Het gaat goed! Bedankt voor deze interview!

Om maar meteen met de deur in huis te vallen; ik vind dat je laatste plaat de agressie mist van Faces en Pins And Needles. Zaken in je persoonlijke leven zullen waarschijnlijk een stuk beter gaan, nietwaar?

Hmm, ik denk niet dat, dat de oorzaak is. Misschien hoort het gewoon zo te klinken. Eerlijk gezegd ging er ook niet veel mis tijdens de opnames van Pins And Needles. Het is gewoon een agressieve plaat.

Wat is je favoriete nummer van de plaat?

Ik hou echt van I Won't Know. Ik denk dat je daarin veel verschillende invloeden van metal in mijn gitaarspel hoort en de manier waarop ik het geschreven heb. En dan is er natuurlijk Madonna, dat heel persoonlijk voor me is.

De Bob Marley cover is een behoorlijke verrassing. Waarom heb je hiervoor gekozen en wat heb je met reggae in het bijzonder?

Ik vind de houding van dat nummer speciaal. Het is erg militant en boodschap is kraakhelder. Dat is eigenlijk de reden waarom ik het opgenomen heb.

Wat kun je ons vertellen over het opnameproces?

Ik heb praktisch alles geschreven. Alles behalve de cover natuurlijk. Alles is in mijn studio opgenomen, behalve de drums, sommige stukken op de keyboards en een deel van de achtergrondzang. Verder heb ik alle gitaarpartijen ingespeeld, behalve een gastsolo op The Fleas van Glenn Drover, alles ingezongen, behalve Zak Stevens's deel van het duet op Solitaire en ik heb alle basspartijen ingespeeld. Al moet ik eerlijk toegeven dat Docter Butcher bassist Brian Gregory me geholpen heeft met het inspelen van Madonna. John Macaluso was de drummer en Lonnis Park en Paul La Place hebben achter de keyboards gestaan, daar waar ik dat niet gedaan heb. Lonnie heeft me geholpen met sommige achtergrondvocalen. Het hele proces van opnemen en mixen staat eveneens op mijn naam. Het was ontzettend veel werk, maar o zo bevredigend.

Heb je er nooit aan gedacht om (al dan niet tijdelijk) toe te treden tot een andere band?

Het liefste schrijf ik muziek voor Savatage, maar aangezien die band momenteel niet bestaat, werk ik alleen aan mijn solo materiaal. Ik heb echt geen behoefte aan een andere band.

Waarom was House Of Insanity eerst alleen via je website verkrijgbaar en nu ook via AFM Records?

Ik had de fans een bepaalde release datum beloofd en om ze tevreden te houden heb ik ervoor gezorgd dat de plaat via mijn website beschikbaar was. Het staat ten slotte lullig om op het moment supreme niks te bieden te hebben. Toen de tijd daar was, heb ik de deal getekend met AFM.

Dat betekent dat de plaat nu officieel bijna een jaar uit is. Is het niet een beetje vreemd om nu de promotie te doen?

Nee, helemaal niet. De zaken lopen heel anders dan vroeger. Ik denk eerlijk gezegd dat er geen regels meer zijn. Vroeger hadden we nog wel te maken met een strikte planning voor touren en het uitbrengen van een nieuwe cd. House Of Insanity bracht ik in de States op mijn eigen label uit en dingen namen nu gewoon hun tijd. Dat was eigenlijk maar een paar maanden na de officiële release op de website. Ik denk dat het daarom niet echt vreemd is. Bovendien heb ik vaak genoeg meegewerkt aan albums die in de herfst in Europa uitkwamen en in de VS zelfs in de daaropvolgende zomer. Zelfs toen nog volgde de promotie, inclusief voor een aantal Savatage albums.

Helaas heb ik jullie moeten missen met de laatste Europese tour, hoe verging die eigenlijk?

De tour met Ripper was geweldig. We hebben geopend voor Heaven And Hell en ik baal er van dat het niet langer geduurd heeft.

Hoe kijk je terug naar je vorige platen? Zijn er dingen die je anders gedaan zou hebben?

Hmm… Waarschijnlijk zou ik op Faces maar één of twee bonus songs zetten, zodat mensen W.A.R.P.E.D. niet zouden beschouwen als een cd die ik al eens uitgebracht had. In totaal stond daar voor 30 minuten aan nieuwe muziek op. Dat is dus langer dan een oude plaat van Van Halen, maar men bleef het zien als een re-release. Je kunt altijd terugkijken naar je platen en het gevoel hebben dat je iets moet veranderen. Ik hou er niet van om terug te kijken.

In het verleden heb je met vele bands samen gewerkt. Aan welke bijdrage heb je de beste herinneringen?

Deze zal ik altijd met Savatage beantwoorden.

Je stem doet me regelmatig sterk aan die van Jon Oliva denken. Heb je er nooit aan gedacht om zelf eens de hoofdrol binnen Savatage te spelen?

Wel, er is maar één Jon, en ik vind ook Zak Stevens een fantastische zanger. Ik speel liever gitaar en hen zingen, haha!

Waar haal je als muzikant je inspiratie vandaan? Wie zijn je helden?

De meeste inspiratie heb ik uit de muziek van Black Sabbath, Kiss, Queen en The Beatles gehaald. Ik verder graag films en het is lastig om in die wereld mensen aan te wijzen. Er zijn veel goede acteurs en actrices. Ik hou altijd van D'neiro films en ik ben groot fan van Mel Brooks. Er zijn veel mensen die grote invloed op me hebben, zoals mijn moeder of iemand als Paul O'Neill. Met de politiek heb ik het dan weer helemaal gehad met iedereen. Ik denk dat je in 2009 pas echt een held bent als je succesvol een gezin begint. Dat is pas moeilijk!

Waarschijnlijk ben je deze vraag spuugzat, maar wat is de laatste nieuws betreft Savatage?

Ik hoop dat we in de nabije toekomst iets gaan doen, maar dat is afwachten. Ik weet dat het voor velen frusterend is, maar ik heb op die vraag geen antwoord. Niemand eigenlijk.

Thanks again!