Enquête

Zou jij voor een losse zaal- of stadionoptreden van jouw favoriete band(s) speciaal naar een land reizen buiten de Benelux, als die groep Nederland en België overslaat?

Ja, dat doe ik regelmatig
Ja, dat heb ik al eens gedaan
Nog niet, maar dat ga ik dit of volgend jaar wel doen
Nog niet, maar voor een speciale gelegenheid zou ik het overwegen
Nee, niet voor een losse show, maar ga wel naar festivals buiten de Benelux
Nee, ik ga niet naar concerten of festivals buiten Nederland en België
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Charles Hedger (Cradle Of Filth) - 45
  • Dee Dee Ramone (Ramones)† - 74
  • Fábio Ribeiro (Shaaman) - 56
  • Kerry Livgren (Kansas) - 76
  • Marcus Hammarström (Elvira Madigan) - 50
  • Mattias Norrman (Katatonia) - 49
  • Ted "Demented" Foster (Aeturnus Dominion) - 58
  • Tim Pierce (Meat Loaf) - 66
  • Tomi Mykkänen (Battlelore) - 51

Vandaag overleden:
  • Jacques Racine (Aut’Chose) - 2024
  • Jay Dublee (producent) - 2010
  • Jimi Hendrix (The Jimi Hendrix Experience) - 1970
  • Nick Gravenites (The Electric Flag) - 2024
Review

Sanhedrin - The Poisoner
Jaar van release: 2019
Label: Cruz Del Sur Music

Sanhedrin - The Poisoner

Veel bands hebben het al geprobeerd: een ouderwets potje heavy metal spelen alsof het 1981 of 1982 is. Alles in de hoop om maar in de buurt te komen van die spannende en kwalitatief sterke metal-wijnjaren. Vaak vervallen de retroheavymetalacts in clichés en leidt het tot vrij gezichtsloze muziek. Ook het New Yorkse Sanhedrin heeft de blauwdrukken van de heavy metal stevig in handen, maar slaagt er met The Poisoner toch in om vanaf het begin tot het einde van de plaat te boeien.

Wat doet Sanhedrin dan anders of beter dan al die andere? Om te beginnen staart Sanhedrin zich niet blind op zijn muzikale idolen. Iron Maiden, Judas Priest en Queensrÿche komen vrij duidelijk naar voren komen bij het beluisteren van de songs, maar die invloeden weet de groep te voorzien van moderne elementen. Begrijp met niet verkeerd: de zangstijl van Erica Stolz doet sterk denken aan Bruce Dickinson en ze doet als bassiste regelmatig een "Steve Harris-je", oftewel een typisch Maiden-gallopje. Maar ondanks de flinke knipogen naar het verleden komt Sanhedrin soms frisser uit de hoek met modernere songstructuren.

Erica Stolz doet het erg goed op deze plaat. Ze heeft een krachtige en charismatische stem. Ze geeft de songs veel kleur, maar nog belangrijker; ze zingt niet over-the-top zoals sommige zangers van retrometalbands dat wel doen. Hetzelfde geldt voor Jeremy Sosville. Hij is een bekwame gitarist die enkele mooie gitaarsolo’s en -technieken laat horen. Maar hij vliegt qua virtuositeit nergens uit de bocht en voegt met zijn gitaarspel ook veel groove toe aan de nummers.

The Poisoner kent nauwelijks zwakke songs. Meditation (All My Gods Are Gone) en de titeltrack zijn de langste tracks en steken er kwalitatief iets bovenuit. Het is een plaat die je graag nog eens opzet. Een echte klassieker zal het niet worden, maar mocht je The Warning of The Number Of The Beast even zat zijn, dan is dit best een lekker alternatief.

Tracklist:
1. Meditation (All My Gods Are Gone)
2. Wind On The Storm
3. Blood From Stone
4. The Poisoner
5. The Getaway
6. For The Wicked
7. Saints And Sinners
8. In From The Outside

Score: 80 / 100

Reviewer: Hugo
Toegevoegd: 16 juli 2019

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.