Het eigenzinnige Kingfisher Sky heeft vanaf de oprichting al gedaan waar het goed in was: originele muziek schrijven die niet zomaar in een hokje past. Het is een combinatie van pop, rock, folk, soul, prog en meer. Bovendien vernieuwt de Haagse formatie zichzelf met elke release. Zo blijkt onder meer uit het ambitieuze To Turn The Tables (2017), waarin alle elementen uit de historie van de groep terugkomen in een progressieve compositie.

Ook Technicoloured Eyes grijpt terug op het verleden, zowel op de jaren zeventig als op het eigen debuut, maar tegelijkertijd durft Kingfisher Sky wederom te vernieuwen. De positieve invloed van toetsenist Erik van Ittersum in die vernieuwing is onmiskenbaar. Zijn bijdragen tillen Kingfisher Sky naar een nog hoger niveau. Wat deze nieuwe release zo sterk maakt, is de frisse en geïnspireerde overtuigingskracht die eruit spreekt. Dat begint al bij de rockende opener Sky Scrape Window. Als je het voor een buitenstaander zou moeten omschrijven wat je hoort, klinkt het alsof leden van onder andere Led Zeppelin (gitaar), Alanis Morissette (zang) en Faith No More (drums) samen een nummer hebben gemaakt.

Behalve overtuigingskracht is de sound zelf ook krachtig. Zo heeft de aanvangsriff van Edo van der Kolk in de openingstrack direct veel power. Dat is mede te danken aan de ondersteunende ritmesectie. Zo staat het basspel prominent in de mix. Bovendien zit er dynamiek in het geluid, want als het er rustiger en melodieuzer aan toegaat, zoals in het soul-achtige refrein, dan is er ruimte en licht. Zo ontstaan kleurrijke composities met verschillende emoties.

Elk nummer heeft bovendien zijn eigen identiteit. Paving Stones heeft een triphopbeat en doet aan The Gathering herinneren. In Golden Thrones komt het cellospel van Maaike Peterse goed tot zijn recht. Walk With Brothers rockt als Deep Purple en daarbij mag uiteraard de hammond niet ontbreken. Tevens is het een heel levendig nummer (“I feel so alive in that moment I am home”). Zo schakelt het sextet ook goed in emotie binnen de nummers zelf. Het titelnummer is prog ten top, waarvan onder andere Porcupine Tree-liefhebbers vrolijk worden. Het album eindigt prachtig met het deels dromerige, progressieve Dream Beyond A Dream.

In Cornelia worden op knappe wijze invloeden uit de jaren zeventig (orgel), tachtig (keyboardmelodie in refrein) en recenter (de staccato riffs) gecombineerd. Swimming Against The Tide is vernieuwend dankzij de specifieke geluiden (Moog-solo en een computerstem in het couplet onder een triphopbeat). Tegelijkertijd voelt het nummer vertrouwd aan dankzij elementen die vanuit het verleden (en dan specifiek het prachtige debuutalbum Hallway Of Dreams) terugkeren, waaronder de zang van Judith Rijnveld. Ze staat prominent in de mix en maakt een zeer zelfverzekerde indruk in de nummers waarvan er, mede door haar bijdrage, geen een uit de toon valt. In de pianoballad Stop The Silence (met prima bijdrage van Maaike) laat ze bovendien haar diversiteit en bereik gelden.

Zo is het dus van begin tot eind genieten van deze goed geproduceerde en energieke progplaat. Genieten van de rijke nummers die de luisteraar de eerste luisterbeurt al grijpen, maar door hun vele facetten ook op lange termijn blijven boeien. Zo ontdek je elke keer weer elementen die je eerder niet hoorde (een baslijn van Nick Verschroor hier, een bijdrage van toetsenist Erik van Ittersum daar). Het is dan ook de meest vooruitstrevende full-length tot nu toe en toch nog altijd een die herkenbaar Kingfisher Sky is. Buitengewoon knap hoe de muzikanten de verschillende muzikale perioden verpakken in mooie tracks en daarmee zelf tijdloze muziek maken die alle positieve aandacht verdient. Kortom: vette shizzle!

Tracklist:
1. Sky Scrape Window
2. Paving Stones
3. Golden Thrones
4. Walk With Brothers
5. Cornelia
6. Swimming Against The Tide
7. Stop The Silence
8. Technicoloured Eyes
9. Next In Line
10. Reveries
11. Dream Beyond A Dream