Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in augustus 2025 werd uitgebracht?

Babymetal - Metal Forth
Baest - Colossal
Blackbraid - Blackbraid III
Blackbriar - A Thousand Little Deaths
Burning Witches - Inquisition
Centuries Of Decay - A Monument To Oblivion
Chevelle - Bright As Blasphemy
Defacement - Doomed
Deftones - Private Music
Déhà - Ashes As Rain
Desaster - Kill All Idols
Halestorm - Everest
Hammer King - Make Metal Royal Again
Helloween - Giants And Monsters
In Mourning - The Immortal
Lord Of The Lost - Opvs Noir Vol. 1
Månegarm - Edsvuren
Martyr - Dark Believer
Mob Rules - Rise Of The Ruler
Pilgrimage - From Amber To Sun
Rise Against - Ricochet
Signs Of The Swarm - To Rid Myself Of Truth
Unleashed - Fire Upon Your Lands
Vicious Rumors - The Devil's Asylum
een ander album uit augustus 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Alberto Rionda (Avalanch) - 53
  • Carlos Denogean (Weedeater)† - 38
  • Dino Cazares (Fear Factory) - 59
  • Felix Bohnke (Edguy) - 51
  • Jill Janus (Huntress)† - 50
  • Mike Baker (Shadow Gallery)† - 62
  • Richard Coughlan (Caravan)† - 78
  • Roel Van Helden (Powerwolf) - 45
  • Sam Rivers (Limp Bizkit) - 48
  • Tomas Nilsson (Devian) - 43

Vandaag overleden:
  • Dave Hlubek (Molly Hatchet) - 2017
  • J.R.R. Tolkien (auteur) - 1973
Review

Pure Wrath - Hymn To The Woeful Hearts
Jaar van release: 2022
Label: Debemur Morti Productions

 -

Kwaliteit komt uiteindelijk altijd bovendrijven. In ieder geval geldt deze uitspraak voor het Indonesische blackmetalproject Pure Wrath. In 2018 verschijnt het debuutalbum Ascetic Eventide nog via het volstrekt onbekende, lokale label Hitam Kelam Records. Een jaar later verschijnt de opvolger Sempiternal Wisdom al via het nog steeds relatief kleine, maar in blackmetalkringen goed aangeschreven staande Pest Productions (onder andere Violet Cold, Svarti Loghin, A Diadem Of Dead Stars en Vallendusk vonden er onderdak). Inmiddels heeft Januaryo Hardy, de persoon die in zijn eentje verantwoordelijk is voor alle muziek, een nieuw label gevonden in de vorm van het respectabele Debemur Morti Productions. Dan doe je mee met de grote jongens.

Het is Hardy gegund, want de kwaliteit van de muziek die hij met Pure Wrath maakt, is bijzonder hoog. Pure Wrath valt te plaatsen in de hoek van de ‘atmosferische black metal’. Middels lange, uitgesponnen composities weet Hardy een machtige en epische sfeer te creëren, die doet denken aan het betere materiaal van Winterfylleth, Wodensthrone, Saor en Drudkh. In vergelijking met de vorige albums is de muziek op Hymn To The Woeful Hearts dynamischer en gevarieerder. De blackmetalpassages zijn grimmiger dan voorheen, maar tegelijkertijd weeft Hardy meer melancholische en symfonische elementen in de composities. Hij wordt bijgestaan door sessiemuzikanten Yurii Kononov op drums (ex-White Ward) en Dice Midyanti op piano en cello. In het instrumentale, afsluitende titelnummer horen we bovendien een bijdrage van gitarist Nick Kushnir (actief in onder andere de Oekraïense folk/viking/deathmetalband Midgard).

Door de toegenomen diversiteit is Hymn To The Woeful Hearts buitengewoon boeiend om te beluisteren. Kenmerkend zijn de twee lange tracks The Cloak Of Disquiet en Footprints Of The Lost Child, die niet alleen de voor deze band typerende, epische riffs bevatten, maar waarin ook geëxperimenteerd wordt met aanvullende, cleane zang en symfonische ondertonen het geheel van extra sfeer voorzien. Met wat fantasie is er zelfs een scheutje Emperor te horen in deze majestueuze composities. Nu moet ik erbij vermelden dat de wat plechtige cleane zang minder beklijft dan de machtige screams die Hardy voortbrengt.

Ook uit conceptueel oogpunt is Hymn To The Woeful Hearts interessant. Het album is een eerbetoon aan een overlevende van de Indonesische genocide uit 1965 – een vrouw wiens zoon is ontvoerd, gemarteld en onthoofd. Daarmee ligt de plaat in het verlengde van de ep The Forlorn Soldier, die deze genocide ook als thema heeft. Deze massamoorden, die onder de ergste van de twintigste eeuw vallen, waren onderdeel van een anticommunistische ‘zuivering’ die volgde op de mislukte staatsgreep van de ’30 September-Beweging’. Ze werden heimelijk gesteund door westerse regeringen. Vanuit dit oogpunt beschouwd, is de melancholische en grimmige sfeer dan ook begrijpelijk.

Hymn To The Woeful Hearts is een album waar hoorbaar veel passie en werk in is gestoken, want ook productioneel gezien klinkt de plaat uitstekend en uitgebalanceerd. Het zeer fraaie, unieke artwork zorgt voor de visuele aantrekkingskracht. Laten we hopen dat deze plaat de doorbraak betekent voor Pure Wrath, want deze band verdient absoluut een groter publiek. Liefhebbers van zowel Winterfylleth en Saor kunnen dit op hun verlanglijstje zetten, maar ook fans van Ihsahn en zelfs Primordial en Wilderun zullen veel van hun gading ontdekken op dit avontuurlijke en epische werkstuk.

Tracklist:
1. The Cloak Of Disquiet
2. Years Of Silence
3. Presages From A Restless Soul
4. Footprints Of The Lost Child
5. Those Who Stand Still
6. Hymn To The Woeful Hearts

Score: 84 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 11 mei 2022

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.