Alcatraz
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in juni 2025 werd uitgebracht?

After Taste - Hungry For Life
Alestorm - The Thunderfist Chronicles
Austere - The Stillness Of Dissolution
Buckcherry - Roar Like Thunder
Ceremony - Solitary Bleed
Cryptopsy - An Insatiable Violence
Fallujah - Xenotaph
Fragmentum - Warriors Of Chaac
Gaahls Wyrd - Braiding The Stories
Gruesome - Silent Echoes
Heaven Shall Burn - Heimat
Hellevaerder - Fakkeldragers
Inhuman Condition - Mind Trap
Katatonia - Nightmares As Extensions Of The Waking State
King Witch - III
Lord Belial - Unholy Trinity
Malevolence - Where Only The Truth Is Spoken
Neil Young & The Chrome Hearts - Talkin’ To The Trees
Shadow Of Intent - Imperium Delirium
Sodom - The Arsonist
Turnstile - Never Enough
Volbeat - God Of Angels Trust
White Snake Of Blackened Maze - The Ocean Of Truth
Winterblind - Ego
een ander album uit juni 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

    13 juli:
  • Cradle Of Filth en Nervosa
  • Valley of the Sun, Earth Tongue
  • 15 juli:
  • Battlesnake
  • Carach Angren
  • 16 juli:
  • Anal Vomit en Total Annihilation
  • Battlesnake
  • 19 juli:
  • Arkona
    13 augustus:
  • Cult Of Luna
  • Drowning Pool, Liliac en TerraDown
  • Machine Head en Diggeth
  • Prong
  • Sleepytime Gorillla Museum en Faun Fables
Kalender
Vandaag jarig:
  • Jon Larsen (Volbeat) - 55
  • Joost van den Broek (After Forever) - 43
  • Mark "Barney" Greenway (Napalm Death) - 56
  • Mark Mendoza (Twisted Sister) - 70
  • Tomas Haake (Meshuggah) - 54
  • Twan van Geel (Legion Of The Damned) - 46

Vandaag overleden:
  • Rob Pol (Grim Ordeal) - 2019
Review

Parkway Drive - Darker Still
Jaar van release: 2022
Label: Epitaph Records

 -

Parkway Drive stond lang aan de top van het metalcore-genre. Killing With A Smile (2005), Horizons (2007), Deep Blue (2010) en Atlas (2012) zijn inmiddels klassiekers en brachten de band ver. De Australische formatie wilde echter meer en besloot met Ire (2015) het roer om te gooien. De core-elementen zijn hierop naar de achtergrond verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor experimenten en een meer algemeen metalgeluid. Opvolger Reverence (2018) vervolgde dit pad en ook het nieuwe Darker Still kan aan dit rijtje toegevoegd worden.

De fans die hopen op een terugkeer naar het oude geluid zullen bij voorbaat teleurgesteld zijn, al zegt dat niets over de kwaliteit van deze plaat. Parkway Drive laat wellicht de vertrouwde metalcore nog meer voor wat het is, maar dat zegt niet dat de formatie het rustig aan doet. Integendeel zelfs. De groep komt fris, energiek en hongerig voor de dag en presenteert een aantal harde klappers, alsmede het meest ingetogen nummer uit zijn gehele carrière.

Opener Ground Zero is een goede vertegenwoordiging van waar Parkway Drive anno 2022 staat. Het tempo is omlaag geschroefd en er zit meer dynamiek tussen de coupletten en refreinen, waarbij er veel aandacht is voor de melodische gitaarlijnen, meezingbare stukken en de ruwe zangstem van Winston McCall. Daarnaast is het geheel zo catchy dat de tracks zich moeiteloos in je hoofd nestelen. 

De troef die Parkway Drive op Darker Still achter de hand heeft, is variatie. Een plaat vol catchy deuntjes kan immers snel gaan vervelen, maar doordat elke song sterk leunt op zijn eigen identiteit en er een aantal zeer wenselijke verrassingen te horen zijn, blijft het album over de gehele linie sterk en verfrissend. Zo is de titeltrack een grote verrassing met zijn ingetogen karakter en heerlijke gitaarwerk. Waar de groep al eerder langzamere songs uitbracht, wisten deze niet te overtuigen. Darker Still doet dit wél meteen vanaf het sfeervol, gefloten intro tot aan de krachtige finale en laat een grote indruk achter. 

Soul Bleach is die andere grote verrassing. Het nummer wordt ingeleid door If A God Can Bleed. Terwijl laatstgenoemde de zwakste track van de plaat is, dient deze als opbouw voor het begin van de hardste track die het album kent. Furieus knalt deze uit de startblokken en Parkway Drive doet zelfs even aan Slipknot denken. Ook de stevige afsluiter From The Heart Of The Darkness imponeert met zijn zware groove, epische gitaarriffs en een krachtig schreeuwende frontman, alsmede de single The Greatest Fear.

Toch overtuigt niet alles. If A God Can Bleed is saai, terwijl de intermezzo Stranger ook weinig toevoegt en zelfs vervelend is. Daarnaast is de zang van Winston McCall niet altijd even sterk. Meer dan ooit schakelt de frontman tussen geschreeuw, zwaar aangezette vocalen en cleane zang. Het valt hierbij op dat zijn ruwe zanglijnen niet altijd goed uit de verf komt, terwijl hij met zijn grunts en screams nog steeds behoort tot de beste vocalisten die voort zijn gekomen uit de metalcore-scene. 

Parkway Drive stond ooit aan de top van dat genre. Met Darker Still kun je stellen dat de band doorgegroeid is naar de mainstream-top van metal. Met de twee voorgaande platen probeerde de groep die stap al te maken, maar ditmaal is de groep overtuigender en krachtiger. Met veel variatie, hitgevoelig materiaal en sterke songs weet de Australische formatie één van zijn beste albums uit zijn carrière te maken. Een ideale instap-plaat voor de jeugdige metalfan, maar ook één met meer dan genoeg zware momenten om de veteraan te kunnen bekoren. 

Tracklist:
1. Ground Zero
2. Like Napalm
3. Glitch
4. The Greatest Fear
5. Darker Still
6. Imperial Heretic
7. If A God Can Bleed
8. Soul Bleach
9. Stranger
10. Land Of The Lost
11. From The Heart Of The Darkness

Score: 85 / 100

Reviewer: Marcel
Toegevoegd: 21 september 2022

Meer Parkway Drive:

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.