De eerste helft van ‘Transgression’ herinnert ons aan de eerste plaat zonder Dino Cazares, ‘Archetype’. Harde, maar makkelijk in het gehoor liggende nummers als ‘540.000 Degrees Fahrenheit’ en de titeltrack sluiten naadloos aan op het eerdere werk van deze band uit LA. Zanger Burton C. Bell wisselt zijn ruige zang regelmatig in voor, door echo’s doordrenkte, heldere vocalen wat een heerlijk resultaat tot gevolg heeft.
Pas vanaf het duistere ‘Echo Of My Scream’, waar heel wat synthesizer-geluiden in voor komen, wordt er volop geëxperimenteerd. Juist die nummers zijn het die bij mij minder in de smaak vallen. Er zit veelal te weinig pit in en ‘Supernova’ lijkt zowat een popsong en heeft meer weg van een rustig Foo Fighters nummer dan van een traditionele Fear Factory-song. Verder staan er twee covers op ‘Transgression’, te weten ‘I Will Follow’ van U2 en Killing Joke’s ‘Millennium’. Die laatste klinkt best goed dankzij de zware gitaarpartijen, maar waarschijnlijk is ‘I Will Follow’ te bekend en is het daardoor moeilijk Bono’s verschijning niet voortdurend in te beelden. Afsluiter ‘Moment Of Inpact’ sluit weer beter aan bij de eerste vijf tracks.
Op de bijgeleverde dvd staat nogmaals de volledige tracklist (zonder beelden), ‘The Making Of’ plus de videoclips van ‘Transgression’, ‘Spinal Compression’ en ‘Moment Of Impact’.
Christian blijkt eens te meer een waardige opvolger van Dino en het gitaargeluid heeft gelukkig niet te veel geleden onder het vertrek van laatstgenoemde. Ook hardhitter Raymond Herrera komt goed uit de verf en zijn inbreng is prominent hoorbaar. Fear Factory bewijst dat ze hun trucje nog niet verleerd zijn, maar de experimentele passages geven ‘Transgression’ helaas geen extra waarde.
Tracklist:
1. 540.000 Degrees Fahrenheit
2. Transgression
3. Spinal Compression
4. Contagion
5. Empty Vision
6. Echo Of My Scream
7. Supernova
8. New Promise
9. I Will Follow
10. Millennium
11. Moment Of Impact