Rune: Ava Inferi betekent voor ons eigenlijk yin en yang. Het is een Grieks/Latijn woord en het is niet alleen een beeld of een open interpretatie, maar ook een spel van woorden. Ava kan gezien worden als iets hoogs (soms wordt het vertaald met adelaar) of als iets wat puur en onaangeraakt is. Inferi betekent simpelweg zoiets als onderwereld of dat wat beneden is. Deze twee woorden samen symboliseren álles wat er is. Een perfecte combinatie van zwart en wit, dag en nacht, het positieve en het negatieve en ga zo maar door. We hebben de naam bedacht toen Carmen en ik op een dag op zoek waren naar een vertaling voor een Latijnse zin. Het wereld wijde web heeft multifunctionele doeleinden, hehe.
Volgens jullie biografie heb jij, Rune, de band opgericht, maar hoe kom je er als Noor bij om een band te beginnen met Portugese leden?
Rune: Ik heb Ava Inferi opgericht nadat ik in 2004 verhuisd ben van Oslo naar Lissabon. Enige tijd daarvoor had ik met Carmen gedate, dus dit was de volgende logische stap voor ons. Nadat ik wat tijd vrij had genomen van mijn andere projecten, begon het idee te spelen om een nieuwe band op te richten en iets te doen met mijn grote passie voor doom en mysterie. Ik wist al wat Carmen te bieden had, dus Carmen als zangeres was een natuurlijke keuze en dankzij Carmen’s contacten vonden we al snel andere leden. De eerste repetities waren niet lang daarna een feit en van daar zijn we gekomen tot waar we nu staan: klaar met ons tweede album en klaar voor de wereld.
Hoe zijn jullie dan met de andere leden in contact gekomen?
Carmen: Rune en ik hebben dezelfde Noorse vrienden en dankzij hen hebben wij elkaar ontmoet in Portugal, terwijl zij op vakantie waren. Sinds die tijd zijn we samen. Parallel aan onze relatie wilden wij een band beginnen waarin we onze creativiteit konden ontdekken en waarin we onze verschillende, muzikale achtergronden konden samenvoegen om tot een gemeenschappelijk doel te komen. In ons geval om tot nummers te komen, als je begrijpt wat ik bedoel. We hebben allemaal verschillende, muzikale achtergronden, die variëren van extreme metal tot ambient. Toch zijn er bepaalde levels op muzikaal gebied waarop we elkaar kunnen begrijpen. En naar mijn nederige mening, zijn het díe levels die Ava Inferi speciaal en anders maken.
Carmen, jouw stem is erg karakteristiek voor Ava Inferi. Hoe heb jij je stem getraind?
Carmen: Ik zing al een aantal jaar en heb nog nooit les gehad. Ik heb altijd alleen geoefend en probeer steeds mijn grenzen als zangeres op te zoeken. Ava Inferi is een nieuwe uitdaging voor mij. Niet alleen omdat mijn vorige bands meer gothic georiënteerd waren, maar ook omdat ik toen nog niet de ervaring en vocale capaciteiten had die ik nu heb. Het is een lange weg geweest van oefenen en ik wil steeds meer leren over mijn stem en verder ontwikkelen wat ik nu al bereikt heb.
Het geluid van Ava Inferi doet mij denken aan Draconian en in mindere mate aan het oudere werk van Tristania. Ken je deze bands en zie je de overeenkomsten zelf ook?
Rune: Ik heb zelfs nog nooit gehoord van deze bands en ik moet zeggen dat ik ook niet veel aandacht besteed aan dit genre. Carmen zeker weten ook niet trouwens. Bij de meeste platen in onze cd-speler moet je meer denken aan oude heavy metal bands, progressieve muziek, ambience of 80ies gothic rock en ga zo maar door. In feite zie ik ons ook niet echt als een stereotype gothic of doom metal band. Ik ben er van overtuigd dat wij juist iets nieuws op de markt brengen.
Jullie debuutalbum kwam uit in 2006 en opvolger The Silhouette dateert van 2007. Waarom zit er zo weinig tijd tussen beide platen?
