Het is inmiddels negen uur als het eerste voorprogramma van start gaat. De hobby band van de van Hypocrisy bekende Peter Tägtgren , Pain gaat beginnen. De industriële rock/metal word redelijk strak gebracht en soms valt het op dat het zang geluid verzuipt in de harde mix van gitaren, drums en keyboards. We horen in ieder geval wel dat Peter zeer goed bij stem is en ook de andere bandleden vervullen hun werk met verve. Toch slaat het enthousiasme van de band niet echt over op het publiek. Ook al zingen delen van het publiek mee en er zijn ook wel mensen die helemaal op gaan in de muziek. De band speelt materiaal van de vorige cd ‘Rebirth’ en van de pas verschenen cd ‘Nothing remains the Same’. Nummers als Shut your Mouth en Suicide Machine worden vol overgave aan het publiek gepresenteerd. Ik vond het op zich best een sterk optreden, al hoor ik Peter liever aan het werk met Hypocrisy.
Soilwork gaat razendsnel van start en naarmate de set vordert krijgen we meer nieuw materiaal te horen als As we Speak, Follow the Hollow en Natural Born Chaos. Allen van de laatste cd Natural Born Chaos. Doormiddel van een nummer als Millionflame word ook nog gespiekt op het naar mijn mening beste album van de band Chainheart Machine. Vol overgave spelen deze heren ook nog Like the Average Stalker van A Predator’s Portrait. Zanger Bjorn ‘Speed’ Strid rent het podium over en de gitaarlijnen worden goed gespeeld en zijn ook duidelijk hoorbaar in de harde mix. Alleen de solo’s zijn helaas nauwelijks te horen. Natuurlijk mag dat de pret niet drukken , want deze sympathieke Zweden staan gewoon een goede pot melodieuze death trash metal te spelen. Niets op aan te merken en mijn hoofd zwiept heen en weer en er begint zich ook een pitt te vormen voor het podium.
Na een vrij lange ombouw pauze begint het concert van hoofdprogramma In Flames pas om tien over elf. Onze trein zou om vijf voor half twaalf gaan, maar we missen hem expres , want hier zijn we tenslotte voor gekomen. Als eerste valt op dat de lichtshow uitstekend is en dat de bandleden goed op elkaar ingespeeld zijn. Gehuld in witte pakken zoals patiënten van een gekkenhuis staan deze mannen heel strak te spelen. Zanger Anders Friden is heel goed bij stem en er worden nummers als Pinball Map , Clayman en Episode 666 gespeeld. Ook worden er natuurlijk veel nieuwe nummers van het zojuist verschenen album Reroute to remain gespeeld. De nummers zitten er strak in na een tijdje verwelkomt men de eerste stagedivers op het podium. Dit tot woede van de security. Ook de bassist kijkt soms wat ergerlijk als mensen tegen zijn bas gitaar aan botsen. Na een paar oudjes zoals mijn favoriet Artifacts of The Black rain van The Jester Race speelt men de power ballad Square Nothing nog van Clayman. Echt een fantastisch optreden en een afwisselende set van oud en nieuw werk. De bandleden genieten duidelijk van hun optreden en als plotseling Bjorn Strid van Soilwork van achter het podium naar het publiek rent en vol overgave gaat stagediven zijn de lachers niet van de lucht. Anders Friden schiet nog behoorlijk in de lach en het is gewoon een duivels gezellige sfeer en het publiek zingt en klapt vol overgave mee met hun songs.
Mijn conclusie is dan ook dat alle bands uitstekend hebben opgetreden. Nadat het concert is afgelopen hebben we nog een probleem dat de laatste trein al is vertrokken. Ach ja het was het waard. Volgend jaar weer een keer In Flames in Hardenberg.
Naast goed muzikanten zijn het ook nog eens sympathieke lui. En dan doel ik op alle bands.
Enig nadeeltje was dat soms bij de bands het zanggeluid weg viel.
Al met al een Machtig optreden van deze Scandinavische grootheden.
