Black metal staat al tijden bekend als de muziek van de lelijkheid. Althans binnen sommige kringen.
Black Funeral is een eenmansband die al tijden dit statement ontzettend letterlijk neemt.
Er valt namelijk helemaal niets te genieten en melodieuze schoonheid zou ver buiten het genre moeten blijven. Dat is de duistere kijk van Michael Ford, de man achter deze band.

Binnen de Amerikaanse black metal scene staat Black Funeral al tijden bekend als één van de buitenbeentjes. Er zijn immers maar weinig bands die zo'n ontzettende teringherrie weten te produceren. Krieg is ook één van de bands die chaos in muziek omzet en natuurlijk de vroegere Beherit. Black Funeral is echter anders. Op dit nieuwe album spelen namelijk verschillende elementen een rol. Allereerst is daar de chaotische herrie, de zwabberende noise effecten en vervolgens de stapelgekke structuren. Na de ambient op het vorige album en de korte break is er dus weer heel wat te beleven.

De meningen zullen verdeeld zijn over deze muziek. De één zal het afdoen als verschrikkelijke herrie en de ander zal wellicht het predicaat innovatief er op plakken.

Het album handelt tekstueel gezien over de satanische spiritualiteit en over oud-babylonische occulte stromingen. Elk wezen word wel geëerd op het album en vreemdgenoeg ontstaat er ook een onbehaaglijk gevoel tijdens de beluistering.
Negen nummers lang gaat Black Funeral door tot ver over de grenzen van verdraagzaamheid. Slecht geproduceerde knarsende gitaarriffs, een chaotische brei die een drumcomputer moet voorstellen en de helse vocalen veroorzaken serieuze oorschade. Af en toe komen er ruisige Oosterse koren om de hoek kijken en dit werkt buiten verwachting sfeerverhogend.

Als conclusie kan ik zeggen dat de meeste mensen dit waarschijnlijk een draak van een plaat vinden. Ikzelf kan de ontzettend vieze sound die men produceert best waarderen, maar velen zullen door de onnoemelijk slechte productie en de vele noise effecten op afstand worden gehouden. Liefhebbers van het meer chaotische werk en misschien ook wel van Blut Aus Nord zouden wellicht wel geprikkeld kunnen worden.
Een zeer ranzig black metal abum dus en absoluut niet voor de doorsnee black metal liefhebber. Dit is een pure emmer haat, nijd en satanisme omgezet in beestachtige muziek.

Tracklist:
1. Druj Nasu
2. Daevodata
3. Az-i-Dahak (awake)
4. Dahak (Serpent Arise)
5. Eye of Arashk
6. Kiss of Serpents
7. Sutekh (Chaos)
8. Astovihad
9. The Fallen Arise