Alcatraz
Enquête

Koop jij bij concerten en festivals nog weleens iets bij de merchandisestand(s)?

Ja, ik koop (bijna) altijd een aandenken
Regelmatig, maar lang niet altijd
Alleen bij mijn favoriete artiesten
Alleen als ik de show heel goed vind
Alleen als de prijs me erg meevalt
Alleen als het shirt of andere item me bijzonder aanspreekt
Alleen als ik in een bijzonder goede bui ben
Nee, ik heb inmiddels genoeg shirts en andere merchandise
Nee, vroeger wel, maar tegenwoordig vind ik het te duur
Nee, ook in het verleden deed ik dat zelden of nooit
Ik ga sowieso niet (meer) naar concerten en festivals
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Alan Fitzgerald (Night Ranger) - 76
  • Charly Steinhauer (Paradox) - 62
  • Jennifer Haben (Beyond The Black) - 30
  • Maggy Luyten (Nightmare) - 57
  • Mike Smith (Suffocation) - 54
  • Ryan McCombs (Soil) - 51
  • Scott Kelly (Neurosis) - 58

Vandaag overleden:
  • Biz Markie - 2021
  • Jon Lord (Deep Purple) - 2012
Review

Iotunn - Kinship
Jaar van release: 2024
Label: Metal Blade Records

 -

Als een donderslag bij heldere hemel. Zo kunnen we het debuutalbum Access All Worlds (2021) van de Deense, progressieve deathmetalformatie Iotunn toch wel omschrijven. Een ware 'tour de force', waarin de band in zeven uitgesponnen, vernuftige composities een indrukwekkend arsenaal aan compositorisch en instrumentaal vuurwerk opentrekt. De meanderende tracks, die desondanks een duidelijke kop en staart hebben, de fijnbesnaarde instrumentatie, de algehele klasse, de doordachte, intelligente teksten: het komt niet iedere dag voor dat een debuterende groep zo zijn visitekaartje afgeeft. Muzikaal gezien meandert het album tussen het oudere werk van Opeth (het progressieve gitaarwerk), Communic (de cleane zanglijnen in combinatie met de duistere composities), Borknagar (de licht folkloristische grandeur) en Wilderun (de verhalende sfeer van de plaat). Dat zijn niet de minste namen om mee vergeleken te worden, maar Iotunn doorstaat de vergelijking met vlag en wimpel.

Zo’n droomstart kent één nadeel: de druk om met een goede opvolger te komen, is des te groter. Er zijn genoeg voorbeelden van bands die het niveau van hun eerste wapenfeit nooit meer hebben geëvenaard. Welnu, ik kan van meet af aan duidelijk zijn: Iotunn behoort niet tot die voorbeelden. Want ook Kinship, de drie jaar na zijn voorganger uitgebrachte, tweede langspeler, is puur vakmanschap. Met een speelduur van bijna zeventig minuten is het album een hele zit, maar de tijd vliegt voorbij. De acht uitgesponnen en gelaagde composities zitten namelijk zó goed in elkaar dat je als luisteraar niets anders wil dan de band op zijn muzikale pelgrimstocht volgen, langs alle wonderlijke vertakkingen en grandioze vergezichten die worden bezocht.

Openingstrack Kinship Elegiac is met bijna veertien minuten het meest ambitieuze nummer van het album. En het is een regelrecht pronkstuk, met enorm veel afwisseling. De compositie laveert moeiteloos van plechtige, ingetogen passages naar majestueuze, verhalende metal, om vervolgens via een aantal flitsende soleersessies en onstuimig kolkende versnellingen weer even vloeiend terug te schakelen naar enkele ingebouwde momenten van verstilling. Ook in vocaal opzicht is de afwisseling enorm. Zanger Jón Aldará (ook actief in Barren Earth en Hamferð) blijkt zeer veelzijdig. De nadruk ligt op epische, cleane zang (het is hier dat de vergelijking met Communic zich het meest opdringt), maar ook zijn grunts en screams zijn dik in orde.

Toch is deze opener nog niet eens het beste nummer op dit album. Die prijs wordt verdeeld tussen Mistland en Earth To Sky. Eerstgenoemde is een gevoelige compositie met sublieme instrumentatie en wonderschone melodielijnen en wordt bij elkaar gehouden door een prachtig, meeslepend refrein. Earth To Sky is misschien wel het meest dynamische nummer van deze plaat. De intense, felle blastbeats en screams zorgen voor een grimmig randje, dat op prachtige wijze wordt gecontrasteerd met wederom zo’n adembenemend mooi refrein. Zo gebeurt er in iedere compositie veel. Twilight is bijvoorbeeld opgebouwd rondom een stuwend ritme en stoere riffs, waardoor een vergelijking met Primordial zich in instrumentaal opzicht opdient. I Feel The Night begint kalm en introspectief, maar ontwikkelt zich gaandeweg tot een stoere, progressieve metaltrack. En Iridescent Way – een November’s Doom-achtige ballad met subtiel, akoestisch gitaarwerk - vormt een rustpunt in het instrumentale machtsvertoon.

De compositorische kwaliteiten van Iotunn zijn van de absolute buitencategorie. Ik ken weinig groepen die in staat zijn om zulke vloeiende, briljante composities te schrijven. Daardoor is Kinship een album waarop enorm veel gebeurt en bij iedere luisterbeurt wel weer iets nieuws te ontdekken is. Het knappe is dat Iotunn de muziek desondanks meeslepend en relatief toegankelijk houdt. Intens gezongen refreinen en gouden melodielijnen vol grandeur zorgen voor welkome ijkpunten in het barokke muzikale landschap. De toegankelijkheid is ook de verdienste van producent Jacob Hansen, die de muziek zó groots en transparant laat klinken als deze verdient. De conclusie is dan ook duidelijk. Kinship is een spectaculair, ambitieus en immens knap album.

Tracklist:
1. Kinship Elegiac
2. Mistland
3. Twilight
4. I Feel The Night
5. The Coming End
6. Iridescent Way
7. Earth To Sky
8. The Anguished Ethereal

Score: 88 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 1 januari 2025

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.