Goed. Met jou ook?

Jahoor. Het is inmiddels vijftien jaar terug dat jullie debuutalbum uitkwam. Is het tijd voor een feestje?

Niet echt. We hebben er niet echt bij stilgestaan. In 1997 kwamen we met een live album, omdat we toen tien jaar bestonden. Wij tellen het vanaf 1987, omdat we toen de band opgericht hebben. Ik denk dat we een jaar of drie wachten voordat we bewijzen dat we oude lullen zijn.

Dat valt toch wel mee? De Rolling Stones zijn rond de zestig, en spelen ook nog altijd.

Inderdaad. En vorig jaar zag ik Dio op het Bang Your Head festival, en hij is ook al bijna zestig. Wij zijn dus eigenlijk nog erg jong. We hebben nog vele jaren te gaan.

Sinds het debuutalbum hebben jullie twee handen vol platen gemaakt. Hoe zou je zelf het nieuwe album, Thunderdome, vergelijken met jullie debuutalbum? Wat is het grootste verschil?

Poeh, daar zit erg veel verschil tussen. Natuurlijk qua ervaring zijn we er veel op vooruit gegaan. Laat ik het zo zeggen: het eerste album was echt een typisch debuutalbum. Ik vond dat we een getalenteerde band waren, en we moesten bewijzen hoe goed we waren. Als ik er nu op terugkijk denk ik dat we toen iets te hard probeerden te laten zien wat we konden met onze instrumenten. Daardoor klinkt het iets te patserig. Maar toch staan er een aantal hele goede nummers op, net als op het tweede album. Die twee platen hebben de basis gelegd voor het succes van de band. Als je Thunderdome rechtstreeks vergelijkt met ons debuutalbum hoor je natuurlijk veel verschil. We hebben een andere zanger, de productie is veel beter, en de songs zitten beter in elkaar. Je hoort dus duidelijk dat er vijftien jaar tussen zit.

Het nieuwe album dan, Thunderdome. Het klinkt erg modern, maar toch ook als traditionele hard rock.

Dat ben ik erg met je eens. Eigenlijk zijn we door de jaren heen niet zo gek veel veranderd qua geluid. Alleen het Change album uit 1995 klinkt anders, maar niemand vond daar wat aan. Niemand wilde dat soort muziek van Pink Cream 69 horen. En ik kan dat achteraf best begrijpen, maar toen snapte ik er niks van. Nu weet ik dat als er Pink Cream 69 op een album staat, dat de fans Pink Cream 69 verwachten, en geen alternatieve rockband. Daarom blijven we toch dezelfde stijl muziek maken als dat we altijd gedaan hebben. Natuurlijk proberen we er wel wat variatie in te brengen, en niet constant precies hetzelfde album te maken. Het is echter erg moeilijk de balans te vinden. Als je teveel verandert gaan mensen klagen, en als je niet verandert gaan ze ook klagen. Een Pink Cream fan wil melodieuze hardrock horen. Als ze wat anders willen horen kopen ze wel iets van een andere band.

Als mensen de titel Thunderdome horen, denken ze vast gelijk aan die Mad Max film. Daar heeft het album niks mee te maken he?

Nee. Voor ons is het een metafoor. We hadden het album ook Gladiator of zoiets kunnen noemen. Er staan een paar nummers op het album die met elkaar te maken hebben, maar het van een andere kant bekijken. Het gaat namelijk over van die real-life shows op tv. Je kent ze wel, programmas als Idols. Natuurlijk ken je ze wel, want Endemol, dat tv-bedrijf, is Nederlands. Zij bedenken al die troep. Hier in Duitsland is het echt erg. Op elke tv-zender is wel zo'n programma, waarin mensen proberen een ster te worden. Met het programma heb ik niet zo'n problemen, want ik gun die jongeren wel een kans om bekend te worden. Maar als je er naar kijkt, dan gaat het eigenlijk niet over het zoeken naar het nieuwe idool. Men kijkt juist om te zien hoe iemand afgaat. Hoe iemand reageert als hij afgekraakt wordt door de jury. Hier in Duitsland ging dat er soms erg hard aan toe.

Ja, hier in Nederland ook.

