Alcatraz
Enquête

Wil jij dat Max en Iggor Cavalera met hun Chaos A.D.-show naar de Benelux komen? Zou je dan gaan kijken?

Ja, heel graag, daar wil ik hoe dan ook bij zijn
Wellicht naar een zaaloptreden, als het niet teveel kost
Ach, op een festival zou ik het wel meepikken
Alleen als het met de klassieke line-up van Sepultura zou zijn
Nee, liever Arise of Beneath The Remains
Nee, ik heb geen interesse in een concert van de Cavalera’s
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 juni:
  • Grafjammer, Zwart, Suttungr en Frontline Despair
  • Graspop Metal Meeting
  • Hang Youth en Ploegendienst
  • One Eyed Wizard en Impact
  • Thantifaxath em Messor Falce
  • 22 juni:
  • Graspop Metal Meeting
  • Tetrarch en The Hara
  • The Sword, Yama en Thammuz
  • 23 juni:
  • Deafheaven, Birds In Row en Ontaard
  • 24 juni:
  • Alien Ant Farm en Tigress
  • 25 juni:
  • Jerry Cantrell en Velvet Rush
  • 26 juni:
  • Jera On Air
  • 27 juni:
  • Jera On Air
Geen concerten bekend voor 21-07-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Andrea Garavaglia (Mesmerize) - 53
  • Anette Olzon (Nightwish) - 54
  • Arild Christensen (The Sins Of Thy Beloved) - 49
  • Don Airey (Deep Purple) - 77
  • Frederik Ehmke (Blind Guardian) - 47
  • Joey Kramer (Aerosmith) - 75
  • John Mitchell (Arena) - 52
  • Louiche Mayorga (Suicidal Tendencies) - 62
  • Mark Brzezicki (Big Country) - 68
  • Matteo Di Gioia (Destrage) - 40
  • Mike Einziger (Incubus) - 49
  • Oscar Lecina (Hapax) - 51
  • Pasi Ristolainen (Dreamtale) - 55
  • Ray Davies (The Kinks) - 81
  • Sascha Konietzko (KMFDM) - 64

Vandaag overleden:
  • John Lee Hooker - 2001
Review

Hemina - Night Echoes
Jaar van release: 2019
Label: eigen beheer

Hemina - Night Echoes

Hemina blijkt een oude vochtmaat te zijn die ongeveer gelijk is aan een halve Engelse pint. Met deze informatie kunt u niks. Behalve wellicht uw nieuwsgierigheid stillen. Ik werd in ieder geval op het verkeerde been gezet. Ik dacht dat het een Finse band zou zijn; of iets in die hoek. Maar de heren vertegenwoordigen de steeds groter wordende Ozzie prog-scene.

Het is dan ook niet gek dat namen als Voyager en Karnivool in gedachte opkomen. Helaas, of gelukkig, al naar gelang uw voorkeur, gooit dit kwartet het over een iets andere boeg. Neem bijvoorbeeld de zang. De niet altijd even goed gekozen, minder voor de hand liggende zanglijnen flirten met enige regelmaat met power metal en aanverwante genres. Daar komt bij dat de drie heren en dame een fetish hebben voor zangharmonieën. Niet voor niets staan alle bandleden ook als vocalist op de promosheet. Ze beheersen het kunstje uitermate goed, maar het is af en toe wat te makkelijk, te goedkoop. Het neigt daardoor wat naar stadionrock en dat was toch niet de bedoeling, me dunkt. Aan de andere kant doet het hier en daar aan Devin Townsend denken. Dat lijkt er meer op, zullen we maar zeggen. Ook namen als Vandenplas, Pain Of Salvation en Shadow Gallery passeren de revue. Allemaal ouwe progrockers, zult u denken. Maar een referentie aan een band als Leprous of Haken misstaat de band niet.

Regelmatig worden de tracks opgeluisterd door heavy synths. Dat is gek, want geen van de bandleden speelt keys, aldus hun eigen bio. Voormalig toetsenist Phillip Eltakchi is toch al een aardig tijdje vertrokken. Maar ja, alles kan vanaf laptop tegenwoordig, hè? Gelukkig liggen de toetsen doorgaans niet al te prominent in de mix en worden ze spaarzaam ingezet.

Het viertal musici beheerst vrijwel alle facetten van het proggenre en dat blijkt ook wel uit de diversiteit op deze schijf. Een en ander kan wat onsamenhangend overkomen. Neem bijvoorbeeld Everything Unsaid waarin de vocale harmonieën slechts begeleid worden door een akoestische gitaar. Die komt wat plompverloren over en lijkt een vreemde keuze op dit album. Maar daar geeft de band zelf antwoord op.

Night Echoes blijkt namelijk een conceptalbum te zijn rondom een jongvolwassene die dealt met het overlijden van zijn vader die zelfmoord gepleegd heeft. Heftige shit natuurlijk, met veel verschillende overpeinzingen en emoties. Ineens vallen de puzzelstukjes op hun plek en is dit ineens een intens en emotioneel album. Belt u alstublieft 113 als het u (te veel) aangrijpt of het te dichtbij komt, of zwelg even lekker in uw verdriet en emoties; samen met deze proggende Ozzies.

Tracklist:
1. The Only Way
2. What's The Catch?
3. We Will
4. One Short
5. Flat
6. Everything Unsaid
7. Nostalgia
8. In Technicolour
9. Flicker

Score: 73 / 100

Reviewer: Wouter
Toegevoegd: 7 september 2019

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.