Het gaat prima, bedankt. Een beetje moe van de promotie, maar wel okay.

Jullie uitstekende nieuwe album Redemption Process is recentelijk uitgebracht. Een plezierige tijd voor Anorexia Nervosa, neem ik aan?

Het is een verdomd plezierige tijd. Tot nu toe hebben we niets dan enthousiaste reacties gekregen, en daar zijn we erg trots op, aangezien we heel hard aan deze plaat gewerkt hebben. De meeste recensies die we gelezen hebben noemen Redemption Process ons beste album. We zijn geïnterviewd door bijna alle grote mainstream tijdschriften van Frankrijk, waaronder Rocksound en Newlook. Ik sta zelfs op de cover van de decembereditie van Hard 'N Heavy, samen met Joey van Slipknot. Het dringt nog niet helemaal tot me door wat er met de band gebeurt, ik voel me een beetje uit roulatie, hehe.

Redemption Process is jullie eerste album op Listenable Records. Wat is precies het verschil tussen jullie nieuwe label en voorganger Osmose, bijvoorbeeld waar het zaken als contact en promotie betreft?

Dit is op zich beter voor ons. We genieten meer promotie, zoals advertenties in tijdschriften. Maar begrijp me niet verkeerd: Osmose is een zeer cool en toegewijd label dat zich erg inzette om onze band groter te maken. Daarvoor veel dank aan Hervé en de jongens van Osmose. We hadden echter behoefte aan wat verandering, begrijp je. We kunnen niet goed tegen routine en het is een kwestie van inspiratie voor de band, we kijken altijd vooruit. We maakten twee albums en een EP voor Osmose, en dat vonden we wel genoeg. We wilden elders een frisse start maken. En we beschouwen Redemption Process ook echt als een nieuw begin voor de band. Listenable is simpelweg het label dat ons de beste deal aanbood. We hebben het er met een paar grotere labels over gehad, zoals Nuclear Blast, maar we hebben een voorkeur voor kleine labels die echt om de bands geven, in tegenstelling tot de grotere varianten waarvoor we waarschijnlijk slechts één van de vele bands zouden zijn. Ditmaal hebben we ook een aantal licentieovereenkomsten getekend, zodat we meer controle hebben over onze muziek en het label zich op de bekende gebieden kan concentreren. We hebben verschillende labels voor Korea, Rusland, Japan, de VS, etc. Listenable is ons Europees label en tevens ons 'moederschip' dat de verschillende licenties beheert. Ze geloven echt in de band en geven ons maximale steun. We zijn nu hun hoogste prioriteit, dus... beter kan het niet, wel?

De laatste drie albums laten subtiele veranderingen in de sound horen, echter jullie zijn trouw gebleven aan het heruitgevonden geluid. Heeft Anorexia Nervosa specifieke aspiraties voor de toekomst, of misschien zelfs een visie?

Nee, helemaal niet. Dat soort dingen vragen we ons nooit af, we worden meer door ons instinct gedreven. Daarom is elke plaat die we gemaakt hebben volledig representatief voor de band op het betreffende punt in de carrière. We geven altijd alles om een goed album af te leveren, en proberen de muziek te maken die we in ons hart voelen, zonder dat we ons druk maken over de specifieke stijl. We proberen eerlijk te zijn tegen onszelf, de rest is van ondergeschikt belang.

Is iedereen in de band een groot liefhebber van klassieke muziek?

Ja, we zijn zeker liefhebbers van klassieke muziek, vooral onze gitarist Stefan en toetsenist Xort. We houden van componisten als Mussörgski, Haendel, Dvorak, Rachmaninoff, Rossini, Beethoven, Poulenc, enz. Deze heren hebben ons in het verleden zwaar beïnvloed. Stefan heeft altijd gevonden dat klassieke muziek, qua sfeer, soms heel erg op black en death metal lijkt. Beide hebben een sterk emotioneel en empathisch karakter, en hij vertelde me eens dat hij op zoek was naar een 'Wagneriaanse rilling'. In het huidige stadium denk ik dat klassieke muziek onderdeel van ons is geworden, wat zich manifesteert als een onbewuste invloed.

Is het moeilijk om de juiste koor en orkestsamples te vinden?

Deze keer is slechts één zangeres, genaamd Cecil, verantwoordelijk voor alle koorzang op het album. Ze speelt in een Franse band genaamd Olen'K, of beter 'speelde', aangezien ze die band helaas een aantal weken geleden verlaten heeft. Ze heeft geweldig werk geleverd voor ons album, en ik ben er dan ook erg blij mee. Ik vind haar persoonlijke, diepe stem geweldig, en die past prima bij de mijne. Wat betreft de orkestrale stukken, we gebruiken alleen samples van échte instrumenten. Xort heeft heel hard aan die arrangementen zitten werken, en om eerlijk te zijn ken zelfs ik niet al zijn geheimen, haha!