Moet je je voorstellen, dat je daar als 18 jarige staat, en voor het eerst op tv komt. Je hart gaat tekeer, zo zenuwachtig ben je. Je doet je ding, waarvan je zelf vindt dat je het goed doet, en dan wordt je de grond in geboord. Ze geven expres van dat harde commentaar, zodat het voor de kijkers leuk is. De volgende dag heeft dus iedereen het er over. Wij vonden het toch onnodig hard, hoe ze behandeld werden. Daar hebben we dus een aantal nummers over geschreven. Natuurlijk, het was hun eigen keus om aan dat programma mee te doen. En natuurlijk zijn er mensen bij die echt geen talent hebben, maar we hebben het hier over jonge mensen, die nog veel moeten leren. Volgens mij kan je ze toch bijna een trauma geven door ze zo te behandelen. Toen we de nummers begonnen te schrijven begonnen we over die tv-shows te praten, en vonden het wel een goed onderwerp voor de songs. We schrijven meestal over actuele dingen, zoals dit. We zijn geen band die nummers maakt over ridders, zwaardvechten en draken. Nee, we houden onze teksten in de echte wereld. In het geval van Thunderdome gaat het dus over het van buiten de kooi kijken naar de mensen erin, hoe ze elkaar afmaken.

Hoeveel nummers op het album gaan daar over?

Drie, dacht ik. Ik weet het niet 100% zeker, want ik heb de texten niet geschreven.

Er staat ook een cover op het album, van My Sharona van the Knacks. Waarom staat dat nou weer op het album?

Ik heb geen idee hahaha. Iedereen vraagt daar naar. Als we dat geweten hadden hadden we het er niet op gezet. Het zit namelijk zo: we waren klaar met de opnames van het album, maar we wilden nog wat extra nummers opnemen. We hebben namelijk altijd wat bonustracks nodig, onder andere voor Japan, voor Zuid-Amerika, en voor een limited edition. Toen besloten we om nog maar twee nummers op te nemen, zodat we wat meer keus hadden uit de nummers. Een ervan is een nummer wat David, onze zanger, geschreven had, en het andere was My Sherona. David had daar een tijd terug een demo van opgenomen, en dat vonden we wel een leuk idee. Zijn stem klonk goed op dat nummer. Toen hebben we besloten dat iedereen dat nummer thuis ging leren, en dat we het dan zonder samen te oefenen zouden opnemen. In eerste instantie zou het de bonustrack voor Japan worden, maar toen we het aan onze vrienden en manager lieten horen kregen we zulke leuke reacties dat we besloten hebben om het op het normale album te zetten.

Gitarist Alfred heeft een probleem met zijn hand. Kan je vertellen wat precies?

Ik weet er zelf ook niet al teveel van. Er zijn namelijk maar weinig mensen met dezelfde ziekte. In het engels heet het focal dystonia. Wij hoorden er voor het eerst van nadat Alfred bij de dokter in Hannover geweest was. Het is een ziekte die ook wel voorkomt bij klassieke muzikanten, zoals violisten. Hij heeft geen pijn in z'n hand, maar hij krijgt kramp in zijn vingers en kan ze dan niet meer bewegen zoals voorheen. Gek genoeg zit het maar in twee van zijn vingers. Hij moest dus zijn manier van spelen aanpassen, en nu gebruikt hij alleen zijn wijsvinger en pink. Met zijn middel- en ringvinger kan hij niks meer.

Dat lijkt me vrij lastig.

Dat is het ook, en het ziet er erg gek uit. Toch is hij er in geslaagd het meeste weer te kunnen spelen. We hebben daarom Uwe Reitenauer als nieuwe gitarist in de band. Hij speelt tijdens concerten mee, omdat Alfred het niet meer alleen kan.

Uwe is dus niet te horen op het nieuwe album?

Nee. Tot dusver hebben we hem nog niet nodig gehad, maar wellicht dat hij in de toekomst ook op de albums gaat meespelen. Hij is een erg goede gitarist, en een erg aardige jongen.

Heeft de ziekte van Alfred het opnameproces ook aangepast?

