Alcatraz
Enquête

Wil jij dat Max en Iggor Cavalera met hun Chaos A.D.-show naar de Benelux komen? Zou je dan gaan kijken?

Ja, heel graag, daar wil ik hoe dan ook bij zijn
Wellicht naar een zaaloptreden, als het niet teveel kost
Ach, op een festival zou ik het wel meepikken
Alleen als het met de klassieke line-up van Sepultura zou zijn
Nee, liever Arise of Beneath The Remains
Nee, ik heb geen interesse in een concert van de Cavalera’s
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    17 juni:
  • Battery, Thrive en Hometown Crew
  • 19 juni:
  • Graspop Metal Meeting
  • Jerry Cantrell en Velvet Rush
  • The Midnight Ghost Train en Sons Of Node
  • 20 juni:
  • Graspop Metal Meeting
  • 21 juni:
  • Grafjammer, Zwart, Suttungr en Frontline Despair
  • Graspop Metal Meeting
  • Hang Youth en Ploegendienst
  • One Eyed Wizard en Impact
  • Thantifaxath em Messor Falce
  • 22 juni:
  • Graspop Metal Meeting
  • Tetrarch en The Hara
  • The Sword, Yama en Thammuz
    16 juli:
  • Anal Vomit en Total Annihilation
  • Battlesnake
Kalender
Vandaag jarig:
  • Brendt Allman (Shadow Gallery) - 55
  • Craig Setari (Sick Of It All) - 56
  • Dimitri Minakakis (The Dillinger Escape Plan) - 48
  • Doane Perry (Jethro Tull) - 71
  • Ian Mosley (Marillion) - 72
  • Jen Majura (Evanescence) - 42
  • Justin Foley (Killswitch Engage) - 49
  • Kiko Loureiro (Megadeth) - 53
  • Maarten "Ploegbaas" Luysterburg (Brutus)† - 44
  • Reinis Melbardis (Heaven Grey) - 34
  • Remy Dieteren (Callenish Circle) - 47

Vandaag overleden:
  • Nicko Andrieu (Killers) - 2001
Review

Behemoth - Opvs Contra Natvram
Jaar van release: 2022
Label: Nuclear Blast Records

 -

‘Behemoth doet geen concessies en staat voor alles wat geweldig is in extreme metal’, of ‘Behemoth is één van de weinige bands die populair is geworden door precies het tegenovergestelde te doen van wat de meeste bands doen’. Dergelijke superlatieven zijn vleiend als je moeizaam ontsnapt aan de underground, maar gelden niet meer als de status is verworven die Behemoth nu heeft. Natuurlijk worden er concessies gedaan. Zo werkt het als je succes hebt en een enorme groep fans tevreden moet stellen. En ja, dat betekent het definitieve afscheid van sommige oude Behemoth-fans. Er lijkt zelfs een haat te zijn ontwikkeld, omdat de geschminkte groep populair is. Dat bereikte een hoogtepunt met I Loved You At Your Darkest (2018). Die plaat zaaide enorme verdeeldheid in de reviews. Even zo vaak geprezen als verguisd. Kan Opvs Contra Natvram het tij keren?

Feit is dat Behemoth een unieke, herkenbare stijl heeft ontwikkeld. Vanaf het prille begin, ruim dertig jaar geleden, is Nergal (Adam Darski) bezig met het perfectioneren van zijn verpletterende metalmachine. Een essentieel radertje in het geheel is drummer Inferno. Hij kwam toen Behemoth definitief afscheid nam van traditionele black met Pandemonic Incantations (1998). Het experimenteren eindigde met Satanica (1999), de eerste echte blackened death-plaat. Met bassist Orion en slaggitarist Seth werd Demigod (2004) opgenomen en sindsdien is de bezetting ongewijzigd. Seth maakt officieel geen deel uit van de bezetting, maar is overal bij betrokken. Met een solide basis en een uitgekiende formule gaat Behemoth volledig voor absolute wereldheerschappij.

