Pitfest
Enquête

Wie is jouw favoriete toetsenist ooit?

Alex Staropoli
Christian 'Flake' Lorenz
Derek Sherinian
Don Airey
Falk Maria Schlegel
Henrik Klingenberg
Janne Wirman
Jens Johansson
Jon Lord
Jon Oliva
Joost van den Broek
Jordan Rudess
Josh Silver
Keith Emerson
Ken Hensley
Kevin Moore
Mambo Kurt
Martijn Westerholt
Michael Pinnella
Øyvind 'Mustis' Mustaparta
Richard Barbieri
Rick Wakeman
Steinar 'Sverd' Johnsen
Tuomas Holopainen
een andere toetsenist, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    25 april:
  • Finntroll, Metsatöll en Suotana
  • 26 april:
  • Bodyfarm, Insurrection en Inherited
  • Dogma, Curselifter en State Power
  • Old Man's Riot en Thorndale
  • 27 april:
  • Edenbridge, Deep Sun, Devilsbridge en Epinikion
  • Headless Hunter, Deadspeak, Ancestral Sin, Deafened to Death en Grofvuil
  • Temple Fang
  • Warkings, Hammer King en Victoriu
  • Willemsfest
  • 28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
  • 29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
  • Hate en Keep Of Kalessin
  • 30 april:
  • Coroners, Gravery en Malignity
  • Kill The Lights
  • 1 mei:
  • Kill The Lights
    25 mei:
  • Acid King en Earth Tongue
  • Bad Breeding
  • Caligula's Horse
  • Graveland festival
  • Vanaheim, Xaon en End Of the Dream
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aleksej Obradovic (De Profundis) - 44
  • Elyghen (Elvenking) - 46
  • Fish (Marillion) - 66
  • Fredrik Hedström (Persuader) - 45
  • Ilia (Arafel) - 43
  • Javier Jiménez (Ebony Ark) - 42
  • Michael Wagener (producent) - 75
  • Mihai (Cadavrul) - 36
  • Nicholas Barker (Cradle Of Filth) - 51
  • Paul Baloff (Exodus)† - 64
  • Rosalie Cunningham (Purson) - 34
Review

Forever Still - Breathe In Colours
Jaar van release: 2019
Label: Nuclear Blast Records
Forever Still - Breathe In Colours
Hoe zou 2019 eruit hebben gezien in de jaren zeventig en tachtig? Op die vraag geeft Forever Still antwoord met Breath In Colours. Zulke hoge verwachtingen had men er destijds blijkbaar niet van. Blade Runner (1982) en Akira (1988) zijn de voornaamste inspiratiebronnen voor de dystopische cyberpunktoekomst die het thema van dit tweede album vormgeven. Het gaat over oorlog (zowel buiten als binnen jezelf) en vooral je innerlijke kracht ervaren en worstelingen overwinnen.

Op voorganger Tied Down (2016) laat de Deense rockformatie een mix horen van elementen van Evanescence, Lacuna Coil en Flyleaf. Op Breathe In Colours komen dezelfde namen weer in gedachten op, maar is er nadrukkelijker gekozen voor een eigen identiteit. Dit door meer elektronica in te zetten en voor een rauwere sound te kiezen. Dat er meer naar een eigen geluid gestreefd wordt, is een goed plan. Niet voor niets schreven we in de review van Tied Down dat een onderscheidend karakter eigenlijk wel een must was om verder te komen.

In eerste instantie is het nieuwe karakter even wennen. Het is allemaal wat ruiger en schreeuweriger, hoewel er nog altijd veel ruimte is voor melodie. Het is nog altijd commercieel verantwoord. Verwacht een krachtige beat, catchy refreinen en grooves die herinneren aan alternatieve en nu metal en Lacuna Coil. Ook zijn er meer keyboardpartijen, waardoor de sound voller is. Aan de kenmerkende zang van Maja Shining, die prominent in de mix staat en herinnert aan Lacey Sturm, Alanis Morisette en Amy Lee, is niet veel veranderd.

De tracks zijn compact met een gemiddelde speeltijd van drie en een halve minuut. Doorgaans kennen ze een standaardopbouw, zoals albumopener Rew1nd. Toch zijn er met Embrace The Tide en het titelnummer wel tracks die wat meer te bieden hebben. Niet alleen bevatten ze een grotere diversiteit, maar ook de heren musici laten zich meer gelden. Ze blijven in dienst van het liedje spelen, maar waar Maja elders de kar vrijwel alleen moet trekken, bewijzen ze deze nummers een goede dienst.

Elk liedje heeft ondanks een soortgelijke opzet toch net weer iets van een eigen identiteit. Zo is het pop-karakter hoog in Is It Gone? en knalt het metalen rockende Survive (dat net als het titelnummer wel iets heeft van Blood, Tears, Dust van Lacuna Coil) uit de boxen. Hoewel de band verklaart te hebben gewerkt met allerlei analoge apparatuur, effectenpedaaltjes met een rare sound en een theremin, treden die zaken niet op de voorgrond.

Forever Still maakt nog steeds catchy rockliedjes, waarvoor beslist een publiek is. Hoogtepunten zijn er in de vorm van Rew1nd, het titelnummer, Is It Gone? en de powerballad Say Your Goodbyes. Verwacht echter geen wereldwonderen. Net als op het debuut is het ene nummer wat memorabeler of overtuigender dan het andere, zonder je daarbij van je stoel te blazen. Vanwege de afwisseling en de korte speeltijd kun je het album makkelijk in een keer volledig beluisteren. Breathe In Colours is elektronischer, rauwer en bovendien diverser dan zijn voorganger. De Deense groep durft meer risico te nemen dan op Tied Down, maar dat levert geen baanbrekende release op. Het blijft bij lekker in het gehoor liggende tracks die bijvoorbeeld Flyleaf-fans wellicht aanspreken.

Tracklist:
1. Rew1nd
2. Fight!
3. Breathe In Colours
4. Is It Gone?
5. Survive
6. Do Your Worst
7. Pieces
8. Rising Over You
9. Say Your Goodbyes
10. Embrace The Tide
11. Is It Gone? (Acoustic Version)*
12. Perfect Day*
* = bonustrack

Score: 74 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 21 maart 2019

Kerry King in Muziekcentrum Enschede

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.