Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

DGM - Tragic Separation
Jaar van release: 2020
Label: Frontiers Records
DGM - Tragic Separation
Wie aan eersteklas, progressieve metal denkt, komt al snel uit bij namen als Dream Theater, Pain Of Salvation en Symphony X. Dat zijn groepen die veel aandacht naar zich toe trekken. Terecht, gezien hun staat van dienst. Toch valt er in de marge heel wat moois te ontdekken. Neem het Italiaanse DGM, een groep die weliswaar al sinds 1996 meedraait, maar desondanks niet bepaald gewend is aan een plek in de spotlights. Toch verdient het gezelschap die plek wel degelijk, want de band staat al jaren garant voor kwaliteit. Het vorige album, het in 2016 verschenen The Passage, bleek een zeer aangename verrassing. Technisch begaafd, maar met evenveel aandacht voor uitstekend componeerwerk en voorzien van een kristalheldere productie blijkt The Passage de ideale mengelmoes tussen Symphony X en Pagan’s Mind.

Met Tragic Separation, de tiende langspeler van de mannen uit Lazio, gaat DGM verder op de ingeslagen weg. Het vakmanschap spat werkelijk van dit album af. De groep serveert ons een progressief sterrendiner, bestaande uit tien uitstekende composities met kop en staart, die verre van simplistisch zijn, maar tegelijkertijd toegankelijk in elkaar zitten. Met name gitarist Simone Mularoni onderscheidt zich door zijn uitstekende instrumentbeheersing, die overigens nooit vervalt in hoogdraverij, maar in dienst blijft staan van het nummer. Zanger Mark Basile komt moeiteloos mee met het instrumentele vakmanschap en levert een meer dan solide prestatie.

Met een speelduur die tussen de vijf en zeven minuten ligt, neemt DGM precies voldoende tijd om zijn nummers uit te werken. De band slaagt erin een goede balans te vinden tussen de herkenbaarheid van power metal en de diepgang van progressieve metal. Daardoor luistert Tragic Separation heerlijk weg. Tussen de tien nummers bevindt zich eigenlijk geen enkele zwakke broeder. De band komt het sterkst voor de dag in de opener Flesh And Blood, die begint met een fantastische, complexe en stoere riff die aan het latere werk van Symphony X doet denken en uitmondt in een groots aangezet refrein. Hope en Silence beginnen ook met zo’n spierballenriff waar Symphony X patent op lijkt te hebben.

Het melodieuze en optimistische, met veel elan gebrachte Surrender neigt dan weer meer naar klassieke power metal (Angra, Pagan’s Mind). Naast eerdergenoemde bands vallen met wat fantasie ook vergelijkingen te trekken met Evergrey in de rustige passages in Tragic Separation, hoewel Basile wel een heel ander, minder melancholisch stemgeluid heeft dan Tom Englund. Land Of Sorrow is in muzikaal opzicht het spannendst en laat tevens de beste kant horen van Basile, die hier een lekker rauw randje (een beetje à la Jørn Lande) aan zijn stemgeluid toevoegt. Zo valt er in vrijwel iedere track genoeg te ontdekken. Tragic Separation is bovendien kraakhelder geproduceerd.

DGM levert een en al vakmanschap. De band opereert al jaren op een stabiel, hoog niveau en het zou mooi zijn als de Italianen daar wat meer erkenning voor krijgen. Wie van eersteklas, progressieve power metal houdt, kan haast niet om Tragic Separation heen.

Tracklist:
1. Flesh And Blood
2. Surrender
3. Fate
4. Hope
5. Tragic Separation
6. Stranded
7. Land Of Sorrow
8. Silence
9. Turn Back Time
10. Curtain

Score: 84 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 19 januari 2021

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.