Jazeker. Dat hebben we moeten omgooien. Alfred heeft zijn gitaarpartijen thuis opgenomen, maar zonder versterking. Hij heeft dus het signaal wat direct uit zijn gitaar komt opgenomen, en dat hebben we meegenomen naar de studio, om het daar pas door de versterker te gooien. Zo heeft Alfred zoveel tijd kunnen nemen als hij nodig had, zonder dat de meter tikte in de studio. Dat is namelijk vrij duur, zo'n 500 euro per dag. Pas toen hij klaar was zijn we de drum, bas en zang gaan opnemen. De drum en bas hadden we al in demo-vorm opgenomen, als begeleiding voor Alfred zijn gitaarpartijen, maar die zijn later dus nog een keer fatsoenlijk opgenomen.

Ik sprak onlangs met Bernard Weiß van Axxis, en hij had erg veel zin om weer met jullie te touren. Was het vorige keer zo goed bevallen?

We kennen elkaar al jaren, en we hebben al heel vaak met elkaar opgetreden. Bovendien hebben we hetzelfde management. Er is een hechte vriendschap tussen Axxis en Pink Cream 69. Wij kijken ook weer erg uit om samen met Axxis op tour te gaan, want de vorige keer was het te gek. En er zijn veel fans die zowel ons als Axxis goed vinden, dus het is een goeie package.

Je zat ook bij Axxis achter de drumkit, voor hun nieuwe album. Hoe vond je het om dat te doen?

Dat was erg interessant. Zoals ik al zei, we zijn goeie vrienden. Bernard heeft je vast verteld wat er met Richie, hun drummer, gebeurd is. Ze hadden dus echt een probleem, want de nummers waren geschreven, demos gemaakt, maar toen verdween Richie. Toen we aan het praten waren heb ik ze mijn hulp aangeboden voor het album. Voor mij was het erg leuk om te doen, en het was een goede oefening voor mij. De albums zijn zo achter elkaar opgenomen. Ik heb eerst twee maanden non-stop zitten oefenen, en dan in ongeveer een week heb ik beide albums opgenomen. Het was erg zwaar, maar wel een hele leuke ervaring. Hun nummers zitten wel wat anders in elkaar dan de onze, en ze gebruiken meer dubbele bas. Het was iets zwaarder om te spelen.

Wie gaat er headlinen op die tour met Axxis?

Dat wisselt. De ene avond zijn wij het, de volgende Axxis. Het hangt er vanaf wat de zaal wil. De supportact speelt een minuut of 40, en daarna spelen zowel Axxis als Pink Cream een minuut of 75. In Spanje en Frankrijk is Pink Cream wat bekender, maar in Duitsland wisselt het wat af.

Komen jullie nog naar Nederland?

Niet op deze tournee. Er was geen promoter geïnteresseerd, jammergenoeg. We proberen na deze tour nog wat losse shows te spelen, ook in Nederland.

Het valt me op dat veel Duitse bands amper in Nederland spelen. Hoe komt dat, denk je? Houden wij hier gewoon niet van Duitsers?

Ik denk dat het aan de markt ligt. De bands willen er zeker wel spelen, maar het is een financiële kwestie. Het gaat er niet over hoeveel je verdient, het gaat er over dat je minder verlies maakt. Als we niet genoeg kaarten verkopen wordt het erg lastig om uit de rode cijfers te komen. Het label draagt wel een steentje bij, maar als er geen promoter is die een show wil opzetten moeten we dat zelf doen, en dat is nog veel lastiger. Als band ben je altijd afhankelijk van de lokale promoters.

Laatste vraag: waar komt de naam Pink Cream 69 nou eigenlijk vandaan?

Dat hebben we ooit eens op een menukaart zien staan. Het was de naam van een cocktail. Vroeger, toen we begonnen, had je allemaal van die bands die een dreigende naam hadden. Warlock, Running Wild, Sinner, dat soort namen. Wij wilden iets luchtigers. We wilden ook niet constant kwaad kijken op fotos. Vandaar dat we wat grappigers gekozen hebben. We hebben plezier in wat we doen, en willen dat ook uitstralen. Metal hoeft voor ons niet perse duitser en gevaarlijk te zijn.