Alcatraz
Enquête

Koop jij bij concerten en festivals nog weleens iets bij de merchandisestand(s)?

Ja, ik koop (bijna) altijd een aandenken
Regelmatig, maar lang niet altijd
Alleen bij mijn favoriete artiesten
Alleen als ik de show heel goed vind
Alleen als de prijs me erg meevalt
Alleen als het shirt of andere item me bijzonder aanspreekt
Alleen als ik in een bijzonder goede bui ben
Nee, ik heb inmiddels genoeg shirts en andere merchandise
Nee, vroeger wel, maar tegenwoordig vind ik het te duur
Nee, ook in het verleden deed ik dat zelden of nooit
Ik ga sowieso niet (meer) naar concerten en festivals
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 19-08-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Brian May (Queen) - 78
  • Martin Powell (Cradle Of Filth) - 52
  • Robb Flynn (Machine Head) - 57
  • Russell Allen (Symphony X) - 54
  • Tom Gabriel Fischer (Celtic Frost) - 62
Review

Tomahawk - Tonic Immobility
Jaar van release: 2021
Label: Ipecac recordings

Tomahawk - Tonic Immobility

Na vorig jaar Mr. Bungle nieuw leven te hebben ingeblazen, heeft Mike Patton ook Tomahawk weer afgestoft. In 2013 hebben we met Oddfellows voor het laatst iets gehoord van deze noise-/alternatieve rockgroep. Patton mag dan het bekendste lid zijn, Tomahawk is vooral de band van gitarist/songwriter Duane Denison (The Jesus Lizard). Op Tonic Immobility zorgt hij dan ook voor een heel herkenbare Tomahawk-sound.

Er is nauwelijks een goede omschrijving te geven van het geluid van Tomahawk behalve dan dat de onconventionele songs op het randje van noise en alternatieve rock balanceren. Denison zet de lijnen uit met zijn ritmische gitaarspel dat uit duizenden te herkennen is. Ook de sound van de ritmesectie bestaande uit John Stanier (Helmet) en Trevor Dunn (Mr. Bungle, Melvins, Fantômas) zorgen op de nieuwe plaat weer voor een heel herkenbaar Tomahawk. En dan Mike Patton. Hij schreeuwt, krijst, hijgt, gilt en kreunt als vanouds.

Ondanks het onmiskenbare Tomahawk-geluid, is Tonic Immobility geen sterke plaat. Hoewel Mike Patton weer flink tekeergaat, is hij regelmatig de zwakste schakel. Aan zijn stemgeluid is te horen dat hij wat ouder is geworden. Dat mag natuurlijk, maar de gekte die hij laat horen, komt vaak te geforceerd over en ook de songteksten behoren zeker niet tot zijn sterkste. Op songwriting-gebied schiet dit album ook tekort. Met SHHH, Valentine Shine, Predators And Scavengers en Recoil zijn er zeker wel wat hoogtepunten te vinden. Daar staat een aantal erg zwakke nummers tegenover, met het inspiratieloos overkomende Dog Eat Dog als dieptepunt. Songs die klinken als Tomahawk, maar qua kwaliteit en beleving echt tekortschieten.

Tonic Immobility biedt hier en daar wat lichtpuntjes, maar over de gehele linie is dit geen memorabele plaat. Het contrast met het zelfgetitelde debuut en Mit Gas (2003) is groot. Ondanks dat het hier en daar een feest der herkenning is, lijkt de angel eruit bij Tomahawk. Jammer.

Tracklist:
1. SHHH!
2. Valentine Shine
3. Predators And Scavengers
4. Doomsday Fatigue
5. Business Casual
6. Tattoo Zero
7. Fatback
8. Howlie
9. Eureka
10. Sidewinder
11. Recoil
12. Dog Eat Dog

Score: 65 / 100

Reviewer: Hugo
Toegevoegd: 24 april 2021

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.