Dat maakt me alleen maar nieuwsgieriger naar de manier waarop een Anorexia Nervosa nummer geconstrueerd wordt. Componeren jullie vanuit een metal-basis, of gebruiken jullie de orkestrale stukken als de basis van een nummer?

Onze gitarist Stefan is de primaire componist. Hij begint in zijn thuisstudio, en het verschilt per nummer of de basis een gitaarrif of een keyboardmelodie is. Zodra hij de demoversie van een nummer klaar heeft, geven we onze mening. Dan gaat hij vervolgens met onze toetsenist Xort aan de orkestraties werken, waarna we een aantal aanvullende demoversies van het nummer opnemen, en wat met de vocalen experimenteren. Als we tevreden zijn over het resultaat oefenen we het met de hele band, om er zeker van te zijn dat het goed klinkt. En als dat het geval is, is het nummer zo goed als af. Eventuele kleine wijzigingen die we in de studio nog kunnen maken daargelaten natuurlijk.

Zou je wat kunnen vertellen over de lyrische thema's van Redemption Process?

Mijn teksten verhalen doorgaans over wat mij allemaal opvalt aan het leven. Dat is wat ik ben, wat ik doe, en waar ik over nadenk. De teksten van Redemption Process zijn erg persoonlijk, misschien wel wat te persoonlijk, haha. En ze zijn zonder meer cynischer dan de teksten van onze vorige albums. 'Redemption' is zo'n beetje de rode draad door het album, het thema. Het is als het ware ons eigen "Passion of Christ"", een soort spirituele en fysieke zoektocht naar absolutie en inkering, een lange en moeizame reis door onze stervende westerse wereld naar het nieuwe licht. Redemption Process is echter geen saaie conceptplaat, en je hoeft dan ook niet het hele album te luisteren om de boodschap mee te pikken. Elk nummer heeft een eigen concept en persoonlijkheid.

Hoe denk je na al die jaren over het debuutalbum Exile? Ik luisterde er recentelijk weer eens naar, en het viel me op hoe ontzettend de band sindsdien verbeterd is.

Haha... Nou, ik zat toen nog niet in de band. Ik voegde me vlak nadat Exile uitgebracht werd bij Anorexia Nervosa. Het is een zeer experimenteel album, en iets Stefan toen écht wilde doen. Het is tevens een conceptalbum over extreme krankzinnigheid en mentale opsluiting. Dit paste toen erg goed bij de instelling en vreemde levensstijl van de band. Volgens mij was het echt nodig dat die plaat gemaakt werd, maar we zouden er nooit een opvolger van kunnen maken. Stefan noemt Exile vaak een anomalie in de carrière van de band.

Ik weet dat jullie erg sterke gevoelens hebben over wat jullie 'neo-metal' noemen en Ross Robinson in het bijzonder. Kun je dat eens toelichten?

Dat gevoel uitten we in de tijd dat Korn overal aan het kloten was en iedereen de lul van Ross Robinson zoog, omdat hij "zooooo cool en getalenteerd en blablabla" was. Wij haatten Korn, and vonden Robinson maar een slappe producer. Daarom staat er een 'anti nu-metal' advertentie in het boekje van Drudenhaus, zo gemaakt dat het op dat oude 'anti-mosh' ding van Mayhem lijkt. Maar in essentie was het slechts een soort flauwe grap, het was niet zo serieus bedoeld. Het is niet dat we Ross Robinson wilden vermoorden ofzo, haha.

Hoe staat het eigenlijk met The CNK? Een nieuw album zou ik wel op prijs stellen.

Die band is helaas een beetje dood momenteel, aangezien de gitarist en ik vrij ver uit elkaar wonen en we niet genoeg tijd hebben voor de band. Vorig jaar zijn we begonnen aan wat nieuw materiaal, misschien dat we dat ooit nog wel eens uitbrengen. Ik zou echter niet weten wanneer!

Een traditionele vraag: waar heb je naar zitten luisteren de afgelopen dagen?

Leviathan van Mastodon, Reise Reise van Rammstein, The Sweet's Desolation Boulevard, Communism is Fascism van onze Franse kameraden Undercover Slut en Opus Dei van Laibach.

Bedankt voor je tijd, en veel succes met de band!

Veel dank voor je steun, en tot ziens in Nederland binnenkort. Hailz!