Rune: Weet je, ik werk full time als muzikant en 24/7 met muziek bezig. Het is ook nog eens een hobby, dus zelfs als ik tijd vrij heb tijdens een tour, dan ben ik nog bezig met het maken van muziek. Ik denk dat Ava Inferi op exact die wijze is ontstaan; als een band waarin ik mijn inspiratie in kwijt kan en waarin ik muziek kan uitbrengen waar de meeste mensen mij niet snel mee zullen associëren. Ik ben niet gericht op maar één stijl of genre. Ik denk dat mensen versteld zullen staan als zij daadwerkelijk zouden weten waartoe ik allemaal in staat ben en hoeveel tijd ik daar in stop. Ik vecht voor mijn eigen kunst. Maar om op je vraag terug te komen: de nummers op The Silhouette zijn negen nieuwe nummers die we meteen gemaakt hebben na de release van ons eerste plaat. Dit heeft ons dus een jaar tijd gekost, maar ik denk dat we onze tijd efficiënt gebruikt hebben, hehe. En ik kan ook onthullen dat we inmiddels bezig zijn met het schrijven van nummers voor ons derde album. Hopelijk zullen we volgend jaar zomer klaar zijn en kan het album in eind 2008 worden uitgebracht, hopelijk ook weer bij Season Of Mist.
Wat is volgens jou het grootste verschil tussen Burdens en The Silhouette?
Rune: Ik denk dat er meerdere verschillen te noemen zijn. De meest duidelijke verschillen zijn de productie en het gebruik van de vocals. De productie is nu veel helderder en heeft dit keer een randje metal naar mijn idee. Het is een steviger geluid en in het algemeen zit er ook meer kracht in de nummers. Burdens was voor sommige mensen een beetje te soft en dat kan ik volkomen begrijpen, hoewel ik zelf echt van die plaat houd. En wat betreft de vocals denk ik dat er nu meer zang op dit album aanwezig is dan op Burdens. De reden hiervoor is dat Carmen nu meer aanwezig was bij het schrijven van de nummers. Zoals je weet, heeft ze een fantastische stem en ik wil haar dan ook echt zien schitteren. En zoals ik het zie: waarom zouden we dan geen gebruik kunnen maken van de kracht die in haar stem zit. Ik weet zeker dat we in de toekomst nog meer gebruik zullen maken van Carmen’s stem. Er zit een bron van oneindige creativiteit in ons beiden en ik kan niet wachten om dit te tonen in de vorm van nieuwe nummers van Ava Inferi.
Je vertelde net al dat Carmen meer aanwezig was bij het schrijven van de nummers. Hoe is het schrijfproces bij The Silhouette verlopen?
Carmen: Rune componeert de basis van de nummers, het skelet als je begrijpt wat ik bedoel. En de rest van de band is dan vrij om hun eigen creativiteit in de nummers te stoppen totdat we de juiste formule voor ieder nummer hebben gevonden. Het is erg interessant om dit creatieproces te volgen bij Ava Inferi. De zanglijnen bedenk ik zelf. Ik schrijf eerst de zanglijn en vervolgens schrijf ik de teksten bij de bestaande melodie. Dit is voor mij een prettige manier van werken en tegelijkertijd kan ik me zo ook vrij voelen om delen leeg te laten die horen bij het instrumentale gedeelte van een nummer.
Om even terug te komen op jullie meest recente album: The Silhouette. Waar hebben jullie deze plaat opgenomen en hoe was het in de studio?
Rune: We hebben het album hier in Portugal opgenomen en ik geloof dat alles aardig soepel verliep. Het plan was om het album in Noorwegen op te nemen, maar na wat creatief denken kwamen we erachter dat het tien keer zo praktisch en gemakkelijk was om het album hier op te nemen. Dus uiteindelijk hebben we onze spullen ingepakt en zijn we met de auto vertrokken naar Braga. Dit is een stad in het noorden van Portugal en Braga is qua grootte de vierde stad van het land. Braga is een zeer oude stad en de regio staat bekend als het spirituele middelpunt van Portugal met ongeveer 100 kerken. Ik denk dat ik niet meer hoef uit te leggen dat ik iedere ochtend een gebrek aan slaap heb gehad. We verbleven in een huis aan de overkant van de studio, dus dat was goed geregeld. Behalve dan de lokale kerk natuurlijk. We kregen zelfs nog korting, dus dat betekende alleen maar nog meer geld voor de indrukwekkende Portugese wijn. Ik kan al met al zeggen dat ons verblijf de moeite waard was en dat we hebben verschillende dingen geleerd tijdens de opnamen, zowel positief als negatief, maar toch zijn we allemaal heel tevreden met het resultaat.
Er staat ook een Portugees nummer op jullie album. Waarom hebben jullie gekozen voor een Portugese tekst? En waar gaat het nummer over?
