Alcatraz
Enquête

Marco van Basten vond het maar niks dat Linkin Park voor de aftrap van de Champions League-finale op 31 mei een optreden verzorgde. Wat vind jij van de Amerikaanse gewoonte om grote sportwedstrijden op te vrolijken met een concert?

Geweldig, ook voor aanvang van de wedstrijd
Prima, maar niet voor het duel wanneer de spelers zich willen opwarmen
Dat is iets voor pop-acts, niet voor heavy bands als Linkin Park en Gojira
Zo’n muzikaal optreden is onzin, het publiek komt voor de sportwedstrijd
Sport is kut, laat die band elders een eigen concert doen voor hun fans
Van mij hoeft het niet, maar ik gun zo’n band wel de extra exposure
Normaliter vind ik het een goed idee, maar Linkin Park was echt slecht
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    10 juni:
  • Whitechapel
  • 11 juni:
  • King Diamond, Paradise Lost en Angel Witch
  • Myles Kennedy
  • W.A.S.P.
  • 12 juni:
  • Man as Plague, Gallamesh en Everything Decays
  • 13 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague en The Unslain
  • 14 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague
  • Sorcerer
  • 15 juni:
  • Into The Grave
Kalender
Vandaag jarig:
  • Adam "Nergal" Darski (Behemoth) - 48
  • Ernie C. (Body Count) - 66
  • Howlin' Wolf† - 115
  • Johan Ericson (Draconian) - 46
  • Juhana Karlsson (Amoral) - 42
  • Magnus Rosén (Hammerfall) - 62
  • Marko Paasikoski (Sonata Arctica) - 47
  • Martin Orford (IQ) - 66
  • Mickey Curry (Bryan Adams) - 69
  • Peter Gale (Sweet Sorrow) - 45
  • Robert Hampson (Loop) - 60
Review

O.R.k. - Ramagehead
Jaar van release: 2019
Label: Kscope
O.R.k. - Ramagehead
Het progrockgezelschap O.R.k. stond recentelijk samen met The Pineapple Thief in het uitverkochte Cultuurpodium Boerderij te Zoetermeer. De formatie bestaat uit drummer Pat Mastelotto (King Crimson), Colin Edwin (Porcupine Tree), gitarist Carmelo Pipitone (Marta Sui Tubi) en zanger Lorenzo Esposito 'LEF' Fornasari (Obake, Berserk!). Het kwartet speelde daar voornamelijk nummers van de kersverse full-length Ramagehead. Het optreden nodigde uit om de plaat er nadien nog eens bij te pakken.

Het ensemble is vernoemd naar de grootste vertegenwoordiger van de dolfijnen: de orka. Die naam is gekozen omdat de heren het dier associëren met mooi en gevaarlijk. Mooi is de muziek zeker, al is dat natuurlijk een kwestie van smaak. Gevaarlijk zijn de songs zeker niet. Je zou eerder denken aan alternatief en donker. De teksten gaan over de onzekere tijden waarin we leven en de verwarrende informatie-overbelasting.

O.R.k. mixt elementen uit de jaren zeventig met die uit latere periodes, zoals de nineties. Invloeden komen onder andere van David Bowie, Radiohead, King Crimson, Soundgarden, Pain Of Salvation en Pink Floyd. LEF klinkt in de rustige passages enigszins als David Bowie en in de stevige stukken als Chris Cornell. De nummers zijn doorgaans compact. De songs zijn gebaseerd op een paar ideeën en daaraan zijn diverse elementen aan toegevoegd.

De ene keer is dat percussie, de andere keer een extra zanglijn of een karakterversterkende bijdrage op synthesizer. Carmelo heeft in het stevige Signals Erased met zijn tapping en distorted tremoloflageoletten een eigen stijl, maar speelt toch vooral in dienst van het liedje op dit album. Het loopje in Time Corroded, dat zich lijkt te blijven ontwikkelen, is één van de mooiste momenten van het album, maar ook het Nick Drake-achtige getokkel in Down The Road mag er zijn.

Het ene nummer is wat directer (Kneel To Nothing en Strangled Words) de meeste andere gericht op sfeer. Beyond Sight heeft wat dat betreft zijn emotionele impact. Black Blooms, met gastbijdrage van Serj Tankian (System Of A Down), sluit daar mooi op aan. Over sfeer gesproken: de geest van King Crimson waart hier en daar rond op de achtergrond dankzij typische jarenzeventig-elementen. Mooi gedaan. De heren sluiten fraai af met Some Other Rainbow Part 2, waarin Pat zijn meerwaarde toont.

Ramagehead is een zeer prettig album om te beluisteren. De productie is modern, maar laat veel ruimte voor een eerlijke sound met een old school-gevoel. Er gebeuren geen schokkende dingen en het geheel is minder stevig en experimenteel dan voorganger Soul Of An Octopus (2017). De mix van stijlen (van progrock uit de jaren zeventig tot alternatieve rock van twee decennia later) in een modern productiejasje nodigt uit om deze release nog eens op te zetten.

Tracklist:
1. Kneel To Nothing
2. Signals Erased
3. Beyond Sight
4. Black Blooms (feat. Serj Tankian)
5. Time Corroded
6. Down The Road
7. Some Other Rainbow Part 1
8. Strangled Words
9. Some Other Rainbow Part 2

Score: 80 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 17 april 2019

Pitfest Iron Maiden Rock Legends Special

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.