Nergal staat bekend om zijn aandacht voor detail en absolute creatieve controle over Behemoth. Hij genoot van de rust die de pandemie met zich meebracht. Voor het eerst was er geen deadline, waardoor een ongekend niveau van aandacht voor het proces van schrijven en opnemen mogelijk was. Opvs Contra Natvram werd in eigen beheer opgenomen en gemixt door Joe Barresi (Volbeat, Tool). De albumtitel betekent tegen de stroom ingaan. Nergal's proces wegens godslastering in 2010 is de voedingsbodem voor de plaat. Behemoth is uitgegroeid tot de personificatie van rebellie. Spartacus was één van de meest iconische rebellen in de geschiedenis. Hij nam het op tegen het machtigste rijk aller tijden.

Post-God Nirvana is een theatrale opener met zware tribal drums en sinister gezang dat doet denken aan een didgeridoo. Het slaat meteen de brug naar de slavenoorlog onder leiding van Spartacus en gaat naadloos over in de opzwepende maalstroom Malaria Vvlgata. De hectiek wordt in goede banen geleid en de helse sfeer is typerend. The Deathless Sun is majestueuzer en begint meteen met fraaie koorzang. De sfeer is donkerder en de sound is bruter dan het voorgaande album. De aandacht voor details komt duidelijk naar voren in het epische Ov My Herculean Exile, zoals bijvoorbeeld de versnellende gitaarloopjes in de strakke refreinen en de korte, duellerende solo in de slotfase. Neo-Spartacus ontpopt zich al snel tot een eerste hoogtepunt. Het nummer heeft met een opzwepend karakter wel iets weg van Ora Pro Nubis Lucifer, maar is minder rechttoe rechtaan. De ‘didgeridoo-stem’ tussen de regels door maakt het helemaal af. Meteen daarna volgt het tweede hoogtepunt: Disinheritance. Het juiste tempo met een vleugje hectiek. In dit soort nummers is Behemoth op zijn sterkst.

Off To War! is simpelweg een lekker catchy, uptempo nummer. Zo nu en dan wordt het onderbroken door eenvoudige, groovende passages met veel details, die pas na meerdere luisterbeurten volledig tot hun recht komen. Once Upon A Pale Horse is een toegankelijk, gematigd nummer dat na meerdere luisterbeurten de charme wel verliest. Het is behoorlijk rechttoe rechtaan en valt in herhaling, waardoor het een minder interessante track is. Dat is uiteraard een smaakkwestie en dat geldt ook voor de kritiek op Thy Becoming Eternal. Zo sterk als de didgeridoo-stem is, zo zwak zijn de vervormde stemmen in deze track. De epische slotfase met engelenkoor is eveneens matig en duurt bovendien te lang. Maar dan volgt de afsluiter Versvs Christvs. Bijna ademloos heb ik de track de eerste keer beluisterd. De fluisterende stem met piano, een sterke opbouw naar de slotfase, iedere gitaarklank of drumslag: alles klopt aan dit nummer. Vocaal is het erg goed en juist nu voegt het vrouwenkoor enorm veel toe. Versvs Christvs is het absolute hoogtepunt van de plaat.

Opvs Contra Natvram vertoont nauwelijks zwakke punten. De nummers vormen een goede dwarsdoorsnede van wat Behemoth te bieden heeft en over smaak valt te twisten. De aandacht voor details en de beste sound tot nu toe tillen het geheel naar een hoger niveau. Bovendien leunt de plaat minder op orkestratie en bombastische elementen dan ik op voorhand had verwacht. Hier en daar hoor je nieuwe elementen, maar verwacht geen wezenlijke vernieuwing. De gitaren klinken goed (de bas is ook goed te horen), het slagwerk klinkt geweldig en de stem van Nergal is dreigend en gepassioneerd. Dit album is het resultaat van dertig jaar perfectioneren.

Tracklist:
1. Post God Nirvana
2. Malaria Vvlgata
3. The Deathless Sun
4. Ov My Herculean Exile
5. Neo – Spartacvs
6. Disinheritance
7. Off To War!
8. Once Upon A Pale Horse
9. Thy Becoming Eternal
10. Versvs Christvs

Score: 87 / 100

Reviewer: Marc
Toegevoegd: 13 september 2022

Meer Behemoth:

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.