Carmen: Dit nummer is Dança Das Ondas en betekent zoiets als dans van de golven. We wilden gebruik maken van de traditionele Portugese muziek en die heet fado. Bij de fado zijn zowel muziek als tekst extreem treurig en bedroefd en ook nauw met elkaar verbonden. Diezelfde treurigheid en droefheid zie je terug bij doom metal. De teksten bij de fado en in dit nummer gaan over het verlies van iets of iemand, over dat gevoel van verdriet, de eenzaamheid en de specifieke leegheid. Daarnaast, om bij te dragen aan dat gevoel, zijn er achtergrond elementen met het geluid van golven die je leiden naar de kleurloze landschappen van een leeg strand.... waar je uiteindelijk jezelf vindt: bedroefd en vragend om antwoorden. Het was interessant om een landschap te verbinden met een nummer zoals we bij dit Dança Das Ondas gedaan hebben.
Wat is je favoriete nummer van het album en waarom?
Rune: Als ik er drie kon kiezen, dan zou ik kiezen voor The Dual Keys, Pulse Of The Earth and Dança das Ondas. Het zijn alledrie hele verschillende nummers, maar ook perfecte voorbeelden van waar Ava Inferi toe in staat is. The Dual Key vanwege de Sabbath invloeden.Pulse Of The Earth vanwege de ontwapenende heksenachtige spanning die dit nummer oproept en Dança Das Ondas vanwege zijn melancholische en fragiele schoonheid.
De lay-out voor het album is prachtig en geeft me een beetje een melancholisch gevoel. Staat het artwork ook ergens voor? Representeert de cover bijvoorbeeld de titel van het album?
Rune: Ja, dat klopt. De titel kan een verscheidenheid aan verschillende dingen betekenen. Het is dat wat je half kan zien en wat half gematerialiseerd is. Het is het gedeelte van spelen met je gedachten en het is fantasie, maar ook de realiteit en het onbekende. Kan de titel iets te maken hebben met de titel van ons eerste album? Ik vind het een mooi woord en ook de betekenis van het woord zelf. Daarnaast is het ook een internationaal woord. Silhouette.
Op jullie site vond ik geen data voor optredens, maar zullen jullie in de toekomst optredens gaan geven?
Rune: We zijn op dit moment zelfs bezig met het regelen van onze eerste shows. Zoals het ernaar uitziet, zullen we begin volgend jaar op het podium staan met Christian Death in Spanje. Als dat zou gebeuren, dan zou ik daar zeer tevreden mee zijn en ik denk dat het ook een goede ervaring voor de band zelf zou zijn. Een belangrijke en cruciale stap vooruit zelfs. We hebben allemaal in verschillende bands gespeeld en hebben podiumervaring, dus optreden is voor ons niets nieuws. Verder zou ik graag een echte tour door Europa willen doen als support voor een grotere band. Wij zijn nog een jonge beginnende band, dus we moeten vechten voor waar we in geloven. We zouden ook graag een aantal festivals willen doen in de zomer. Laten we eens zien hoever The Silhouette ons kan brengen en hopelijk zal dat naar een mooie plek zijn.
Ben je naast Ava Inferi nog actief bij andere bands en is dat nog te combineren met Ava Inferi?
Carmen: Op dit moment zit ik niet in een andere band. Ik heb besloten om alles te geven aan één band, waarin ik mijzelf helemaal 100% kan uiten. En wat is het nut van hebben van een andere band als zangeres, als mijn stem herkend zou worden voor het overbrengen van dezelfde gevoelens en dezelfde energie. In Ava Inferi kan ik mij totaal overgeven met lichaam en ziel. Ik heb dan ook niets anders nodig.
Heb ik nog een vraag vergeten of is er nog iets wat je wilt zeggen tegen onze lezers?
Rune: Nou, eigenlijk wel! Er komt namelijk binnenkort een video uit bij het openingsnummer van ons album: Dança Das Ondas. De clip zal binnen een paar weken klaar zijn en is te zien op onze website, onze myspace en op de site van Season Of Mist. Ik ben er zeker van dat de video ook uitgezonden zal worden op een aantal zenders. Gaat het zien! Ik wil jou ook graag bedankt voor het interview en voor de fantastische review op Metalfan! Hopelijk zullen we snel op Nederlandse bodem kunnen optreden, wellicht op een festival of als onderdeel van een tour!
