Helldorado
Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album van My Dying Bride?

As The Flower Withers [1992]
Turn Loose The Swans [1993]
The Angel And The Dark River [1995]
Like Gods Of The Sun [1996]
34.788%... Complete [1998]
The Light At The End Of The World [1999]
The Dreadful Hours [2001]
Songs Of Darkness, Words Of Light [2004]
A Line Of Deathless Kings [2006]
For Lies I Sire [2009]
A Map Of All Our Failures [2012]
Feel The Misery [2015]
The Ghost Of Orion [2020]
A Mortal Binding [2024]

[ Uitslag | Enquêtes ]

    17 oktober:
  • Floor Jansen
  • 18 oktober:
  • Annisokay, Heart of a Coward en The Narrator
  • Delain, Moonlight Haze en Sinheresy
  • Helloween en Beast In Black
  • 19 oktober:
  • Battle Beast, Vanaheim en Solarcycles
  • Dominum en Majestica
  • Gutrectomy, Ruins of Perception en Heretix
  • 23 oktober:
  • Blackbriar en Forever Still
  • Bloodred Hourglass en Luna Kills
  • Wolvennest, (Dolch) en Double Darkness
Geen concerten bekend voor 17-11-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Adrián Terrazas-González (The Mars Volta) - 50
  • Agyl (Scald)† - 53
  • Alex Erian (Despised Icon) - 45
  • Allen West (Obituary) - 58
  • Bill Hudson (The Hudson Brothers) - 76
  • Blues Saraceno (Poison) - 54
  • Brandon Pertzborn (Marilyn Manson) - 31
  • Chris "Motionless" Cerulli (Motionless In White) - 39
  • Dana Colley (Morphine) - 64
  • David St. Hubbins (Spinal Tap) - 78
  • Derrick Plourde (Lagwagon)† - 54
  • Don Of The Dead (Nunslaughter) - 56
  • Emerson Burton (HIM) - 51
  • Fran Cosmo (Boston) - 69
  • Jacques van Oevelen (Picture)† - 69
  • Jim Seals (Seals And Crofts)† - 83
  • Joran Dijkstra (Disintegrate) - 37
  • Kevin Rutmanis (Melvins) - 67
  • Kim Ljung (Seigmen) - 54
  • Marcela Bovio (Stream Of Passion) - 46
  • Marcin "Novy" Nowak (Vader) - 50
  • Mark Ibold (Pavement) - 63
  • Michael Eavis (Glastonbury-festival) - 90
  • Michael Hossack (The Doobie Brothers)† - 79
  • Mike Arellano (Spirit Adrift) - 40
  • Mike Judge (Beavis And Butt-Head) - 63
  • Mladen Vojičić (Divlje Jagode) - 65
  • Pino Palladino (The Who) - 68
  • Rafael Trujillo (Obscura) - 31
  • Sarah Teets (Mindmaze) - 37
  • Shyaithan (Impiety) - 53
  • Steve MacDonald (Gorguts)† - 54
  • Stian "Stanley" Johannessen (Amok) - 45
  • The Dirtball (Kottonmouth Kings) - 51
  • Tobbe Sillman (Vicious Art) - 47

Vandaag overleden:
  • Criss Oliva (Savatage) - 1993
  • Frédéric Chopin (componist) - 1849
  • Gord Downie (The Tragically Hip) - 2017
  • Jokke (Jokke Og Valentinerne) - 2000
  • Steve MacDonald (Gorguts) - 2002
Review

Nocturnal Rites - Phoenix
Jaar van release: 2017
Label: AFM Records
Nocturnal Rites - Phoenix
Het Zweedse Nocturnal Rites heeft een behoorlijke transformatie doorgemaakt sinds de begindagen. Met de eerste albums leek de band het gevecht aan te gaan met Hammerfall wie het meest kazig uit de hoek kwam. Die 'true heavy metal'-stijl heeft Nocturnal Rites gelaten voor wat het is toen zanger Jonny Lindqvist in 2000 bij de band kwam. Zijn krachtige stem en de creatieve toepassing van keyboards hebben ervoor gezorgd dat de band een eigen geluid heeft gekregen. Dat heeft voor een reeks spetterende albums gezorgd zoals Afterlife (2000) en Shadowland (2002). Op The 8th Sin (2007) werd het tempo flink omlaag geschroefd en kregen de nummers een extra lading bombast.

Na de release van dat laatste album werd het akelig stil rond Nocturnal Rites. Officieel is de band niet uit elkaar gegaan, maar de laatste jaren gingen wel voorbij zonder een teken van leven. De bandleden gaven de voorkeur aan hun privéleven. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en tien jaar later is er met Phoenix toch weer een nieuw album.

Na de eerste luisterbeurt is het duidelijk dat men voortborduurt op het laatste album The 8th Sin. Het is bepaald geen ‘back tot the roots’-album geworden. Nocturnal Rites concentreert zich op het maken van pakkende nummers met een flinke dosis melodie en meezingbare refreinen. De symfonische elementen zijn weer volop aanwezig, maar voeren nooit de boventoon. Het zijn uiteindelijk toch de stevige gitaarpartijen die de meeste aandacht trekken. Men heeft het voor elkaar gekregen om met een kraakhelder geluid te komen, zodat het nergens pijn aan de oren doet.

Het tempo op Phoenix is opnieuw laag gehouden, waardoor je meerdere luisterbeurten nodig hebt om de verschillende songs van elkaar te kunnen onderscheiden. Dat is enigszins jammer, want de snelle nummers waren altijd wel de hoogtepunten van de albums dankzij het creatieve keyboardgebruik. Daardoor kwamen de tragere nummers ook beter uit de verf. Nu is Phoenix vooral een consistente plaat geworden zonder noemenswaardige uitschieters.

Tracklist:
1. A Heart As Black As Coal
2. Before We Waste Away
3. The Poisonous Seed
4. Repent My Sins
5. What's Killing Me
6. A Song For You
7. The Ghost Inside Me
8. Nothing Can Break Me
9. Flames
10. Welcome To The End

Score: 75 / 100

Reviewer: Rene
Toegevoegd: 20 december 2017

Helldo

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.