in die krengen!) en mijn muzikale vizier had heringesteld bleef er zowaar een gave plaat over ook.

Het is verdomde goed te horen dat de band uit Birmingham komt, laat ik dat even duidelijk stellen. Het drumgeluid is wat hol, de gitaren zijn niet honderd procent zuiver en zanger Dave Cunt brult meer op z’n Barney’s dan dat hij grunt. Die elementen dragen allemaal bij aan het 100% authentieke geluid van Mistress, maar zodra je door die tijdreis heen bent wordt het tijd om gericht naar de composities te luisteren. Static en Alcohole kent bijvoorbeeld een prachtige disharmonische melodielijnen waar je duidelijk de Anaal Nathrakh-roots in terughoort, terwijl At Arms Length gewoon een vrij standaard grindnummer is waarvan Napalm Death en Nasum er tientallen op plaat vereeuwigden, om maar wat voorbeelden te noemen. Allemaal lekker, swingend en beukend tegelijk, doch geen echte verassingen.

Mistress is dus echt een band voor wie maar niet genoeg kan krijgen van het “echte” grindgeluid en staat daarnaast absoluut niet slecht in willekeurig welke grindverzameling. Vooral in de buurt van Nasum, Brutal Truth en recenter, Jigsore Terror komt deze plaat goed tot zijn recht.

1. In Disgust We Trust
2. Happily Ever Disaster
3. Fucking Fuck
4. Static
5. At Arms Length
6. Alcohole
7. Whiskey Tastes Better…
8. Me Ves Y Sufres
9. Talking To God (On A Microphone Made Of Steel)
10. Shovel

Score: 80 / 100

Reviewer: Rascul
Toegevoegd: 6 oktober 2005

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.